Het was dus pas Dierendag en dat weet ik omdat mijn vrouw er die ochtend meteen ofer aan het fertellen ging. Hoe het kwam. En ofer gefoelens. Al die dingen, de ochtend was net begonnen, ik dacht aan mijn eete en dat dit allemaal voor een kater van 16 jaar heel feel informaazie was.
Knuffel
Het eete was goed, ik lust alleen eete met saus en dat kreeg ik ook. Toen mijn knuffel. Een brokje. Knuffel. Naar buiten kijken. Knuffel.
Een gewone ochtend.
En ik zette op Feesboek wat ik nou aan Dierendag moest hebben wegens dat ik elke dag een dier ben dus hoezo.
Eerlijk waar, ik was het helemaal met mezelf eens.
Toch ben ik van mening feranderd.
En dat heeft er niks mee te maken dat ik ’s middags opeens een snek kreeg.
(tekst gaat verder onder de video)
Andere dieren
Ik ben nog steeds elke dag een dier daar gaat het niet om. Wel om dat andere. Dat komt door wat Loesje zei en ook een paar andere vrienden. Dat het niet alleen om mij ging maar ook om de andere dieren. En fooral de dieren die net als ik froeger in het asiel zitten of nog geeneens in het asiel zitten, en die dus geen thuis met knufels hebben.
Daar heb ik ofer nagedacht en toen wist ik het opeens. Dat Dierendag belangrijk is. Wegens dat je dan gaat nadenken over gefoelens en dat je wil dat iedereen het goed en fijn heeft en wat je dan kunt doen om te helpen. Dat is nou foor mij dat ik erofer schrijf en mijn mening laat zien en hoe die anders werd.
Eerlijk
’s Avonds zei mijn vrouw dat ik het goed gedaan had om eerlijk te zijn op Feesboek. Dus dat ik durfde zeggen dat mijn mening anders was. En toen foelde ik opeens dat compliementen ook een soort knuffels zijn maar dan met woorden.
Het was een belangrijke dag. Ik heb feel geleerd. En ik ben nou helemaal honderd prosent voor Dierendag.