Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Wat is dat een ligferandering

Ik heb weleens uitgelegd hoe ik een smaakferandering kan hebben. Dat ik iets eet wat echt superduperlekker is en de ene dag eet ik het bord leeg en de andere dag helemaal opeens dan foel ik: nee.
Dat is de smaakferandering.

Het kussen

Hoe zoiets kan dat weet ik niet. Maar het gebeurt. En ik heb het ook met op het bed slapen. Ik heb er mijn eigen kussen, het is groot en zacht en ik weet: daar heb ik de ruimte, dat is foor mij, daar kan ik liggen. Voor mij als ex-asieljongen is zoiets ekstra belangrijk. Een plek helemaal alleen voor mezelf, dat gefoel.
Oja ofer het liggen. Op het kussen heb ik een handdoek. Twee lagen dik en hoe het ligt dat is zo fijn dat kan ik niet zeggen. Warm en gezellig en gewoon super.

Het bed

En nou gisterafond gingen we aan de nacht beginnen en ik was ook naar de slaapkamer gegaan, mijn vrouw lag al in het bed en ze zei: “Kom maar Bertje”. Ze klopte op het kussen. Ik keek ernaar en dacht: nee.
Dus ik sprong niet.
Aan de andere kant van het bed zag ik een kussen in een kussensloop. Ik bleef ernaar kijken want ik foelde meteen hoe iedejaal dat moest liggen. Dat gladde. Zo rustig aan je vagt.
Ik had een lig-ferandering.

Spinnen

Mijn vrouw zag me kijken. “Moment hoor”, zei ze en toen wist ik wat ze geen doen. Dus ik bleef staan waar ik stond. Ze haalde de handdoek van mijn kussen en legde er een kussensloop op, die kwam van de stapel, dus ik was de eerste die erop ging slaape.
Toen sprong ik meteen op bed, ik stapte op mijn kussen en ik foelde meteen dat dit het was wat ik wilde, ik begon keihard te spinnen, dat ging vanzelf, ook toen ik ging liggen, ik kon gewoon niet slaape omdat ik zo moest spinnen, het is echt superduperheerlijk slaape op een kussensloop dat wist ik nou weer.

Leootje: oofer gehendikept is ook gewoon

Ajooooo Allemaal!

Wat was het een raare week met son-reege-son-reege-warrem-kout-nat-reege-son..
We wiste fan gekke-geit niet meer wat of te dat we nau moeste doen!
Naar binne, naar buite, toch in het raam, op de stoel, naar buite, naar binne..
Tiga die seg op se Haags dat ie klaar is met ferhaare weeges hij heef der geen sin meer in.
Hij wil of son of kout maar niet der tusse in weeges hij heef se taapijt op se rug fan se losse haare weeges se rui is heelemaal in de war en Fre moet hem steets hellepe dermee.

Lente

Maar de lente is al wel begonne weeges we hebbe de tijdeleke buure fan aan de ooferkant al gesien!
Dat sijn de gierzwaaluwe en die sitte in de dakgoot teegenover onse krappaal die nau foor het raam staat. We hebbe uitzicht en we kunne swaaie naar se.
We hoorden se eerder dan we se saage, se hebbe een heel hoog skriiiii skriiii skriiiii geluit.
As je se wil sien moet je goet oplette weeges se fliege HEEL erreg snel langs de raame.
De tweefoeters stonde te juiche op het balkon toen se de zwaaluwe hoorden en daarna saage.
Weeges nou sijn de zwaaluwe der en nou is de lente egt heus waar offiesiejeel begonne.

Balkon

We sitte nu dus faaker op het balkon. Simon sit er heel erg graag weeges hij siet er fanalles.
Simon se oore sijn kapot. Hij fint dus alles wat ie siet heul interessant.
As wij iets hoore spitse we onse oore en gaan we loere naar wat of te dat het is.
Simon die heeft dat niet. Hij siet iets en daarna gaat ie loere.

