Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Oscar ofer zijn gezond en de kuur

Liefe frientjes, deze blog gaat over oud zijn, ziekjes, de dierendokter en mediezijnen. Vanmiddag kwam frouwtje uit haar werk. Ze drinkt dan altijd koffie en tjekt dan de Feesboek terwijl ik bij haar op schoot zit. Soms valt ze na de koffie in slaap… zoals vanmiddag. Ineens viel de aaipet op de grond. Ik dee eggie waar niks hoor, de aaipet viel vanzelf, boem! En toen was het kabeltje van de aaipet afgebrooke. Oh Oscar zei ze, wat aakelig nou, zonder kabeltje loopt de batterij gauw leeg en je moet fanmiddag nog de blog schrijven. Ze deed haar jas aan en ging naarde winkel voor een nieuw kabeltje. En zo kon ik toch nog de blog schrijve.

Spuuge

Jullie weete dat ik al een poosje een keelontsteking hep, dat ik veel moet slikken ineens, en dat ik het benauwd in mijn neus hep. Soms ben ik misseluk en moet ik spuuge. Ik hep een tijdje geleeden antiebiejootie gehad. 2 kuuren zellufs, maar weet je wat het is? De pillekuur helpt wel, maar als die op is dan ga ik weer ziekjes worden. Zo kom je dus in een fieziejeuze cirkel zoals dat heet. Als je zo oud ben als ik, dan is de rek een beetje uit je gezond. En ik wil eg beeter worden, maar het ga nie eg. Frouwtje kijk mij bezorgd aan en zegt dan Oscar, hoe moet het nou met jou? Je wilt toch graag het stoelendansfeest meemaake met je frientjes bij Kever in de tuin en een fijne zomer in de zon op het balkonnetje? Ja natuurlijk wil ik dat, maar er is iets in mijn gezond die niet wil meewerke.

Nacht

Forige week was het ’s afonds al laat, ik had net wat brokke gegeete. Maar ik ging met mijn keel raare geluiden maake en ik kreeg het benauwd. Ik kon er eggie niks aan doen, en het ging niet eg oofer. We zijn toen laater naar bed gegaan. Ik lag op frouwtje haar rug, maar ze sliep niet hoor. Het licht was nog aan en ze keek iedere keer bezorgd door de spleete van haar ooge. Ik werd steeds meer onrustig en liep iedere keer van bed naar de klimpaal en weer terug. Er zat iets niet goed in mijn keel en ik ging keihard krijse. Zo gaat het niet langer Oscar zei frouwtje, straks doe je stikke. Toen stond ze op en heeft ze midden in de nacht de dierenambulance gebeld. Ze was egt zenuwagtig hoor.

De mefrouw van de dierenambulanze zei, ja maar die oude Oscar die ken ik goed. Ik heb hem verzorgd toen hij bij ons in het dierenhospitaal was opgenomen toen zijn baasje was ooferleeden en hij geen huisje meer had. Ze zei, in geval van nood komen wij altijd met de dierenambulanze langs, maar je moet toch eerst proberen of je eigen dierendokter kan bellen. Die heeft op de telefoonbeantwoorder staan welke dierendokter er nog wakker is, en daar kan je dan met Oscar naar toe gaan. Frouwtje ging de dierendokter bellen, nou die was nog wakker midden in de nacht en die nam gewoon de telefoon op, zo raar.
Ik had ondertussen van schrik slijm gespuugd en het slikken ging beeter en ik had het ook ineens minder benauwd. Toen zei de dierendokter tegen frouwtje, misschien zat de slijmprop hem in de weg. Hou Oscar maar goed in de gaate fanacht en kom morgen froeg maar eefe langs, dan kijke we verder. Toen zijn we gaan slaape, de dierendokter ook denk ik

Dokter

De folgende dag was toch wel raar, want je foelt gewoon dat er iets vreemds is en er een bepaalde spanning is. Frouwtje doet dan zenuwagtig. Ik hep toch gewoon gegeete hoor. Het gekke is eete doe ik goed. Ik eet zellufs meer sinds ik die antiebiejootpille slik, raar he?

