Categorie archieven: Loesje

Katrientje vertelt: over aksie voeren en Loesje is bang (Kerstblog 1-5)

Ikjes heb een soolzusje. Ze heet Loesje en we hebben elkaar op Feesboek ontmoet.

Bij Bertje en toen kreeg Loesje haar eigen Feesboekpagina en ikjes ging zingen en toen waren we soolzusjes. Ik heb een brommert. En Loesje heeft verkering. En toen ze bij mij thuis zeiden dat er Kerstmis aankwam toen mocht ik aan de telefoon om Loes te bellen.

 

Aan de telefoon

  • Hallo Loesje, met ikjes. Hoe is het met je?
  •  Oooh Katrientje, ik ben aan het uitbuiken van me tonijn. Ik lig op me eigen meedietaasiepaal en ik doe ook oefeningen.
  •  Oooh gaaf maar waar ik voor bel. Ik heb moetsjo zakgeld en ik wil lekkers kopen voor de diertjes in het asiel. Wil je met mij meegaan?
  •  Ik? Ooooh Katrien ik voel nu veel moeilijke gevoelens. Van vroeger toen ik ook in ze asiel zat. Toen voelde ik mij niet gelukkig, ik was ook bang Katrien.
  •  Ooooh daar heb ik helemaal niet aan gedacht.
  •  Wat als ze me weer willen houden? Ik vind het best moeilijk als ik het van me eigen mag zeggen.
  • Neeee natuurlijk houden ze je daar niet.
  •  Oooh Katrien, ik voel me hartje en traantjes. Ik wil niet weg bij me vrouw en ik heb ook verkering met me Bert.
  • Oooooh kom in mijn pootjes lieverd. Weet je, ik ga even met het DOA bellen. Dan weten we meer.
  • Doe je dan wel zeggen dat ik niet wil blijven van me eigen. Dat ik al me huisje heb gevonden. Oooh ik ga nu eerst me tonijn eten.

Aksie voeren

Nou toen heb ik de telefoon nog in mijn pootjes gehouden. Ik naar het DOA bellen. Ik zei dat we aksie wilden voeren en Loesje bang was dat ze ons wilden houden.
Zou echt niet gebeuren hoor zeiden ze. En aksie voeren was goed.
Dus ikjes op mijn brommert naar Loes toe. Ikjes hoefde maar 71 boompjes te rijden.

  • Halloooo Loes.
  •  Oooooh Katrien, je bent er al. Prrr, prrr, prrr, ik moet nu spinnen van geluk.
  •  Ik heb lekkere dingetjes bij mij zodat we kunnen snekken tijdens het ooferleg.
  •  Snekken, ooooh ik ben nu de gelukkigste Loesje. Ik zie garnaale en zalm en kipmootjes, ooooh ik voel mij eigen nu zo fijn. Kom maar snel binnen Katrien dan gaan we in me mand zitten en de Lei-jon King kijken dan kan ik aan Bert denken.  Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

  • Oooh Katrien, ik voel mij eigen zo verdrietig. Me droom was een nachtmerrie. Dat ik toch in ze asiel moest blijven en ik mocht me Bert niet meer zien op me kompjuuter. Maar ik heb wel verkering van me eigen!
  •  Ooooh lief dinnetje. Kom maar in mijn pootjes hoor. Je hoeft echt niet bang te zijn.

Naar Amsterdam

Nou zo zijn we dus in slaap gevallen dat kan best als je soolzusjes bent. En toen zeg ik nou moeten we naar Amsterdam om spulletjes te gaan kopen voor de dieren in het asiel.

Morgen in deel 2: Loesje vertelt over spullen kopen

Loesje vertelt: over soolvriendschap…

Loesje huispoes

In oktober had ik één jaar feesboek van me eigen. Toen ik begon met ontplooien had ik niks, nu ben ik een rijke poes in me hart. Ik heb ook al veel geleerd want ik heb verkering.

Bert helpt me altijd, hij is een zachte katerman van ze eigen. Ik kan en durf me eigen te zijn en dat is belangrijk. Maar als poes is het ook fijn om over poezedingetjes te kunnen praten. Dan laat ik me Bert met rust, hij heb ook andere dingen aan ze kop. Op me feesboek leerde ik ook vriendschap kennen, dat je je eigen herkent in een andere poes ook al ben je verschillend.

