Sinds ik me laat kammen, is mijn vagt anders. Netter, geloof ik. Maar dat is aan mijn ene kant, wegens dat ik alleen ’s avonds aan kammen doe en dan lig ik op mijn matje op mijn andere kant. Dus alleen mijn ene kant kan worden gekamd.
Andere kant
Soms lig ik oferdag anders en dan wil mijn vrouw de andere kant kammen maar dat wil ik niet. Want ik foel, kammen dat is voor als het laat is en avond en dat je dan aaien krijgt en liefe woordjes en dan ga je ontspannen en dan begin je zo aan de nacht.
En ik find, beter half gekamd dan niet gekamd.
Harde stukken
Maar dat kammen kan tot op mijn heupen. Daar zit de artroosie in, al een hele tijd. Dus daar is het wassen ook moeilijker. En daarom zitten er daar ook harde stukken in mijn vagt. Mijn vrouw friemelt eraan omdat ze de harde stukken weer zacht wil maken.
Soms lukt dat een beetje dan blijf ik liggen.
Soms weet ik van : hou op en dan kijk ik van nee en dat stopt ze ook.
Dan gaan we weer aaien met de hand, daar hou ik toch het meeste van.
Schaar
Op een afond zei ze: “Bertje, je hebt een klit in je vacht.” Ik wist dat natuurlijk. Een keihard stukje waar ik helemaal niks mee kon, al heel lang niet. Toen ze eraan friemelde, keek ik meteen van nee. En toen ging ze weer aaien maar ik foelde gewoon dat ze aan die klit dacht en wat ze ermee moest. Niks dacht ik nog. Maar toen kwam het.
Ze ging naar de keuken, haalde het kleine schaartje en toen, ik lag nog gewoon te liggen, toen knipte ze een gat in mijn vagt.
De klit was weg.
Ik kreeg erna aaien en ik ontspande weer. Je kunt het folgens mij niet eens zien, maar ik foel het gat toch zitten, en wat ik erfan moet denken, dat weet ik geeneens goed.
Maar weg is weg, dat is zeker weete poosietief.
Toen de snek op het bord ging, rook ik het al. Goed spul. Lekker spul. Ik kon geeneens wachten met eete ik begon meteen. Tonein uit de natuur, helemaal zonder iets erbij.
Lekker
Het was eerlijk waar de lekkerste snek ter wereld. Helemaal tonein en lekkere stevige stukken en toch zacht om te eete. Dat is belangrijk wegens dat ik helemaal niet meer al mijn tanden heb.
Dat bord heb ik leeg gegeten, achter elkaar, zo lekker was het. Erna liep ik naar mijn matje om uit te buiken en te knorren dat ging vanzelf.
“Nou nou, Bertje” zei mijn vrouw. En dat ze mij nog nooit zo gezien had. En dat het een hele dure snek was geweest. En dat ze blij was dat ik zo goed at, het was gezond spul.
Ik hoorde het aan maar ja als je ligt uit te buiken dan luister je nooit zo goed, dat weet iedereen behalve dus mijn vrouw.
Hapjes
Hoe gaan die dingen. Een paar dagen later kreeg ik dezelfde snek weer.
“Kijk eens, Bertje,” zei mijn vrouw blij.
Ik was net eefe bezig ik weet niet meer waarmee, maar ik keek toch eefe. Zo ben ik nou eenmaal. Ik rook de snek en ik zag het bord en ik wist het weer.
Maar ik had geen trek.
Ik weet niet waarom. Het was ook, die snek kende ik nou al en die eet-erfaring was een nieuwe erfaring dan hoeft het toch niet de hele tijd.
Dus uit beleefdheid nam ik een paar hapjes. Toen ging ik in de fensterbank liggen, er was zon en het raam stond een beetje open, dus het was presies goed.
Later kwam ik weer in de kamer en het bord was weg. Ik at een brokje, ik dronk wat water en ik dacht nou mooi dat alles weer gewoon is, dat heb ik het liefste.