Maar toen ineens had ik het door. Als de deur van de huiskaamer en van de badkaamer dicht gaat, dan weet ik het. Ik zit dan klem en ik wil eg nie hoor, maar het is dan kieze of deele, ik ga dan met teegenzin in die ferfeelende reistas. En ik was eg boos hoor, hep flink aan het gaas gekrapt. Er kwam zellufs een gat in, maar het was te klein om te ontsnappen. Bij de dierendokter was ik gelijk aan de beurt, want het was nog foor het spreekuur. Weer moest mijn bek oope en keek hij en foelde aan mijn keel. Kreeg ook weer de temperatuurmeeter in mijn poepertje, hij foelde aan mijn buik, en kreeg ik 2 spuite. Maar daar foel ik niks van en geef ik geen kik. Ik mocht gelukkig weer terug in de reistas.Toen ging de dierendokter teege frouwtje ofer mij praate. Oscar is oud zei hij. Om ferdere ondersoeken te doen en footo’s moet hij onder narkooze, en dat is een te groot rieziekoo, dat doen we liefer nie. Oscar is nog te goed en te aktief om te gaan inslaape en oofer de Reegeboogbrug te gaan. We gaan foor kwaalieteit van leefe dat Oscar nog eefe fooruit kan, en geef ik hem nog een kuur antiebiejootie en een kuur predniezon als paardemiddel.
Liefe frientjes jullie begrijpe fast dat ik zo blij was dat ik weer naar huis kon. En frouwtje ook, want die dacht, het is misschien de laatste keer en laat de dierendokter Oscar inslaape. Maar dat was gelukkig nie zo!

Honger

Nou is het zo, folgens mij gaat het wel beeter. Ik hep niet meer gespuugd en raar slikke doe ik ook niet meer en ben ik ook niet meer benauwd. Honger hep ik en eet ik foor 3 katers tegelijk. Dat is misschien een bijwerking van de pille zegt frouwtje, ze had het op de bijsluiter van de predniezonpille geleeze. Nou was ik aan de maagere kant, dus een dikkere buik kan geen kwaad
toch?
Nou slik ik zwaare pille en frouwtje zeg, het is nie goed foor je niere en leever maar als het nu helpt dan moet het maar. Ik ben wel wat meer gaan krijse de laatste tijd en ben soms onrustig.
Maar dat kom als je ziekies ben en iedere keer naar de dierendokter moet. Dan raak je van de slag en weet je soms niet meer goed waar je bent, en dan doe ik krijse. Folgens mij ben ik niet deement hoor. Ik doe het als ik mijn onrust foel en als ik ’s nachts honger hep ineens. Dan krijs ik net zolang totdat frouwtje opsta en ik eete van haar krijg. Ik kan niet teege het hongergefoel en frouwtje begrijpt dat. Ze zeg, Oscar ik hoef niet meer iedere dag te werke en froeg op te staan, dus het geef nie als je ’s nachts om eete krijs.

Zon

Zodra de zon komt ga ik erin ligge. De zon is een ekstra boest foor mij om beeter te worden. Maar het is wel gek, de eene dag lijk het herruf en de andere dag is het foorjaar. Soms gaat zellufs de ferwarming aan, maar dat fin ik wel fijn. We blijfe poosietief denke he, dat er steeds meer zon gaat koome en dat ik weer helemaal beeter ga worden.

Door de heele konsternaaizie van de dierendokter heb ik geen tijd meer gehad om jullie te beantwoorden op de forige blog. Jullie, liefe frientjes, baasjes en frouwtjes zijn altijd zo meedeleefend met mij. Als ik weer uitgerust ben en op krachte ga ik op de blog op jullie reejakzies reejageeren hoor. En de groote mijlpaal is het stoelendansfeest met jullie allemaal bij Kever in de tuin!

