Hooola liefe frientjes, baasjes en frouwtjes, hier is de seeniejorblogger weer, Oscar. En wat hep ik allemaal beleeft deze keer… hier komt het!

Oer

Forige keer had ik al geschreefe dat ik soms ’s nachts aktief ben op mijn ouwe daggie en dan doe ik poikie poink. Vooral nu ik het foorjaar voel en dat het niet lang meer duurt, dan komt ook het oer in mij naar boven. Dan doe ik ook krijse. Maar niet omdat ik dement ben hoor, nee dat is krijse alsof je de poezendames ruikt.

Nacht

Frouwtje vroeg aan mij, Oscar je bent toch wel gehollupe toen je puberkater was? Ze pakte mijn paspoort en ging lezen. Ja toch, zei ze, daar staat in dat je gehollupe bent. Dus jij krijst omdat het foorjaar gaat worden en jij het oer in je, en dan ook gaat poinke als frouwtje slaapt. Laten we het daar maar op houden dan.
Nou, op een keer ’s nachts foelde ik ineens het oer opkomen en ik deed poinke door de huiskamer, huppekee zo op de klimpaal. Dat was leuk joh, en ik deed het nog een paar keer. Jullie weete, ik treen ook foor de mijlpaal dat ik de Paase haal, dus ik dacht, het kan geen kwaad nog een paar keer achter elkaar te poinke, en zo boem op de klimpaal. Jullie weete dat ik wat zwaarder ben geworden sinds ik hier woon en ik goed eet. Dus als ik dan hup op de klimpaal spring is het eggie waar met een boem.
Nou, toen de folgende dag toen frouwtje opstond en de huiskamer binnen liep wist ze niet wat ze zag……de hele klimpaal stond scheef!
Wat hebbie nou gedaan vanacht Oscar? zei ze. Ik vond het een stomme vraag want ik dacht dat zie je toch? Ze zei hoe krijg je dat voor elkaar? Nog zo’n stomme vraag, want ik poink gewoon en dan spring ik met een rotgang op die klimpaal en doe dan ook hard krabbe. Daar is die toch voor?
Nou toen pakte ze een stoel en ging ze keihard met een hamer de klimpaal recht timmere en dat die weer goed vast zat tegen het plafond. Dat was dat, maar ik vond het juist wel spannend dat de klimpaal zo scheef stond.

Streepieszon

Ik zit op streepieszon te wachte iedere keer, maar die kom nog niet zo veel. Ik zou graag het balkon beter willen ferkennen. Maar als het zofeel reegene doet en het buite somber is hebbie niks aan het balkon, en lig ik dan liefer op mijn warme schaapepleed. Ik hoor ’s morgens froeg fooguls fluite. Dan zou je toch zegge het foorjaar moet koome met steeds meer streepieszon in huis?
Het foorjaar komt hoor zegt frouwtje en op grijze dagen met reege, dan halen we het foorjaar in huis. Hiejaasinten hadden we al staan, met liegies van de Kersemus erin. Maar nu hebbe we ook tullupe in een faas, en frouwtje heeft die flakbij mijn stoel gezet. Ik ruik er soms aan en moet eerluk zegge, ik fin het gezellug!

Faalentijnsdag

Jullie hebbe vast ook wel van Faalentijnsdag gehoord hè? En dat het een dag is van saame en liefde, en dat je warm van binne bent. Nou, dat is van de week dus. Fanmorgen kwam er een meneer een groot pakket brengen. Frouwtje zei, kijk eens Oscar, dit is foor jou, een Faalentijnspakket. Het is een liefdespakket omdat we het saame fijn hebben en dat gaan we fieren op Faalentijnsdag. De doos staat dus nog in de gang en ik hep er al een paar keer aan gerooken.
Het ruikt naar niks, maar ik fin het wel spannend. Soms ga ik op de doos zitten want ik geloof toch eggie dat het foor mij is. En ik weet, als het Faalentijnsdag is, dan gaat de doos open, dus wacht ik gewoon af. Maar toch foel ik als oude kater precies aan waneer het een speeziejaale dag is of een gewoone dag of wanneer het wiekent is.

Jarig

Het koomende wiekent is frouwtje jarig zeg ze, op sondag nog wel! Nou, dat is dan een speeziejaale dag en dat gaan we dan fiere. Er komt koffievieziete Oscar zeg ze, en die mensen komen ook naar jou kijke.
Ik weet niet of ik het wel eggie leuk fin, maar als ze mij aaje dan fin ik het best. Ik hou wel van mensen hoor. En als het te druk is ga ik gewoon in de slaapkamer op bed ligge, zo doen we dat! Uiteindeluk heb ik ook liefer dat we gewoon saame zijn en dat het rustug is. Foor drukte ben ik eg te oud.