Simon

Fanmorrege sat hij op het balkon.
Ons balkon is met gaas sodat wij niet naar beneede kunne falle en ook niet naar de buuf der balkon kunne loope.
Simon sat op de rand fan het balkon en er floog een duif en die dacht ‘ik kan landen op dat balkon want ik kan altijd landen op deese balkons’.
Maar bij ons kan dat dus niet!
Simon sag de duif aankoome weeges se was recht foor se roze neus en Simon maakte fan se sgrik een mep-beweeging.
Toen schrok de duif en floog se met een scherpe bocht naar het balkon fan de buuf en landde daar.
Simon was aa-lert van het puntje fan se oore tot het puntje fan se neus, se staart en se teene.
Hij stont stokstijf stil en staarde met enorm groote ooge naar de duif.
De duif dee ‘roekoe roekoe’ maar dat hoorde Simon niet.
Simon sag alleen de duif beweege.
De duif ging sig wasse en Simon stont stijf fan se spanning.
Heeeel foorsigteg schuifelde Simon stukje foor stukje een beetje dichterbij.
Hij bleef wel feileg achter het plantepotje dat kleiner was dan Simon zelf maar hij sat eragter en het was goet zo.
Met kleine schokjes kwam Simon steets een stukje ferder naar foore.
Sijn snorhaare trilden derfan! Sijn ooge waare so groot as de appols in de fruitsgaal.
Simon moest beslisse of hij oofer het plantepotje heen ging stappe of te dat ie fanaf daar wilde aanfalle. Ik sou kiese foor derooferheen stappe weeges ik weet het maak kabaal as het plantepotje fal. Simon heeft nooit gehoort dat dinge lawaai maake as se falle en hij hat beslote om te gaan aanfalle. Hij dook iets laager, sijn kontje ging al trille weeges hij was meete hoefer hij ging springe en hoe hard en toen …
Keek de duif hem eefe heel intens aan, maakte een klein hips sprongetje fan het balkon af en floog in een boog naar het dak teegenoofer..
Simon bleef gesgrokke achter en het kostte hem moeite om fan stantje spanning weer naar stantje rieleks te gaan. Hij heeft naar de duif sitte kijke tot se wegfloog oofer de daake heen naar de boome achter de huise teegenoofer.
Daarna moest hij bij-koome. Weeges hij hat veel gesien en het was spannent.

Normaal

Ondanks dat sijn oore kapot sijn kan hij wel kater sijn.
Maar heelemaal op sijn eigen unieke manier.
Hij weet niet dat hij gehéndikept is.
Foor hem is dit heelemaal normaal.
De dinge die gebeure en die hij niet hoore kan maar wel siet sijn soms dinge die hij niet goet snapt omdat sijn oore kapot sijn.
Daarom is ie niet so foorsigtig in se beweeging.
Wij sgrikke as iets fal omdat het hart geluit maak en de tweefoeters maake dan ook geluit fan hee joh moet dat nou. Dan kijk ie de follegende keer wel uit. Dat leere we as kittenbeebie al.
Simon hoort het niet dus hij laat fanalles falle en is niet foorsigteg.

Tiga

Dus as je geboore ben met dinge aan je liggaam die anders sijn dan is dat foor een ander anders.
Maar niet foor jeself weeges jij weet niet beeter want het is jouw liggaam.
Ondertusse heb je toch je oergefoel als kater of poes dus je wil wel je dingen doen so as of te dat je foel dat je het moet doen.
En het is fijn dat er dan een plek is waar een gehéndikepte kat met een beetje fan se aanpas-singe kan leefe so as een kat die niet weet dat ie een héndikep heeft, wil leefe.
So leef Simon feileg bij ons en is ie gewoon onse broer.
Wij doen ook niet anders omdat hij anders is.
Hij is so en astie ferfeelent is dan geef Tiga hem gewoon se draai om se oore weeges dat snapt ie wel.