Katrientje

Toen ik me eigen ontplooide durfde ik ook te vertellen van me maatje meer. Ik ben van me eigen prettig gevuld. Maar ik vond het best spannend want ik ben ook gevoelig. Ik was onzeker en Bert steunde mij. Toen leerde ik Katrientje kennen, zij is een vriendin van me Bert. Ik zeg U eerlijk, ik hoefde niet te blaaze.

Kitten

Katrien durft skoeter te rijden en ook brommert. Dat durf ik niet want ik vind het als poes gevaarlijk in het verkeer van alledag. Maar Katrien is anders, zij is een kitten van 16 jaar en ze wordt volgend jaar al 17. Ze heb al heel veel meegemaakt en ze is toch vrolijk van ze eigen. Ze kan ook goed zingen, over Lamoerrr maar ook over rosjebief. Ze zingt iedere dag s’morgens om vijf uur voor haar personeel, ik vind dat lief.
Ik moest ook nadenken want het is bijzonder. Soolzusjes zijn zit in je hart, dat je aan één miaauw genoeg heb. En ik moest nadenken over vriendschap. Want ik heb wel verkering maar kan ik dan ook vriendschap hebben voor me eigen.

Voor me ziel

Ik voelde heel veel emoozies, me hartje stond open. En ik had ineens zin in soolfoet, dat is tonijn voor me ziel maar soms ook garnaale. Me vrouw kreeg het niet aangesleept, ze heb me visboer moete bellen. Die heb toen ze vriezer leeg gehaald. Vriendschap is een fijne emoozie in me hart. Maar je moet er ook iets voor doen dus soms moet ik ook me tonijn delen.

Onzeker

Ik dacht ook, zou me Bert jaloers zijn. Dan zou ik heel onzeker worden van me eigen. Jaloesie is heel veel emozie en je tonijn heb een nare bijsmaak. Toen heb ik met Bert gepraat, als je een makkelijke verkering heb dan doe je dat. En Bert was lief. Hij heb ook vrienden van ze eigen. We hebben verkering en geen gefangenis. Dan zou ik niks meer moge in me leve. Als je verkering heb dan wil je dat de ander gelukkig is van ze eigen. En vriendschap is net zo belangrijk maar dan anders.

Rijk

Als poes voel ik me rijk. Ik heb verkering en ik heb vriendschap in me leven. Katrientje is er altijd als ik haar nodig heb en we begrijpen elkaar. Ze heb haar eigen leve en kariejerre. Ze doet zingen en ze heb thuiswerk in muizen vangen. Ze heb nog geen pensijoen. Ze blijf altijd een kitten op leeftijd en heel aktief.

Ik vind dat mooi en speciaal. U weet ik ben anders van me eigen maar Katrien maak me altijd blij.

Me hart

Ik leerde dat ik best anders mag zijn. Dat soolvriendschap diep in me hart zit. Het heb me leve rijker gemaakt. En het is ook fijn want als poes hebbie gewoon poezedingetjes. Dan is vertrouwen belangrijk en eten ook. Soolvriendschap is speciaal, je ben dan verbonden. En je heb het niet met iedereen maar soms ontmoet je zo iemand in je leve. Dan heb U wel geluk.

Liefs van Loesje

Loesje vertelt: over me worksjop…

Loesje

Me vrouw vertelde dat over een paar weken me jaar weer voorbij is. Dat er dan wel weer een nieuw jaar komt want anders heb U geen jaar van U eigen. Volgens me vrouw komt er altijd een nieuw jaar. Ik vind een jaar alleen fijn als het gewoon is. Als me verkering mee mag en als er genoeg tonijn is.

Vuurwerk

Ik ging op me hoge paal liggen. Dan kan ik me leven overzien en ik moest konsentreere. Me vrouw zeg dat er ook vuurwerk is als er een ander jaar komt. Ik zeg U eerlijk, ik vind er niks aan. Ik voel mij eigen bang en ik wil wegkruipe. Me vrouw geef er ook niks om en Floris en Zusje zitten in me kast. Me Bert heb daage last van moeilijke gevoelens. En prinses Katrientje heb al een zwak hart van ze eigen.