Tot de folgende keer en een dikke poot van mij, Oscar

Opeens een bonk tegen mijn kop

Het was een hele gezellige afond geweest en toen mijn vrouw naar bed ging dacht ik nou ga ik mee foor nog meer gezelligheid.
Dus ik de trap op, zij ging eerstes, naar de slaapkamer.

Kopje

Dat is ook al gezellig dat ik weet we beginnen saame aan de nacht met het slaape. Ik sprong hop op mijn kussen dat ligt aan de ene kant van het bed. Mijn vrouw zat nog op de rand van het bed wat op het kladblok te doen en ik foelde opeens wat ik kan foelen omdat ik een knuffelkater ben en dat is het zachte warme gefoel van ik ga nou een kopje geefe.
Dus ik liep van mijn kussen af, ofer het bed naar haar toe.
En toen meteen ook draaide ze zich om en bonk ze raakte mijn kop.
Ik was meteen uit mijn gefoel van kopje geefe.
Dus ik het bed af, en op het tapijt staan en kijken wat nou.

Goed

“Het spijt me Bertje,” zei ze. “Ik zag je niet. Ben je in orde?”
Ik bleef gewoon staan.
“Als je weer op bed komt, krijg je een knuffel,” zei ze met die knuffels-stem en toen ze ook nog op bed klopte (“kom maar”) toen was mijn gefoel sterker dan ik dus ik weer op bed. Knuffels, knorren, slapen.
Het leek helemaal goed.

Gefoel

Alleen ferderop in de nacht werd ik wakker en ik was helemaal keiwakker. Dat ik dingen wilde doen. Ik weer van het bed af. Ik sprong in de kast en weer eruit op de planken: KABOEM. Nog een keer. Toen in de dozen die daar onder de tafel staan en weer eruit en nog een keer. In de kast. KABOEM.
“Bert?” klonk een stem uit het bed, “Wat doe je?”
Dat wist ik eigenlijk ook niet goed. Toen ben ik naar beneden gegaan om daar ferder te slapen, en toen werd het vanzelf ochtend zonder rare gefoelens.
Misschien was het de lente die ik in mijn kop foelde. Of misschien was het erna-gefoel door de bonk, ik weet dat soort dingen niet presies.
Oferdag deed ik een dutje ekstra, en ik kreeg vaak knuffels, gelukkig zonder bonk.

Leootje: ofer Simon as kittenbeebie

Ajooo allemaal!
Hier ben ik weer, Leootje, uw rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag!

De afgeloope weeke heb ik fertelt oofer de kittentijt fan Chester en Tiga.
En foorige week fertelde ik oofer me eige kittentijt.
En nu is het tijt foor het ferhaal fan Simon, onse jongste broer.
Simon is de jongste fan se leeftijt maar hij is niet de kleinste!
Ik ben de kleinste kater fan me maat en Simon is de grootste.
Mijn pootjes sijn een stukkie korter dan die fan de rest..
Simon is egt heus waar nog grooter dan Tiga weeges hij heeft egt lange slungel poote maar hij heeft niet so een groot leefeswerrek as of te dat fan Tiga.
Tiga se leefeswerrek is se leefeswerrek so as Loesje hem heef geleert het te onder-houwe.
Dat moest ik der ekstera speeziaal bijzegge weeges Tiga is heul tros op se leefeswerrek.

Beebie

Maar goet, ik ga fertelle oofer Simon.
Toen Simon bij ons kwam wonen wiste we niet wat ons ooferkwam.
Er kwam een kittenbeebie binne en hij stonk!
Dat hat ie sellef niet so door, dat weet je niet as je kittenbeebie ben denk ik..
Hij stonk egt heel erreg en ik hat soiets fan wat is dat nou dan en daarna dagt ik fan ik moet wegweeze en alles fan me af-stant bekijke.
Tiga sat ook te kijke fan hellep wat hebbe die tweefoeters nou weer ons huis binnegedraage.
Egt eerlek waar Tiga en ik waare niet zo heel erreg blij in het begin.