Er bestaat een huis waar alleen maar katten met een héndikep woone.
Sommege weete dat se een héndikep hebbe, andere niet.
Se woone daar allemaal saame met tweefoeters die foor se sorge.
Oofer dat huis wil ik in de loop fan de tijd meer fertelle weeges we hebbe daar friende gemaak.
En ik ga een paar fan mijn friende die daar woone interfiewen oofer het leefe in het Katshuisch.
En oofer hoe se daar saame leefe en oofer hoe se omgaan met hun héndikep.
Dat is as se doorhebbe dat se een héndikep hebbe.
Sommege weete niet beeter dan dat het is so as of te dat het is.
Dit is een niew proojékt fan mij en ik ben er tros op dat ik dat fersonne heb.

Kompjoeter

Ferder wil ik nog doorgeefe aan onse friende Joep, Kever en Japie:
Jullie blogs sijn op daage dat ik niet altijt de kompjoeter kan hebbe.
Daarom worde jullie blogs pas op de dag fan de Dins foorgeleese aan ons!
En daarna kan ik ree-aagere op de saait fan Ome Bert onder jullie blog.
Dus dan weete jullie derfan dat er op de dag fan de Dins fan mij nog een ree-akzie komt weeges ik fint het niet leuk as ik geen ree-akzie geef.
Dat heb ik se tuis goet duidelek gemaak en nou maak se der tijt foor dat ik de kompjoeter mag.
En ik mag ook snoepies weeges kijk es hoe hart ik heb gewerrek fandaag as Leo Anshu de Sgrijfer!
Sooheee! Doe mij maar een kist fol snoepies assebief!
Tot de follegende keer!! Liefs fan Leootje en fan me broers natuurlek!

Hoe Oscar het feest beleefde

Hadiejooola liefe frientjes, frouwtjes en baasjes,
Frorige week was er een feest zoals het nog nooit is geweest! Inmiddels ben ik ervan bijgekoome, maar ik krijg het niet uit mijn kop. Folgens mij hep ik nog nooit zoiets moois meegemaak in mijn heeele lange leefe nie. En daarom wil ik ook niet dat het uit mijn kop ga. Het is net als een film, ik blijf het foor mij zien en het is de moosite herinnering uit mijn leefe! Hoe lang ik nog leef weet ik nie, maar deze pragtige herinnering gaat mee in mijn kop als ik ofer de Reegeboogbrug ga. Maar zo ver is het nog niet hoor, ik ben er nog!

Erfaring

Nu ga ik jullie fertellen hoe ik het feest hep erfaaren. Heel feel frientjes van Bert zijn Feesboek waren op het feest. Het was een stoelendansfeest bij Kever in de tuin. Jullie weete he hoe Kever op het iedee is gekoome een stoelendansfeest te organiezeere. Dat had hij eerder opgeschreeve in zijn blog. Kever heeft een heele mooe tuin waar hij graag is om te rieleksen en doet dan ook naadenken. En zo kwam het iedee van het stoelendansfeest. Alleen hij had in zijn kop uitgedacht het feest in de zoomer te geven als er feel zon is en je de warme straale foelt. Maar toen las hij op mijn blog dat het eigenluk niet zo goed met mijn gezond ging. Dat ik na 3 kuuren antiebiejootie en pretniezon maar nie beeter wilde worden, en ook nie met de pille van de natuur. En dat de piep in mijn keel en neus nie weg gaat.
Kever ging de tuin in om goed na te denken, ineens wist hij het! Hij dacht mijn frient Oscar is al negentien jaar en nu zijn gezond ziek blijft heeft hij niet het eeuwige leefe. Zo is dat gewoon, en kunnen we dat nie onder de stoele en banke steeke. Oscar leef per week, en als we het stoelendansfeest pas in de zoomer fiere dan fiert Oscar misschien stoelendansfeest in Reegeboogland. De mensen van Kever leefen ook zo mee met mij en hadden gezegd, wij zetten een stoel in de tuin met zijn naam er op, Oscar. En dan kan hij gewoon naar de ruin koome wanner hij wil. Kever kwam met een beeter iedee en tetterde, we gaan speesjaal foor Oscar het stoelendansfeest ferfroegen. Morgen, dat was forige week dinsdag dus, gaat de zon schijnen met feel warme straale. Dan moet je inpulzief zijn en niks nie langer uitstelle.