Woordje van mevrouw Bert
Het was tonijnsnack van Applaws. 100 procent natuur. Pets Place, 2.49 euro.
Ajoooo allemaaaal! Hier ben ik weer! Leootje fan de Haagse Katers!
Wat issut warrem ineene he!
Wij sijn nau helemaal ofer op Soomer Sgema.
Dat beteken dat we niet so druk sijn en dat we meer slaape en meer water drinke.
We ligge nu faak op de gront of op de taafel onder de FenTiLaaTor.
De FenTiLaaTor is een groot ding boofe onse hoofde en die draait rontjes.
Pappa set hem soms sneller of langsaam.
Assie sneller gaat, dan waait ie hard en dat is fijn met de warm.
Simon
Simon
Simon was eers bang foor de FenTiLaaTor.
Daar hebbe we met se alle wel om sitte lagge hoor.
Ging die onder de taafel ligge, was tie bang dat de lucht op se hooft sou falle!
Sat ie te trille en bijna te huile, hihihihi!
Wij hebbe gelagge, alleen Mama font het sielug.
Toen heef se Simon uitgeleg dat de lucht nie op je hooft kan falle.
En de FenTiLaaTor ook nie.
En nau is tie niet meer bang.
Gistere sat ie bovenop de stoel te kijke of tie op de wieke fan de FenTiLaaTor kon springe…
Dat was nau ook weer niet goet sei Mama.
Toen sei se NEEE met haar hoof en haar hande en toen wis doofe Simon dat het NEE was.
Hij heef ook geprobeer om te klimme in het gaas op het balkon.
Dacht ie dat ie met se kop der door heen kon gaan. Maar het gaas is er gewoon.
En je kop pas er nie door. Eg nie. Hebbe we allemaal geprobeer, behalfe Chester.
Die is bang foor de balkonrant weeges hoogtefrees.
Mama seg dat het gaas so is omdat se bang is dat we anders naar beneede falle so op de straat.
Omdat we Wilde-Brasse sijn. Seeker as we meewe of duife of swaaluwe sien.
Naar de buuf
Tiga en Simon
En se seg ook dat se bang is dat we naar het balkon fan de Buuf ooferloope.
En de Buuf heef geen gaas op der balkon.
Nau ja dat ooferloope naar de Buuf doe ik wel want de Buuf heef ook snoepies!
Ik loop dan niet oofer het balkon want dat kan niet maar as de foordeur oope is.
Dan kan het wel!
As de foordeur oope is en de Buuf heef ook der foordeur oope dan ren ik so me huis uit en dan gaa ik roetsj so bij de Buuf binne kijke waar se de snoepies heef verstop!
Dat fint se gesellig dus so doe ik soms buurte bij de Buuf!
En ik krijg dan alteit snoepies want anders wil ik niet terug naar huis.
Dan verstop ik me onder de bank fan de Buuf en dan betaale se me snoepies en dan ben ik weer tefoor-schijn. En heel faak hep ik me snoepies op en dan gaan se verder praate op het portiek en dan ren ik gewoon weer naar binne bij de Buuf en dan moete se me weer soeke en snoepies geefe!
Ja wie nie sterrek is moet slim sijn tog?
Met ooge
Foor snoepies doe ik feel hoor!
Seeker foor de Cosma snoepies. En Catisfaction. Die sijn ook sooo lekker!
Maar Mama hat deese week wel een miskleun met der snoepies.
Hat se een sakkie gedroogte fis gekog foor ons. Drooge fis. Met ooge.
Chester
Seri-jeus Mam.
Drooge fis is nie lekker. En al helemaal nie met ooge derop.
Fis moet nat sijn. En in stukkies. So as in je sakkies en blikkies eete.
Dan is fis lekker. Maar niet een drooge fis met ooge!
We hebbe er allefier aan gerooke.
We hebbe er allefier mee gespeel.