Asjemenou, heb ik net zitte blogge over reege en grijze daage en dat ik zo ferlang naar streepieszon in huis en foorjaar, komt ineens de zon door en die schijnt zo lekker op mijn faggie. Zo zie je maar he als je poosietief blijft en met ferlangen, dat het komt allemaal.

Ik wens jullie een heele mooie Faalentijnsdag toe met feel knuffels en snekkies, en tot de folgende keer hoor!

De letters van mijn vorige blog zijn amper opgedroogd of ik kan weer in het toetsenbord klimmen met furdrietig meows. Ik had willen schrijven over kippensoep, die ik niet krijg maar wel graag wil. Of over pudding, die ik ook heel lekker vind maar – je raadt het al – niet krijg. Of over een furreselijke kapper die een nog grotere puinhoop maakt van mijn toch al beroerde haardos. Dat komt een andere keer. Deze keer miauw ik wederom over mijn dierbare furriendinnetje met flapperoren, mevrouw Pita Piraat.

Ster

Jullie zagen misschien al dat er vanuit het niets een sprankelende ster is komen stralen die jullie eerder niet zagen. Dat klopt. Het is onze allerliefste Pita die daar fonkelt. Zonder aankondiging is ze haar grote liefdes achterna gereisd.
Op haar nieuwe adres had Pita in mum van tijd vriendjes gemaakt, purrrcies wat we hoopten. Ze had gezellige onderonsjes met Chewie, een grote witte pluizenbol, en met Roosje en Merel. Adam en Bailey probeerden haar wel het hof te maken, maar daar bedankte ze voor. Haar verdriet om Magnum was nog te pril. Na tien dagen in haar kersverse vriendenclubje trok ze zich terug, iets dat haar pleegmam opviel. Ze haalde haar naar binnen om te kijken wat er aan de poot kon zijn. Eerst begon Pita enthousiast haar andere stek te onderzoeken en at haar buikje vol. Een paar uur later zag Anneloes – zo heet haar pleegmam – dat haar kaarsje beetje bij beetje doofde. In haar armen blies Pita heel rustig en tevree haar laatste adem uit. Haar mooie ziel sloeg de fragiele vleugeltjes open om zich bij mannen van haar hart – Gerard en Magnum – te voegen.

Weer thuis

Ik hoef vast niet te meowen dat de schok groot is. Katzijdank kan mijn super absorberende vacht purrrfect tranen deppen. In goed overleg is Pita teruggekomen naar de BBB-familie. De cirkel is rond, nu ze oor aan oor ligt met haar innig geliefde Magnum.
De reacties op onze Beestboekpagina zijn overweldigend. Het is bijzonder om te merken hoeveel mensen geroerd zijn door hun heengaan, zo kort achter elkaar. Het blijkt wel dat het er niet om gaat hoe groot je bent. Het gaat erom welke golfbeweging je maakt in iemands leven. Een rimpeling is al genoeg om een verandering teweeg te brengen. Dat is waar kleine konijntjes groot in kunnen zijn. Dat maakt dat onze Pita en Magnum de harten van zovelen hebben geraakt.
Dag lieverds, we houden van jullie voor altijd.

Koppie van Japie

Ajooooo Allemaal!!
Hier ben ik weer!
Leootje fan de Haagse Katers!

Geitiegeit

Ome Bert hat foorege week fertel hoe hij sijn knuffols beleef.
Weeges iedereen foelt dat anders.
Sellef ben ik een kater die wel fan aaie hout en knuffele en je mag as tweefoeter sellefs me hooft fastpakke en er kusjes op planten.
Ik kan ook springe en kopjes geefe tegelijk!
Pappa seg dat ik dan een geitiegeit ben!
Nouja ik seg tog geen bé!
Ik seg mauwe!
Soms kom ik op sgoot sitte en dan moet je blijfe sitte.
Anders hou ik je fast met me naagels.
As ik op sgoot sit moet ik liefe woortjes en koosnaampjes hoore en dan stop ik me hooft in je arrem en dan doe ik sagjes mauwe.
Dat finde se dan soooo liehief en dat segge se dan ook.
Dan segge se fan: “Oh Lélé! Wat ben je toch liehief!”
Dat ben ik ook en altijt al gewees, daar ben ik eerlek oofer.
Maar je moet niet te lang op me sijkant sitte aaie.
Dat fint ik eefe ookeej.
En daarna is het niet ookeej en dan ga ik bijte.
Meestal bijt ik in Fré want die gaat soms te lang door met me sijkant aaie.
Net goet. Moet se maar oplette.
Dat fint ik en dat segt Mamma ook.
As er een tweefoeter in de huiskaamer op de bank slaap, dan lig ik der lekker teegenaan.
Dat fint ik soooo lekker dat ik dan op een dekbet lig met een warme Pappa of een liefe Losjéé derbij.
Dan ga ik ook liefe geluitjes maake as je me dan aait.
Suukses ferseekert.