Helpen

Ik dacht ik wil helpen. Alle dieren heb er last van en mensen ook. Misschien kan me Meedietaasie helpen. Voor ze rielekst zijn en ze rust in de kop. En ook voor ze buik want ik geef ook snekadvies. Dan heb iedereen ze houvast als er een ander jaar komt. En daarna kan iedereen ze buik verwenne met me lekkernije.
Me visboer heb een tweede zaak kunnen openen na me eerste meedietaasiekurzus. Misschien hebbie als dank nog wel een gillende keukenvis voor mij eigen terug gehouden.

Worksjop

Op donderdagavond 27 december om 20.00u ga ik me eerste worksjop geven. Het is me oud en nieuwworksjop. Ik ben dan laif van me eigen op me Feesboek. Het duurt een uur en het is graatis.

Dan kan U me oefeningen op me footoos zien. En ik doe uitleggen wat U moet doen om tot rielekst zijn te komen.

Veilig zijn is dan het belangrijkste, dat U weet waar U eigen, of Uw dierenvriend zich kan verstoppen. Dat Uw oore niet besgaadige van ze harde knallen. En ik laat U ook zien hoe U in ze nieuwe jaar rielekst kunt eten. Dat is belangrijk voor geluk. U kan alleen meedoen of samen met U dierenvriend. Hiejeenas en rendiere zijn uitgesloote van meedoen. Ik moet het van me eigen ook nog bij kunnen houden met me Maatje Meer.

Geen stres

Ik hoop dat U mee wil doen. Misschien moet U nog naar de Visboer van U eigen, of andere boodschappen dat kan ook. Als U er rekening mee  wil houden dan ga ik U helpen met me Meedietaasie. Dat U meer rust heb als het vuurwerk komt. Dat we allemaal saame rieleksen en geen stres hebben. Dan voel ik ook blijheid in me hart. Iedereen kan een veilig nieuw jaar krijgen en rielekst ze sneks wegwerken.

Liefs van Loesje

De worksjop

Kosten: gratis
Wanneer: donderdagavond 27 december
Hoe laat: 20.00-21.00 uur
Waar: Loesje’s Facebookpagina: klik en kijk (je moet zelf Facebook hebben)

 

Loesje vertelt: over tegniek en over tegnies zijn

technies

Me Bert heb al een paar keer monteurs in ze huis gehad voor tegniese dingen. Hij heb er zelf geen verstand van en ik vind ook niet dat iedere katerman verstand hoef te hebben van tegniek.

Me Bert is me Bert en hij heb verstand van heel veel andere dingen. Hij kan heel snel ze vensterbank kontroleren en ook ze straat. Daar hebbie geen kaabel voor nodig, me Bert kan dat van ze eigen.

Linkerpoote

Ik moest nadenken over tegniek en hoe dat werkt bij mij eigen. Ik zeg U maar meteen eerlijk, ik heb 4 linkerpoote. En nou zeg U misschien, ja maar je ben een poes. Ik wil u zeggen, ik ben ook modern want ik heb wel me Feesboek. En in deze tijd moet je als poes ook mee. Me Bert zeg dat ik al een beetje een mediapoes ben. Ik heb toen van geluk drie tonijnen verslonden en me vier linkerpoote in de lucht gegooid. Dat doe ik anders nooit van me eigen.

Maar ik moest er toch steeds aan denken. Aan tegniek en hoe dat dan moet. Toen ik me Feesboek kreeg heb me vrouw me geholpen. Zij had al haar eigen Feesboek en dan kan dat. Me vrouw heb ook geen tegniese handen maar ze heb wel veel geduld. Toen hebben we een keer voor mij eigen me Feesboek gemaakt. Dat is ook best tegnies want het moet op me kompjuuter. Ik kende alleen me toetsenbord, want daar loop ik vaak overheen. Soms ga ik er ook op zitten als me vrouw aan het werk is. Dan voel ik heel veel samenzijn en ik vind het gezellig. Ik voel dan ook best heel veel tegniek want ik zit wel op me toetsenbord. En zo help ik me vrouw ook mee.