Toen heef Simon het in Chester se waterbakje gegooit.
Fisje bleef droog, ging nie swemme en wert ook niet egt lekkerder derfan.
Toen heef Mama de drooge fis uit Chester se water gefis.
En weggegooit. En Chester kreeg sgoon water.
En toen sat Mama aan de telefoon met onse OppasOpa Beer.
En onse OppasOpa Beer is een hele stoere tweefoeter.
Hij heef namelek op alle see-jen gefaare. Hij was froeger SeeMan.
Hij heef alteit se pet op en digt gekneepe oogies en een snor fan een walrus.
En Opa Beer is alteit heel lief foor ons want hij neem alteit heel feel lekkers mee foor ons as hij komt om OppasOpa te sijn.
En Mama ging aan Opa Beer fertelle ofer de gedroogte fis met ooge en dat wij die niet luste.
En toen riep Opa Beer fan: ‘Dat is IEKANTERIE! Dat is IEKANTERIE!
Dat lussikwel’ sei Opa Beer.
de Sgrijfer
En nau leg het sakje drooge fis met ooge te kijke in het mandje met spulletjes wat Mama ‘Boemboes’ noemt en se seg dat se iekanterie* gaat maake foor Opa Beer. Se moet het selluf weete. As wij het maar nie meer kreige.
Geef mij maar me Cosma snekkie of me Catisfaction snoepie.
Oofer snoepies gesprooke. Ik hep eigelek wel trek…
Mam?
Mamma?
Ik heb me blog gesgreeefe, mag ik een snoepie? Assebief?
Ik ben nau Leonarde de Sgrijfer he. Sgrijfers ferdiene snoepies per letter!
Ik heb feel letters dus nau mag ik ook heel feel snoepies he!
Mamma! Mam? Mag ik een snoepie??? Ja?? Magget?
Joepie! Een snoepie!
Liefs fan Leonardo de Sgrijfer alias Leootje
Oh, wagt eefe. Mama wil wat segge.
Hier komt se!!
Zijn moeder
Hoi! Hier is Leootje zijn moeder. Ik leg even kort uit wat ikan teri is.
*ikan teri
Ikan betekent vis en teri is de soortnaam van een klein visje dat familie is van de ansjovis.
De visjes die je in de toko koopt zijn meestal tussen de 1 en 5 cm lang. Bij de grotere visjes is de kop er soms afgehaald, bij de kleinste niet. De smaak is nogal vissig en zoutig.
Je kunt de ikan (vis) na eventjes weken en droogdeppen kort frituren om ze daarna met een pittige boemboe op te bakken tot een bijgerechtje of mee te bakken met sambal.
Mijn schoonmoeder zaliger zei al dat ze, als ze de ikan in de toko te duur vond, ze dus precies die zakjes vis kocht, in de dierenwinkel…
Het is warmer en ik foel het aan alles, ook dat ik de hele tijd aan het ferhaare ben. Het gaat nu vlug maar eerlijk waar, het gaat niet helemaal goed.
Artroosie
Als oudere jongen van 16 jaar met artroosie lukt het gewoon niet goed om mezelf in orde te houden. Mijn heupen zijn zo ver weg en daar kan ik niet goed bij als ik me was. Dus dat laat ik. En dat laat ik al een hele poos.
Eerst had ik flokken en nou heb ik daar ook een stukje waarvan mijn vrouw zei: “Bert, dat is een klit dat is niet goed.”
De kam
Die dag kwam er een nieuwe kam in huis. Een tegniese kam.
Toen het weer afond was, kreeg ik mijn gewone knuffel zoals elke keer en ik lag op mijn zij te ontspannen en het aaien ging door. En toen kwam de kam erbij.
Heel zacht op mijn vagt.
Toen een beetje erdoor.
Aaien erbij.
Liefe woordjes.
Weer de kam.
En ik lag stil en ik dacht misschien kan ik het toch met die kam.