Aksie

Dus Kever kwam snel in aksie en meelde naar Doorie of hij tijd had om alle frientjes met de geele kanarieboes op te halen, en dat wilde hij graag doen. En toen ging Kever heel hard tetteren zodat alle frientjes het konden horen. En hij kan een een tetter opzette hoor, dat wil je nie weete!
Dus hij tetterde, aatenzie,maatenzie, alle frientjes morgen froeg opstaan. We gaan morgen met z’n alle speesjaal foor Oscar ferfroegd het stoelendansfeest fiere. Zorg dat je op tijd klaar staat met een koelboks vol met lekker eete en drinke. Trek je mooiste pakje of jurkje aan en als je muziek maakt neem dan je instuument mee!
Ik kon bijna eggie nie slaape van opwinding. Frouwtje had de koelboks folgepakt met garnaale en makreele, kippebout, en nog feel meer lekker eete en drinke, en had ik mijn mooste pakje aan. Toen hoorde ik ineens toet, toet, toet, en jawel hoor dat was Doorie met zijn geele kanarieboes. De heele kanarieboes zat overfol met frientjes, maar omdat ik maager ben kon ik er nog best bij hoor en kreeg ik een plaats foorin naast Doorie. Dat was keigaaf in de geele kanarieboes en scheure dat Doorie deed, en alle frientjes deden zingen van plesier!
Toen stopte de boes en kwamen we bij het huis waar Kever woont. We gingen naar de tuin waar alle stoelen stonden. De heele tuin was fersierd met slingers en balonnen. Er stond ook een lange taafel en konden we de koelboksen er onder zetten. De mensen van Kever hadden voor mij een eereplaats, ik had een pragtige rieleksstoel met mij eige naam erop.

Gesellig

Zofeel kaaters en poesen bij elkaar had ik in mijn leefe nog niet gezien en gesellig dat het was. Alle frientjes van Bert zijn feesboek waren er en er waren ook nog anderen meegekoome. Bert was er zelluf niet bij. Hij is een angstige kater weegens trauma en foelt zich het meest rielekst thuis bij zijn frouw. En dat respekteere we! Omdat wij frientjes hem toch graag wilden betrekken bij het feest, hadden we foor hem een plannetje bedacht. Als er wolken foor de zon zou koome dan zou Bert heel hard gaan blaase. Nou, en dat heeft hij heel goed gedaan hoor. In de ochtend was er zon en feel warme straale. En toen we met zn alle tussen de middag na het eete een dutje wilde doen toen kwamen er wolken. En toen deed Bert vanuit zijn fensterbank blaase, blaase, en weg gingen de wolken!

Tuin

Wat heeft Kever een mooie tuin met kleurige foorjaarsbloeme en wat zijn zijn mensen aardig. Ik’keek mijn ooge uit. En zofeel frientjes, Doorie natuurlijk van de geele kanarieboes en zijn Jiekie was er en Faalentieno met zijn aanhang, De Haagse Katers, Joep, Leootje, Japie, Minnie, Lucky&Moos, Yep&Demi, Tjilla,Tjessi&Tjaiia en nog feel en feel meer. Sorrie als ik jullie naame niet hep genoemd, er ware zoooofeel frientjes. We heben gedanst en muziek gemaakt, keihard!
Zofeel gegeete en te feel katnip gedronke. We zagen alle stoelen draaie…
s Avonds ging de barbiekjoe aan en toen het al wat donker werd de lampiejonne, zo gezellig! En ik was eggie nie’moe hoor. Heb gewoon heel hard meegezongen, gedanst en het eete smaake mij heerlijk. En toen aan het einde van de afond deeden we de stoelendans. De muziek ging nog harder spelen en wij gingen op z’n hardst meekrijse. We moesten van stoel naar stoel springen en als de muziek ineens stopte moest je gauw op een stoel gaan zitten. De Haagse Katers vielen achterover en Kever kwam knel te zitten tussen 2 stoelen. Maar hij had zich niet bezeerd hoor. Schuddebuike hebben we gedaan van het lachen en werd het feest werd steeds wilder en wilder.