Chester sei hij kan der niks aan doen. Hij is kittenbeebie en hij snappet allemaal ook niet.
En Chester ging hem wasse.
Simon deed heel anders fan se ree-akzie dan of te dat wij gewent sijn.
So as fan je segt wat of je tweefoeter segt wat en dan kijk je die rigting uit.
Of je doet assof je ooge digt sijn maar je knijpt een beetje met je ooge en dan kijk je wel naar waar het geluit fandaan kom. Meestal toch wel.
Of je oore gaan die rigting uit terwijl je doet asof je het niet hoort.
Sijn oore bewooge alle kante op en ook dat hij met se eene oor naar se vooren en se andere oor naar se opsij stont.
Hij hat allemaal fan die oor-kombienaasies die een beetje gek sijn.
As ik wat hoor dan gaan allebei me oore naar dat geluit toe.
Die fan Simon die draaie affetoe rontjes en dat lijk dan assof se sowat fan se hooft afdraaie egt eerlek heus waar dat is so gek!

Druk

En hij was druk. De tweefoeters seide fan nou we sijn met Tiga froeger heel wat gewent maar deese, deese heeft gewonne! Tiga was froeger TerrorTiga, en Simon wert Simon de Slooper.
En ik was soete liefe Leootje dat jullie dat wel eefe onthauwe.

Alle keukerolle stonde te trille fan de angst op taafel weeges as Simon de Slooper foorbij kwam dan fersgeurde hij die keukerol nog sneller dan dat een tweefoeter ‘BOE’ kan segge.
Hij font dat de keukerol was se fijant en de fijant moestie ferslaan en dat deet ie best goet.
Simon sprong ooferal op en de tweefoeters konde niet roepe fan Simon NEE niet doen.
Dat deede se wel maar dan ging hij gewoon door.
Toen moeste se heelemaal naar hem toe en dan tikte se hem aan en dan sgrok tie sich helemaal gek en dan dee Mama het NEE gebaar.
SIMON NEE sei se dan.
Het gekke was, dat heef Mamma een paar keer gedaan en daarna stopte hij ook egt meteen.
SIMON NEE is nou het eenige gebaar dattie snap en dat ie derop ree-aageer.
Foor de rest kijkt ie niet en dus weet ie niet.

Doof

Simon is heel anders dan wij.
Weeges hij is doof dus hij heef se andere weerelt en hij snap feel niet fan wat wij wel snappe.
Maar wij sijn ook allemaal anders en niet desellefde.
En dat is niet erreg weeges we mooge hier tuis allemaal sijn wie we sijn.
Fre segt altijt in se Engelse taal: JOEDOEJOE
Nou en so is dat dan.
Het is wel so dat we hier tuis afspraake hebbe.
Dat we niet (eksperés) sloope en dat we niet gemeen sijn teege mekaar of de tweefoeters.
En dat kan goet saame met JOEDOEJOE.

Simon is wel een raare snuitert met se eete.
Ik fint eete is leefe en Tiga fint ook fan eete is leefe weeges se leefeswerrek.
Chester eet gewoon en die snoep nau iets minder weeges hij is nou Seenior.
Simon die lus niks.
Hij lus alleen se harde brokkies graag.
Die eete wij alleen as het égt moet omdat er heeleemaal niks meer is en we denke fan nou nog één suggie en dan falle we om fan de honger dus nau ja het moet dan maar een brokkie weese.
Maar Simon lus geen kettisfektiejons.
Ja hij eet se wel een beetje as tie het egt krijgt maar dan ook niet fan je hooladiejeej ik heb een snoepie gekreege, nee.
Hij rent er niet met fijftienhondert kiloomeeter per uur agteraan so as dat Tiga en ikke dat wel doen.
En Cosmaa snoepies lust ie egt niet die slaat ie oofer!
Nau das mooi des te meer is der foor mij.
Chester lus dat ook niet.
Tiga en ikke wel, wij reesen deragteraan as se met Cosmaa-snoepies gaan strooie.
Simon lus ook geen gewoon eete uit een sakje pakje of blikje.
Het eenige wat hij dan wel weer graag lus is fan Cosmaa het blikfoer met tonijn en ansjoofies en fan kip en garrenaale enso.
En Gourmet Soup maar dat is hartstikke duur seg Mamma dus die koop se niet altijt.
Hij lus wel likwitsnek en dat finde wij dan weer jammer weeges dan krijge wij minder likwitsnek want Mamma doet dan feel likwitsnek oofer Simon se hele kleine beetje eete wat hij dan krijg.
Want se fint hij moet wel mee-eete met ons ook al is het maar foor een klein beetje.
Dan krijgt ie een piepkleinbeetje fan iets wat ie niet lust met feel likwitsnek deroferheen.
En dat likt ie dan op behallefe dat wat ie niet lust en dan gaat ie se brokkies eete.
Tiga eet dan sijn bortje leeg.