Chester

Chester is heel anders met se knuffols.
Die is meer fan se dierekte aanpak.
Gaat er een tweefoeter sitte dan is Chester der, hóp, so bij.
Dan gaat ie op sgoot staan en met se pootje op de sgouder fan de tweefoeter tikke.
Chester wil altijt kopjes en kusjes en het liefst op se hooft of dat hij met se hooft op een sgouder ligt en dat ie dan kusjes krijg.
Daar heb ik nog een ferhaal oofer!
Mamma sat eens te werke op de kompjoeter en het was saafonts laat.
Fré lag al in bet en Pappa ook.
Ineene foelde se tikke op der sgouder en se keek om en se sag niemant.
Se grieselde eefe en toen ging se weer tiepe en toen foelde se weer tikke op der sgouder en toen keek se meteen om.
Recht in het gesigt fan…
Chester!
Hij sat op een bijset taafel agter Mamma op der sgouder te tikke weeges hij wilde op sgoot en op sgoot gaat niet as se sitte te tiepe.
Mamma was heel blij dat het Chester was en niet een spook!

Knuffele

Chester wil eigelek altijt bij Mamma sijn.
Oferal waar sij is, is Chester.
En as Fre uit sgool komt en se gaat op de bank sitte dan sit hij der meteen boofe op.
En as Pappa tuiskom ook. Boem. Chester derop.
As se naar bet gaan ook.
Dan is Chester eerder op het bet dan Mamma!
En dan moet ie knuffele.
Hij weet perreSIES wanneer de tweefoeters wakker worde en dan gaat ie sorrege dat ie derbij is.
Het eerste wat se sien as se der ooge oope doen is Chester en dan likt ie meteen een neus of een oogbal. En dan gaat ie oofer een sgouder ligge weeges hij wil nie dat se opstaan.

Simon

Simon loop staasje bij Chester.
So lijk het wel seg Mamma.
Staasje is dat je erreges bent en dat je dan kijkt en leert hoe het moet.
Fre moet ook een keer een dag staasje loope.
Dan is se erreges en dan moet se kijke en leere hoe het moet daarso.
Staasje is een soort fan mee-loope.
Nou en of te dat Simon mee-loop!
Hij loop met de ogtentronde mee met Chester en de aafont-ronde ook.
Maar hij knuffolt weer heel anders!
Simon heeft het meestal feel te druk foor knuffols.
Hij moet kijke, speele en weete wat iets is en waarom dan.
Hij moet se eige sgaduw jaage en de ligtjes op het plafon en hij moet se speeledinge meppe en se speelemuize fersaamele.
Hij moet konte-rolleere of te dat er genoeg harde brokkies in de bak ligge en as dat nie so is dan gaat ie keihart sgreewe net so lang tot er een tweefoeter komt die bijful.
Handig joh!
Ik hoef der niks meer foor te doen.

Kriebele

Maar as Simon slaap dan slaaptie.
En Mamma seg as Simon slaap moet je hem nie wakker maake weeges dan sgrik tie se eige heelemaal de fliegende garrenaale weeges Simon hoor niks.
En as se ooge digt sijn dan siet ie ook niks.
As ie slaap moet ie feileg sijn seg Mamma.
Anders durft ie niet meer te slaape en dat is niet ookeej.
En Mamma kan het weete weeges sij hoor ook niks sonder der apperaat in der oor.
Soms kom Simon ineene op de bank ploffe as der twee tweefoeters op sitte.
Dan gaat ie ineene op se rug ligge tusse de tweefoeters in en dan hoor je de tweefoeters al:
“Oh Siem! Oh Sgatje tog!”
En dan gaan se se buikie kriebele weeges dat is dan wat ie wil.
En Simon kan met Chester sitte en dan gaan se mekaar sitte wasse.
Se kunne stoeie met mekaar en Boeboebuikieháp speele.
Tiga doet Simon en Chester ook wasse.
En hij doet soms ook Boeboebuikieháp speele met Simon.

Moet je bij mij nie probeere.
Ik ben gestel op me praaifessie.
Fan mijn lijf blijf ie af.
Alleen tweefoeters moge deraan sitte.
Tiga wil me soms wasse en Chester wil me bips ruike soms.
Dan mep ik se weg. Blijf famme lijf, nau ja seg.
Ik ben een mensekater, ik la me nie wasse door een andere kat. Jakkes.

