Dag liefe frientjes, ik ben Oscar! Ik ben al een paar weken op Bert zijn Feesboek, maar nu vroeg hij mij te gaan bloggen. Wist nog geeneens wat dat was bloggen, maar nu blog ik dus. Ik ben een blauw-grijze seeniejor kater van 19 jaar. Oud hè?!
Ik hep nierfaalen en dat betekent dat mijn nieren niet meer beeter kunnen worden. En als het heel slecht gaat worden met mijn nieren dan slaap ik gewoon in. Zo is dat! Maar ik hoop toch nog een poosje mee te kunnen, want nu is mijn leefe weer fijn.
Mijn ferleeden
Wat ik mij goed kan herinneren is dat ik een aantal jaren geleden gevonden ben in een huis wat leeg was. Er stonden wat eetens- en drinkbakjes, dat was alles. Mijn baasje en frouwtje gingen ineens verhuizen en ik denk dat ze mij fergeeten zijn. Zo heb ik daar een poosje in dat leege en koude huis gewoond, en ik werd ziek. Ik werd maager en mijn fagt werd lelijk. Kreeg ook nog zweere in mijn bekkie en rotte tande.
Op een dag kwamen er mannen met een grote kooi en hebben ze mij gefangen. Zij brachten mij naar het Dierenhospitaal in Den Haag. Ik was toen al 16 jaar. Nou, daar waren de mefrouws en meneeren lief. Ik kreeg een hok met een warme mand, en ik kreeg mediesijnen en eete. Toen ik aangesterkt was werden mijn rotte tande getrokken, maar daar heb ik niks van gemerkt hoor. Het was even lastig met eete, maar ik werd gauw beeter. Toen kreeg ik bij de dierendokter een groot onderzoek en zeiden ze dat mijn nieren niet goed meer werkte.Dat hep je vaak als je seeniejor bent. Ik heb er een poedertje voor wat over mijn eete gaat en je proeft er niks van.
Op een dag hoorde ik dat ik bezoek kreeg van een oude man. Hij was eensaam en wilde gezelschap. Zodoende ben ik bij hem terecht gekomen in een echt huisje. Ik hield feel van mijn oude baas en hij van mij. Ik lag de hele dag op zijn schoot en deden we dutten saame. Zo hebben we fijne jaaren doorgebracht. Maar mijn oude baasje werd ziek en kon niet meer beter worden, hij is toen gestorven. Het is pas geleden hoor. Ik was zo ferdrietig dat ik geen baasje meer had. Ik was weer alleen en kon ook daar niet meer blijven wonen. Toen kwamen er weer mannen met een kooi en werd ik weer naar het dierenhospitaal gebracht in Den Haag. Ik herkende het direct van de forige keer toen ik daar zat. Maar ja, ik kreeg eete en drinke en knuffels, maar ferdrietig was ik, heel erg.
Nieuw huis en een frouwtje
Omdat mijn ferdriet niet oofer ging hadden de mefrouws van het Dierenhospitaal een plannetje en mocht ik een poosje uit logeren gaan om alles te ferwerke, Ik miste mijn baasje zo! Toen was er een mefrouw, Corine heet ze, en zij had erfaring met oude ferdrietige katers. Op een dag kwam zij bij mij kijke in het dierenhospitaal, en ze zei tegen mij: liefe Oscar kom jij een poosje bij mij logeren? Nou, ze leek mij wel lief, dus ik kroop ik vol fertrouwen in de reistas. Ik kreeg mijn voer mee en mediesijnen en hup daar gingen we. Dat was wel heel spannend en moest ik per ongeluk in de reismand plassen.
Ik woon nu al 6 weeke in mijn nieuwe huisje bij frouwtje. Ze heeft mij alles ferteld over de oude Stokkie-Stefan die dit jaar over de reegenboogbrug is gegaan. En dat ze daarna heel ziek was geworden en lang in het ziekenhuis heeft gelegen en een longoperaazie heeft gehad. En dat ze thuis moet refaliederen en daarom heel feel tijd had om mij in huis te nemen en knuffels te geven.
Nou, zo is het ook allemaal gegaan. De eerste dagen in mijn nieuwe huis moest ik heel feel slaape. Frouwtje had sagte musiek aan met fogelgeluiden. Ik was zo moe van alle emozies.
Op een dag zei frouwtje: kom maar Oscar, wij gaan eefe heel feel aan jou overleden baasje denken. Toen deed ze een kaarsje aan en nam ze mij op schoot en toen hebben we saame een beetje gehuild toen we aan baasje dachten en naar het kaarsje keken. Toen hebben we baasje bedankt dat ik zo liefdevol bij hem heb mogen wonen een paar jaartjes.
Ik ging opknappen hoor. Kreeg heel feel knuffels en lekker eete. Op een dag zei frouwtje tegen mij: Oscar ik heb heel fijn nieuws foor jou. Ik vind jou zo lief en je mag hier voor altijd blijven woone en de mefrouws van het Dierenhospitaal zijn zo blij voor je.
Ik kon het bijna niet geloofe joh, maar nu woon ik hier echt! En fijn dat het is! Mijn ferdriet om baasje heb ik kunnen verwerken en is het oofer. Nou, dat wilde ik gewoon eefe fertellen aan jullie allemaal!