Eete

Hij lus wel heele gekke tweefoeterdinge.
Maar die mag hij niet faak weeges dat is foor een kattemaagie nie gesont seg Mama.
So as hij lus wel kwee lapies doeriejan (kue lapis durian).
Dat is iets Indisch en het is gestoomt gebak met frugtesmaak en het kleeft en ik fint dat het stinkt.
Finde de tweefoeters hiero fantasties en Simon lus het dus ook.
Hij heeft ook een keer baamie gegeete, een aard-appol en een flieg.
Die flieg daar grieselden de tweefoeters fan, dat eete se sellef liefer ook niet.
Simon is nau bijna twee jaare fan se leeftijt. In de maan fan August op dag fieretwinteg wort hij twee jaare maar hij gedraag se eige nog stees as een kittenbeebie.
Hij blijf ondeugent en hij blijf speele en hij blijf gekke dinge fersinne.
Sins kort speel ik nau ook met Simon. Ik wilde fooreg jaar nog niet met hem speele weeges hij was so snel en so druk dat was tefeel foor mij. }
Maar nou doet Chester hem wasse en soms een beetje stoeie en Tiga doet hem wasse en een beetje stoeie en ik doe hem niet wasse weeges ik was alleen me eige en ik stoei ook niet maar ik ga wel met Simon door het huis heen renne weeges we hebbe nau saame de zoemies.
En dat is tog best wel leuk om saame de zoemies te hebbe!
Dan hebbe we allebij een dikke staart en dan gaan we gek doen en kijhart renne!

Gille

Ferder is hij altijt heel erreg blij as tie een tweefoeter siet die hij een dag niet hat gesien weeges se waare werke of naar sgool.
Dan gaat ie egt HEEL hart gille fan se blij en dan gaat se staartje trille en dan geeft ie ook nog boemskoppe.
Hij fint Fre fooral heel erreg lief. Sij krijg de boemskoppe as se tuis kom fan sgool.
Mamma fint ie lief om teegenaan te slaape in de nagt en Pappa fint ie lief weeges Pappa geeft de brokkies in de morrege heel froeg.
So heef iedereen wat ekstera speeziaals met Simon.

Nou ik hoop dat jullie nu meer weete oofer onse doofe broertje Simon die de jongste is maar ook de grootste. En hij heef de hartste stem fan iedereen!

Geef mij alle snoepies maar weeges Simon lus tog niks!
Tot de follegende keeeer!
Liefs fan Leootje!

Oscar geniet van het foorjaar

Hoi hoi liefe frientjes, het is vandaag weer Oscar Blogdag! Hier blijft het Paase… ik snap het niet want het is toch al foorbij? Het geele Paasserfies blijft gewoon staan! Frouwtje zegt, Oscar geel is een mooie kleur en hoort bij het foorjaar. Het is dus nu een doorjaarsserfies. Ik laat het maar zo. Als ik maar genoeg plek hep in de fensterbank en op de taafel.