Sterren

Toen kwamen de mensen van Kever de tuin in en zeiden ze, aan het einde van het feest gaan we eefe seeriejeus doen. Zien jullie die mooie sterren aan de heemel? De grootste ster is van Loesje die met alle andere sterrefrientjes in Reegeboogland woont. Nu gaan wij heel stil zijn en terwijl wij swaaje naar de sterrefrientjes denken wij aan ze. Dat was een heel mooi en plegtig mooment. Foor altijd saame mauwden we zagtjes!

Inmiddels was het al pikkedonker en heel laat. Zo kwam het keigaave stoelendansfeest tot zijn eind. Doorie had de geele kanarieboes al gestart en deed toet, toet, toet, instappen allemaal! Het was heel stil en de boes en hoorde je alle frientjes snurken, zo moe waren ze. En Doorie bragt iedereen weer feilig thuis.

Bijkoome

Heel lang uitgeslaape heb ik de folgende dag en moest ik feel bijkoome. Maar het was een onfergeetelijk stoelendansfeest. Ik bedank heel hartelijk mijn frient Kever, de mensen van Kever, onze sjouwffeur Doorie met zijn boes, en de wolkenblaaser Bert, foor de organiezaazie. Zonder hun had het nooit nie door kunnen gaan. Befankt alle frientjes die op het feest waren. Het was fantasties jullie allemaal te ontmoeten. En het blijf allemaal in mijn kop hoor het heele stoelendansfeest, als mooie herinnering.

Dikke knufkoopstoot van Oscar.

Kever heeft een mening over de genietstand

Zooo heee wat hebben we een geweldig Stoelendansfeest gefierd, spesjaal voor en met Oscar!, ik fond het fantasties om Oscar en zoveel vrienden en vriendinnen te zien, en te genieten van lekker rennen, speelen, snekkies eeten en kletsen, ik wil elke dag wel zo een feest!

Saame

Ik heb weer gefoeld dat SAAME het fijnste is, en dat je moet genieten wanneer het kan, dus niet zoals mensen “eerst nog dit en eerst nog dat doen”, of denken dat je morgen wel gaat genieten, nee niet wachten!, als je wacht is het mooment misschien al weer foorbij, het leefen wacht niet tot jij een keertje tijd hebt, het leefen doet zijn eigen ding en niemand weet waarom of wanneer het leefen iets gaat doen, en wat dat dan is.

Zon

Daarom stond ik deze week meteen in de genietstand: fanwege het feest, maar ook omdat er zon was, heel veel zon, een heerlijk warme zon, de zon was al zo warm dat ik soms onder de planten moest kruipen om een beetje af te koelen, en daar hau ik van!, ik ben een echte zonneKever zeggen mijn mensen, als er zon is word ik al heel froeg wakker en tetter dat ik naar buiten wil, zodat ik zoveel en zo lang mogelijk zon foel op mijn lijf, ik ben helemaal frolijk en druk, en mijn toeter staat de hele tijd aan, mijn vrouw roept dat ze denkt dat hij op zonne-eenersjie werkt, maar dat is niet waar: mijn toeter werkt op knuffels en op kouwstiks.

Tuin

Nu met al die zon ben ik de hele dag in mijn tuin, ik begin in de morgen op het terras, soms is mijn vrouw er ook bij en leest ze de krant, dat kan ze nau doen want ik vermaak mezelf prima, ze geeft Mikkie op het dak van het schuurtje een knuffel en een snekkie, en mij ook, ik lig op de teegels, luister naar de vogels, kijk naar Loes- en Brammievlinders die foorbij vliegen, ik herken ze meteen en tetter Hallo!, ze maken een klein dansje voor mij en rusten efentjes uit, met hun vleugels wijd in het zonlicht.

