Op mijn feesboek zag ik dat al mijn vrienden weer gewoon konden eete, toen het keihete weg was. Maar eerlijk waar, ik foel het nog van binnen. En mijn vrouw keek naar mij en ze zei Bertje-toch.

Waaien

Het was een moeilijke tijd toen het kei-hete er was. Thuis begonnen we vroeger aan de dag wegens dat er dan ng koele lucht door het raam kwam. En als het hete kwam, dan moest het raam dicht en de waaidingen gingen aan en ik lag ertussen op mijn matje, zo had ik dat waaien in mijn vagt.
Eete was best moeilijk. Ik at steeds minder. Brokjes in de nacht eete wat ik alteit lekker vindt dat lukte nou minder. En ik ben daardoor magerder dan erfoor en ik was net weer dikker toen het kei-heete kwam.

Gezond

Dus nou moet ik bij-koome, ook voor mijn geestelijk gezond. Dat ik weer fertrouw dat ik kan eete en dat ik weer gemakkelijker dingen durf. En dat ik weer foel, ja, ik ben Bert en ik doe dingen in mijn leefe.
Eete is mijn baasis, dat zegt mijn vrouw ook, en Tiga van de Haagse Katers zei dat ik Ferwenhappies moest eete, die zijn klein en lekker dus niet op een groot bord, en dat probeer ik dus ook.

Wat helpt

Wat mij ook helpt bij het bij-koome dat is:

•  eefe wat anders dan gewoon eete, ik heb nou iets dat heet stoofpotje, wat het is smap ik niet maar het is lekker en ik eet alles
• rustig liggen en nadenken over de dingen die gebeuren, dat Oopa Floris nou een ster is en hoe dat is voor Loesje thuis
• ook krijg ik andere brokjes voor de nacht, ik heb al wat op het is best lekker
• na aaien wil ik eete, dus ik krijg wat meer knuffels en dan ga ik weer meer eete
•  rustig saame eete helpt mij ook en dat ik niks moet dus dat mijn vrouw fertrouwt dat ik weer ga eete dan is het gemakkelijker

En ik mag er ook langer ofer doen ofer het bij-koome, dus dat geeft mij ook rust van binnen. Het kei-heet was heel moeilijk en nou het weg is, nou is het leefe weer gewoner, maar toch anders.

Het is nou opeens keiheet en het is zelfs troopies en wegens dat ik seeniejor ben zei mijn vrouw van Bert fertel eens hoe jij dat doet met de hitte.

De dag

Ik doe eigenlijk niks. Ik bedoel ik doe fooral aan ontspannen liggen. Het is wel zo dat de dag nou anders gaat.

De dag begint nou eerder. Dan staat mjn vrouw op en als ze beneden komt doet ze de ramen meteen open dan heb ik frisse lucht. Ik ga dan meteen in de vensterbank, lekker snuiven aan de luchten. En eefe erna komt mijn meediesijn-snek, die eet ik, dan komt mijn bord met eete, dat eet ik ook en dan krijg ik een lange knuffel.
Die knuffel is voor het fijn maar ook voor het ferhaare te helpen. Want ik heb nou meer losse haren en eerlijk waar ik kan het zelf niet bijhouden. Dus dan heb je steun van thuis nodig. Aaien. Een beetje kammen.

Gefoel

Als het keihete begint ga ik soms heel eefe in de zon liggen. Mijn gefoel zegt doen en als ik in het hete lig zegt mijn gefoel niet doen.
Dus dan ga ik er weer uit.
Ik heb twee waaidingen aan en mijn matje is er tussenin dus daar lig ik dan te liggen. Soms komt mijn vrouw aaien. Soms slaap ik. Soms eet ik een brokje of ik ga naar de badkamer wat water drinken, maar dan moet ik opstaan en ik lig liefer.

Nou en dan de avond. Het raam is weer open en ik ga erbij liggen. Ik kan pas later eete, eerst was mijn vrouw ongerust maar nou snapt ze het. En dan wil ik ook weer water uit de badkamer dus dat ze de kraan opendoet daar.