Foorjaar

Maar foorjaar is het! Ik hoor al froeg de fooguls fluiten en zie de bomen in bloei staan. De balkondeur is vaker oope, en het aller aller fijnste is dat de zon steeds langer gaat schijnen. Ik lig ook niet meer de heele dag op mijn schaapepleet als de zon schijnt. Je foelt het warme binnekoome, en dan wor het te heet met die schaapevagt. Frouwtje heeft al op een andere stoel een foorjaarskleed neergelegd, dus nu kan ik afwisselen. Dus als de zon schijnt dan lig ik op mijn foorjaarskleed en als het reegent en koud lig ik op mijn warme schaapepleet. Maar als de zon lang schijnt dan spring ik het liefst op mijn klimpaal foor het raam. Daar hep ik ook gelijk frisse lucht.

Eetazjuz

Mijn klimpaal heeft 4 eetazjus, maar zo hoog kom ik niet. Misschien kan ik best wel op de 4e eetaazju klimmen hoor, maar ik hep het nog nooit geprobeerd. Op de 2e eetaazju hep ik ook genoeg uitsigt en kan ik alles zien.

Stunt

Forige week hep ik een stunt uitgehaald, je geloof niet dat ik als oude seeniejor dat nog doe. Het ging eigenlijk vanselluf. Ik mag alleen op het balkon als het frouwtje er ook is. Dat komt omdat hier geen gaas is op het balkon en ik naar beneeden zou kunnen vallen als ik op de rand spring.
Frouwtje denkt nameluk dat ik het misschien best wel zou kunnen halen op de rand te springe. Natuurlijk wil zij geen riesiekoo nemen, omdat ik eigenluk in de huiskaamer ook makkelijk op stoelen en zo spring. Ik ben best nog wel atleeties. Er staan in huis nog opstapjes van StokkieStefan, die had artroosie en had moeite met springen. Maar het geeft niks hoor dat de opstapjes er nog staan, soms gebruik ik ze wel en soms niet. Ik fin het ook belangerijk om te blijve treene en uit te probeere wat nog wel lukt. Anders ga ik te gemakzugtig worden en krijg ik ferfroegt stramme poote.

Balkon

Maar nu komt het wat ik wilde fertellen… frouwtje zat op het balkon koffie te drinken. Ik moet nog wenne aan buite en frouwtje riep mij, Oscar kom gezellig buite op schoot liggen, dat deed Stokkie-Stefan ook zo gezellig. Maar ja, ik ben Oscar en folgens mij was ik in mijn vorige huisje een binne kater. Dus nu doe ik rustig aftaste als ik naar buite op het balkon ga. Maar frouwtje bleef zo aanhouden en ik dacht fooruit en hup sprong ik zo op haar schoot. Ik hep heerlijk een poosje zitte soesen bij haar op schoot en werd mijn fagt keiwarm van de zonnestraale. Toen sprong ik op de grond en ging ik verder het balkon inspekteere. Dat is spannend omdat het foor mij nieuw is allemaal. Ik rook aan de plantenbakke, de stoelen en de balkontaafel. Toen keek ik omhoog en ineens hup daar zat ik op de balkontaafel, het gebeurde ineens! Toen heb ik daar een poosje gezeete en ben ik lekker lui gaan ligge. Frouwtje vond het goed hoor dat ik dat deed, ze ziet mij graag geniete. Maar ze dacht wel, als Oscar nou baldaadig gaat worden en oer, dan springt hij zo van de balkontaafel op de rand. Dus foor de feiligheid hebbe we afgesprooke dat ik alleen op het balkon mag als ze erbij is. En als het van de zomer heet is en ze is een poosje weg dan blijft de balkondeur oopen en kan ik feilig achter de hordeur ligge en toch frisse lucht en zon hebbe. Zo is het toch goed gereegeld?