In de middag ga ik in mijn gras liggen, dat is nog steeds een beetje nat van alle reegen en foelt nu heerlijk fris aan, ik snek een paar malse sprietjes die voor mijn neus staan en foel een zacht windje door mijn haaren, ik denk aan mijn allerliefste furkering Milamuis, dat ze zo lief en slim en mooi en dapper is, en dat ze wil dat ik netjes lig, ook als er zon is, en dat probeer ik, eerlijk waar!, maar soms ga ik vanzelf een beetje raar liggen, sorrie Milamuis!

In de afond wordt het koeler en klim ik op één van mijn stoelen, daar liggen allemaal bloemblaadjes op, die neem ik straks in mijn haaren mee naar binnen en strooi ze daar door het hele huis, het blijft steeds langer licht en ik zie van alles vanaf mijn stoel, ik zie dat mijn tuin helemaal vol planten en bloemen staat, dat alles groen is en groeit, ik ruik het gras en de bloemen naast mijn stoel, ik hoor mijn mensen praten in ons huis, en ik ruik dat er een bakje natvoer voor mij klaarstaat, maar ik blijf nog efentjes zitten.

Nacht

In de nacht, als het donker is, is alles stil, alleen Mikkie, Pokon en ik zijn nog buiten, ik zwaai naar alle sterren, ik lig in mijn gras en ik weet dat ik zometeen naar binnen ga en dan ga tetteren dat ik knuffels noodig heb, heeeeeeel veel knuffels!, en ik wil ook geborsteld en gekamd worden, o ja ik lust toefallig ook wel iets lekkers, want van de buitenlucht krijg je honger, dat weet iedereen.

Ik zit helemaal fol met geluk, er kan niets meer bij, al het geluk dat nu nog komt stuur ik door naar iemand die het noodig heeft, laat me maar weeten of je iemand bent of kent die het noodig heeft!, mijn hart is warm en fol en zacht, net als mijn buik, en mijn leefen is nu ook fol en zacht en warm, dat is biesonder, dat weet ik best, en omdat ik niet weet hoe lang dat gaat duuren geniet ik, zoveel als ik maar kan, en dat is veel hoor!

***

Ik stuur iedereen die iemand mist hele zachte kopjes, en ik tetter zoals altijd weer voor vreede!!

“Hè,” zei ik tegen mijn vrouw

Al mijn vrienden van Feesboek vonden het leuk: dat ik thuis bij de tijdschriften stond net of ik ze ging scheuren. Weeges mijn krant was helemaal stuk en klaar dus wat moet je dan als kater wanneer het gefoel komt?
Je moet iets.

Hobbie

Nou weet ik best wel dat ik niet aan tijdschriften mag scheuren, die zijn van mijn vrouw. Behalve als ze in mijn hobbie-hoek liggen dan mag ik ze.
Dus ik doe het eigenlijk nooit maar nou stond ik er wel heel dichtbij. Eefe met mijn kop erheen, hap en trek en ik scheur al. Dat zag mijn vrouw ook. Ze keek naar mij en ik keek naar dat ze naar me keek. Toen foelde ik het wel, die dag ging ik niet scheuren.
Gewoon omdat ik freede in huis wil.

Krant

De dag erna kreeg ik een nieuwe krant van thuis. Om mee te scheuren. In mijn hobbiehoek ook nog dus ik wist ik kan ermee aan de gang.
“Hè,” zei ik tegen mijn vrouw. Weeges ik kreeg bijna het gefoel van scheuren alleen deze krant was nieuw. Er zat nog geen thuis-lugt aan. Het papier was niet slap, dat scheurt juist zo fijn. Ferderop lag nog een snipper van mijn oude krant, die miste ik opeens heel erg.
Ik ging op de krant staan, ik stapte er weer af en weer erop en ik foelde het aan mijn poote, het kan nog niet. Mijn vrouw frommelde met de krant om die zachter te maake, maar ik heb persoonlijk erfaring met scheuren dus ik weet dat duurt een paar daage.

Freede

Dus daar wacht ik nou op, het mooment tot de krant klaar is om gescheurd te worden. Misschien ga ik nog eefe bij de tijdschriften staan, maar eerlijk waar, freede in je eigen huis is belangrijker dan iets te doen waarvan je weet dat wil je vrouw niet, dat is mijn mening.