Hulp
Want eerst vond ik het stom wegens dat ik het niet durfde. Een borstel wilde ik ook niet. Alleen aaien met de hand kon ik aan. Kammen wilde ik niet.
Maar je wordt ouder en met de artroosie en alles foel je toch, ik heb nou een beetje hulp nodig met de dingen. Deze week kreeg ik een nieuwe waterbak die hoog stond, daar kon ik meteen uit drinken. Thuis hoorde ik iets over mijn brokjesbord dat staat nog laag.
“We doen het rustig aan Bertje,” zei mijn vrouw, “elke verandering daar gaan we eerst aan wennen en pas dan komt de volgende.”
En nou laat ik me dus kammen. Het is wegens het fijne gefoel en de liefe woordjes en dat het eefe duurt en zo kan ik het geloof ik wel. Dat heb ik nou ontdekt.
Gisteren heeft Loesje mooi geschreefe over ouder worden en ferkeering en ik dacht zo is het, ze heeft gelijk. Morgen ben ik jarig en dan heb ik ook zeven jaar ferkeering met Loesje.
Dus mijn leefe is nou best goed.
Ik find, je moet nooit fergeete waarje vandaan komt en dat is van heel froeger van de straat dat ik daar moest leefe en dat was moeilijk. Toen werd ik ziek en ik had ook angsten en zo kwam ik in het asiel. Daar heb ik mijn vrouw ontmoet en toen mocht ik meteen mee naar haar huis en dat is nou ons huis.
Dat was toen.
En nou heb ik ferkeering met de mooiste en liefste poes van het internet en ik heb vrienden die me helpen als er wat is en die blij zijn als er wat fijns is en ik met hun ook.
Zon
Als er zon is, hoef ik alleen maar in de vensterbank te gaan liggen en dan foel ik me gelukkig zo heet dat. Ik hoor de geluiden van mijn vrouw in het huis en ik weet ze is er. Van de straat hoor ik soms ook iets en ik weet ik heb nou een huis om in te woone.
Als er geen zon is, dan ga ik in mijn doos slaape of op de bank. En als de avond er is, dus voor de nacht komt, dan ga ik met mijn vrouw op mijn matje liggen voor de lange welterusten-knuffel.
Saame
Maar in die knuffel doet mijn vrouw soms moeilijk. Van dat ze hoopt dat we nog lang saame tijd hebben en dan zegt ze heel emo “O Bert” en dan kan ik geeneens meer echt ontspannen. Wat kater Bolle alteit zei dat is gewoon zo, hij zei van je hebt je leeftijd dat is je tijd van leefe en niemand weet wanneer je tijd op is. Ik ook niet. Maar ik weet wel dat ik helemaal zeker weete geniet van elke dag saame, met mijn vrouw, met Loesje en met al mijn vrienden. Saame is het belangrijkste woord, dat zei Bolle ook.
Sinds ik me laat kammen, is mijn vagt anders. Netter, geloof ik. Maar dat is aan mijn ene kant, wegens dat ik alleen ’s avonds aan kammen doe en dan lig ik op mijn matje op mijn andere kant. Dus alleen mijn ene kant kan worden gekamd.
Maar toen kwam het.
Toen de snek op het bord ging, rook ik het al. Goed spul. Lekker spul. Ik kon geeneens wachten met eete ik begon meteen. Tonein uit de natuur, helemaal zonder iets erbij.
Ajoooo allemaaaal! Hier ben ik weer! Leootje fan de Haagse Katers!
Se moet het selluf weete. As wij het maar nie meer kreige.
Het is warmer en ik foel het aan alles, ook dat ik de hele tijd aan het ferhaare ben. Het gaat nu vlug maar eerlijk waar, het gaat niet helemaal goed.
Gisteren heeft Loesje mooi geschreefe over ouder worden en ferkeering en ik dacht zo is het, ze heeft gelijk. Morgen ben ik jarig en dan heb ik ook zeven jaar ferkeering met Loesje.