Eete

Nou was er nog iets van de week… frouwtje doet graag eete kooke en snuif ik de lekkere geure op terwijl ik naast haar op het krukkie in de keuken zit. Ik had zelluf al gegeete hoor, maar ik denk dat ik toch nog wel trek had. Soms ga ik bij frouwtje op schoot ligge als zij eet, of als ik nieuwsgierig ben dan ga ik op de taafel zitten. Dat mag van haar hoor. Ze had lange slierten op haar bord, spagettie heet dat, met toomatensaus. Dat rook toch lekker….en ineens nam ik een hap en had ik de slierten aan mijn bek hange, en pitke ik met mijn naaguls brokkoolie van haar bord. Ze begon te lachen en zei, ik fin het leuk Oscar dat je soms ook ondeugend bent, en kreeg ik knuffels.

Nu de zon meer schijnt ben ik vaak op de fensterbank. Daar ligt een kleedje waar ik graag lig. Maar er staat nog iets, een soort ton met een gat erin. Het stond er maar te staan en ik kwam er nooit. Maar gisterenafond zag ik de lucht rood kleure en zag ik langzaam dat de zon onder ging. Eerst rook ik aan de ton en toen laater kroop ik in het gat. Maar daar was geen zon dus ik ging bovenop de ton zitte. Dat was leuk en terwijl de zon onderging ben zellufs gaan ligge oo de ton. Nu weet ik dat het leuk is daar te ligge en wie weet kruip ik ook nog een keer in het gat. De ton ruikt nu in ieder gefal naar mij.

Soms denk ik de week is weer foorbij, en is het weer tijd foor een nieuwe blog… wat moet ik nou weer schrijfe? Op mijn hooge leefrijd maak je niet meer zo veel mee, en ben je tefreede als je lekker lig en knuffels krijg. Maar eigeluk maak ik foor mij doen best nog wel wat mee he om oofer te schrijve?!
Ik wens jullie allemaal een mooie week met warme zonnestraale!

Dikke poot van Oscar

Als het afond is met het licht uit

momentMijn fijnste mooment van de dag dat weet ik. Het is best moeilijk wegens ik heb veel fijne momenten als het dag is en ook als het nacht is.

Saame

Ik find van de nacht fijn om op het bed te slaape en dan rustig saame te zijn. Dan hoor ik dat mijn vrouw gaat slaape en dan weet ik waar ze is en wat ze doet, en dat ze niet weg gaat voor boodschappen, ze is gewoon thuis dat heb ik graag.
Meestal slaap ik een stuk van de nacht mee en dan ga ik naar beneden weeges ik heb dan het huis voor mezelf. Ik kijk naar de straat. En ik kan rustig eete zonder dat ze kijkt. En zo komt dan vanzelf de dag.
Elke ochtend wil ik nou drie lange ochtendknuffels, tussen het eete door. Dan kan ik goed aan de dag beginnen met een dutje.
En dan op de dag gebeurt er van alles tot het weer afondeete is. Daarna: knuffel, dutje.

Licht uit

Dus ik heb mijn vaste knuffels op de dag en ik heb ook mijn vastigheid in de nacht, maar nou komt wat het fijnste is. Dat is als we gaan slaape, en dan heb ik mijn bord eete voor de nacht half op, het licht in de kamer is uit en dan komt mijn vrouw nog eefe uit de badkamer kijken hoe is het met Bert.
Nou dat is mijn kans.
Ik zit dan rechtop en ga knorren en kijk haar aan. Zij gaat mij aaien. Soms van opzij mijn kop, soms ofer mijn kop, som weer anders. Ik harder knorren. Zij liefe woordjes. Ik ga liggen. Zij ook.
Het is intiem weeges het is bijna donker in de kamer en ik weet de dag is af en de nacht komt zo meteen maar nou nog niet.
Dat is het allerallerfijnste moment van de dag, of eigenlijk afond, of misschien wel nacht dat weet ik niet, maar wel dit het fijnste is.

En dat is belangrijk om te weete, wat het fijnste is. Dan weet ik wat er ook gebeurt, ik heb dat fijnste nog in mijn leefe. Dat is mijn houfast.