Inhaale

Met het keihete kan ik niet op bed slapen het is bofen te warm voor mij wegens dat ik een dikke vacht heb. Gisterafond liep ik door de slaapkamer en toen wist ik het zeker. Dus ook daarom heb ik oferdag meer knuffels nodig dat is voor het inhaale van saame-zijn.

Dus zo doe ik het, en dat is dat ik fooral niks doe wegens dat het te warm is voor iets anders.

Ik foel het aan mijn vagt en ik ruik het aan de lucht, de zomer is nou aan het weg gaan. Het kei-hete is er niet meer. Mijn vrouw zegt dat het waaiding nou naar de schuur kan. En nou denk ik elke afond wat zal ik doen, op bed of niet.

Slaapkamer

Met het keihete ga ik niet op bed, dan is het te warm in de slaapkamer boofe. En eerlijk waar dat is best moeilijk voor mijn vrouw en ook foor mij. Wegens dat je toch gezelligheid met elkaar wil hebben en wilt saame zijn ook als het nacht is.
Maar mijn vacht is zo dik dat lukt dan niet.

Saame

En nou is mijn vacht nog steeds dik alleen het is minder heet.
In deze week ben ik al af en toe op bed gaan slapen. Ik krijg knuffels en liefe woordjes en zo beginnen we dan saame aan de nacht.
Dat is intiem en gezellig, zo saame. Het is donker en stil en het is alleen wij saame. Dan foel ik hoe fijn het is dat ik huiskater ben.

Spannend

Alleen als het nacht is dan is het leefe ook anders. In de straat zie ik van alles en soms als ik op bed lig hoor ik iets dat ik weet, naar beneden Bert, gaan kijken en oplette, want er is iets.
Als het nacht is dan is de straat spannender. En nou het keihete weg is, kan ik gemakkelijker aalert blijfe in de vensterbank. Dan lig ik te kijken naar de nacht en ik foel me een nachtkaterman, dat is best een spannend gefoel. Heel anders dan een knuffelkater maar dat ben ik ook.

En elke nacht weer is het foor mij de vraag van ga ik op bed als knuffelkater zijnde of ga ik naar eneden als nachtkaterman zijnde. Ik spring op bed en ik ga weer naar beneden en dan weer naar bed, ik heb het druk en oferdag moet ik bijkoome, zo is het nou, wegens het is nog zomer maar eigenlijk al niet meer.

“Je hebt een flos, Bertje,” zei mijn vrouw. Het klonk of het niet in orde was. Ze klonk raar, en ze friemelde ook aan mijn staart dat ik dacht wat is hierfan de bedoeling.

Ze aaide en kneep in de vacht van mijn staart en ik foelde wat zij zag en dat was dat er haren alle kanten uitstonden. Het deed geen pijn. Het was gewoon een gefoel, dat kun je hebben en ik heb het soms. Een flos.

Flos

Mijn staart is alteit mijn staart, hij is mijn lichaam en toch mijn staart, ik kan erdoor springen en dan hou ik mijn richting vast en soms leg ik spesjaal mijn staart in de zon dan word ik zelf helemaal wam tot in mijn oore toe dat is een heerlijke erfaring.
En soms is mijn staart dik dan ben ik aan het spelen en dan foel ik de kik ervan de spanning, ik ben dan in mijn oer en mijn staart ook. Na het spelen is mijn staart weer zoals hij was en ik ook. Het gaat helemaal vanzelf.
Dat ben ik dus gewend. Mijn staart en ik, het gaat vanzelf.
Dus daarom snapte ik die flos ook niet.
Hoe kan zoiets nou opeens in je leven komen?
Een flos.

Friemels

Toen mijn vrouw het zei, keek ik eerst naar haar en toen naar de flos en zij keek naar mij. Maar ik had er helemaal geen mening ofer. Alleen dat ik liefer niet dat gefriemel eraan wilde en toen pakte ze de kam om mijn staart te kammen dus toen ben ik eefe ergens anders gaan liggen.
Ik ben dan wel seeniejor en soms is mijn gezond niet optiemaal maar ik find wel, niet alles dat raar is dat is een probleem. Die flos maakt mij niets uit.
Later zei mijn vrouw nog: “Bertje, de flos is weg.” En eerlijk waar, dat maakte mij ook niks uit.