Tiga

Tiga die is weer een heele ander knuffelaar.
Hij wil ook niet altijt knuffols.
En hij wil helemaal NIET opgetil worde.
Dat finde Chester, Simon en ik nie erreg, optille.
Tiga fint dat Pappa en Mamma hem nie goet optille.
Alleen Fre mag hem optille weeges se sijn friende en Tiga seg ‘Fré begrèp mèn’.
Fre seg dat se se buik nie aanraak en se fraag het altijt fan te foore of het wel mag.
Hij hout soofeel fan Fré dat se dat dan mag en dan is se egt heus waar heel tros weeges niemant mag Tiga tille. Alleen sij.
Tiga sit het liefste bij Fré.
As sij op haar bet lig met der knusse deekes en kusses dan leg Tiga der teegenaan.
As sij der huiswerrek heef sit Tiga op der leptop, lekker warrem weeges hij hellep haar dan.
Hij geef keiharde boemskoppe en as tie dan wil knuffele dan gaat ie gewoon op taafel sitte foor de neus fan de tweefoeters of hij loop oofer een sgoot fan een tweefoeter heen en dan moete se stoppe met wat se aan het doen waare en dan moete se knuffele met Tiga.
Dan gaat ie heelemaal rontjes draaie met se staart omhoog en dan krijge se de eene boemskop na de andere boemskop in hun gesigt totdat se beginne te sputtere oofer Tiga se haare in hun neus en hun mont.
Of hij kom kijke as der eentje op de WééSéé sit.
Weeges het knuffolt daar lekker segtie.
Daar moet ik ook niet aan denke.
Chester en Tiga en ook Simon gaan wel es mee naar de WééSéé fan de tweefoeters.
Ik heb om het hoekie gekeeke maar ik fint er niks aan.
So sie je maar.
Iedereen knuffolt en doet anders dat weet ik seeker.
En ik weet ook seeker dat we allemaal onse goeie liefe tweefoeters hebbe die ons begrijpe en dan doen se wat we wille. En anders legge we het gewoon nog een keertje uit.
Weeges we leefe saame met mekaar en egt heus waar onse tweefoeters doen hun best om foor ons te sorrege.
En dat doet me denke aan het follegende onderwerrep.
Na de knuffols komen de…
SNOEPIES!!!
Jaaaaaaaa!
Ik heb me snoepie wel ferdien fin ik!
Mamma! Mam? Mooge we een snoepie?
Ikke een beetje meer dan de rest?
Weeges ik heb feel fertel fandaag!
En het ging oofer knuffele en kopjes geefe en lief sijn!
Wacht Mamma dan geef ik je een kopje.
Prrr miew!
Ja daar koome de snoepies!!!
Yeaah!!
Doewieeee! Liefs fan Leootje!

Gisteren fertelde Loesje het al, dat we gaan treenen foor straks dat we 17 jaar worden en avht jaar onse verkering hebben. Rustig aan doen is belangrijk. En steun van thuis, en dan helemaal dat je de knuffels krijgt die je nodig hebt.

Knuffel

Als knuffelkater zijnde en als katerman die al ikweetniethoelang saame woont, heb ik best kijk op knuffels. Dat ik weet wat ik wanneer wil en wat niet.
De ene knuffel is weer anders dan de tweede knuffel. En ik wil daar wat ofer zeggen dat iedereen dat weet en ook dat je als huisdier zijnde weet, ik mag alteit vragen om wat ik nodig heb.

Oferdag

DAls de dag begint dan heb ik eerst mijn snek met een pil erin en dan mijn eete en dan weet ik: nou heb ik een lange zachte knuffel nodig. Dus saame liggen op het matje en dat mijn vrouw aait en liefe woordjes zegt maar niet de hele tijd, en dat we dan rustig liggen.
En dan een paar keer.
Dat is de ochtend.
’s Middags ben ik meestal met mijn eigen dingen bezig. Maar aan het einde van de middag wil ik eefe wat korte knuffels, dat is omdat ik in mijn kop al aan het afondeete bezig ben, van wanneer komt het en wat zal het zijn.
Na het eete weer een lange knuffel, nou op de bank, al wil ik soms ook liefer in mijn mand. Of op mijn krukje bij de werktafel van mijn vrouw.

Nacht

’s Nachts kom ik soms op bed en soms niet. Maar als ik op het bed spring dan wil ik wel eefe dat ze aait dan weet ik het is in orde. Geen lange knuffels anders moet ik spinnen en dan kan ik niet slaape. En dan is het weer ochtend en dan begint de dag weer.

Gefoel

Tussendoor kom ik ook weleens een knuffel halen, dat is mijn gefoel dan. Dus zo gaat het met knuffels, het is een vaste gewoonte en toch opeens heb ik behoefte aan iets anders en ik find, als huisdier zijnde heb je recht op knuffels, vooral op jouw eigen soort knuffels die bij jouw gefoel passen, daar zijn ze ook voor.