Feesboek

Me vrouw zei een keer dat ik een eigen paagina zou krijgen en dat dat ook Feesboek is. Ik dacht hoe kan een paagina nou ook Feesboek zijn? Ik kende alleen me Bert en hij heb een mooie footo op ze Feesboek. Ik wilde voor me Bert ook een mooie footo en die heb me vrouw toen gemaakt.

Ze is daarna gaan zoeken in ze Feesboek voor me paagina en ik deed me tegniese meedietaasie. Ik wilde wel rielekst aan me Feesboek beginnen. Me vrouw had wel moeilijke gevoelens van me paagina dus ze deed veel gaape. Ze heb gelukkig geen proteesie. Toen is het gelukt en had ik me eigen Feesboek. We hebben geen monteur in ons huis gehad en me Feesboek heb ook geen kabel.

 

Monteur in huis

Als je een monteur in je huis heb is het anders. Je ken hem niet en je weet niet wat hij gaat doen. Me vrouw zeg dat het soms moet. Ik vind er niks aan en hij brengt ook geen vis mee. Het hele huis voelt anders als er een monteur is. Ik moet dan ook heel lang bijkomen en bij mij helpt tonijn dan wel goed. Me tonijn is gelukkig ook niet tegnies want hij heb geen draadjes van ze eigen. En hij smaakt toch goed.

Draadjes

Ik heb er niks mee maar me vrouw zeg dat zonder tegniek alles stil zou liggen. En dat ik zonder tegniek me Bert ook niet zou kunnen zien. Ik heb toen lang moeten meedieteere want ik wilde begrijpen dat me rustige leventje ze eigen tegniese kanten heb. Dat er misschien wel een monteur heb gezorgd voor me verkering. En misschien heb ie me vis ook wel gevangen? Dan is ze monteur zo slecht nog niet en hij heb wel biezonder werk. Hij maakt rode en blauwe draadjes aan elkaar en ik kan me Bert zien. Ik heb toen wel even alle draden in me huis bekeken of er misschien een monteur tussen zat. Ik wilde hem bedanken voor me verkering. Maar ik kon niemand vinden en hij heb ook geen vis achter gelaten.

Mediapoes

Ik moest ook nadenken over wat ik nu moet doen?  Ik ben nu al een beetje een mediapoes van me eigen? Me Bert heb er verstand van want hij is een mediakater. Hij zeg dat ik me vrouw moet vragen voor me eigen website. Ik vind dat best heel veel, me eigen website. Ik moet nog zoveel leren en hoe moet dat dan? Is me leven dan nog wel gewoon?

Me Bert en ze vrouw hebben samen Bert ze website zitten bouwen. Ik vind dat knap maar me vrouw is geen bouwfakker van ze eigen. Ze zeg ook dat ze er geen verstand van heb. Ik doe nu wel me schootmeedietaasie bij me vrouw want ik voel dat ze moeilijke gevoelens heb. Dan gaat ze gaape en moet ik heel hard spinnen. Ik voel mij gelukkig als me vrouw rielekst is. Als we samen zijn en als alles gewoon is.

Me hart

Me Bert heb gezegd dat het goed komt en ik vertrouw me Bert. Ik weet niks van tegniek, u heb wel in de gaate dat me hart er niet ligt. Ik ben een poes met veel emoozie en me hart doet altijd mee.

Ik ontdekte dat me hart wel draadjes heb. Rode, stevige draadjes en het is me hartkabel. Hij loop van me eigen hart naar het hart van me Bert. Ik heb er geen monteur voor nodig want emoozie is niet tegnies. Soms is me emoozie onzeker, dan weet ik het niet. Tegniek maak me eigen onzeker maar het heb me ook veel gegeven. Dat ik me Bert kan zien en voelen in me hart. Dat ik elke dag gelukkig kan zijn. Dan ben ik toch dankbaar voor tegniek en ook voor ze monteur. Dat me hart sneller klopt door al die draadjes.

Ik vind me eigen hartkabel wel de mooiste want hij zit in me hart en hij werkt altijd. Ook bij me tonijn!

Liefs van Loesje

Loesje vertelt: over gewoon en normaal en rust

gewoon en normaal

Vorige week schreef ik over vertrouwen en dat ik dat nu van me eigen best wel heb. Ik dacht er deze week nog verder over na want ik voelde mij eigen best goed.

Alles was rustig om me heen, me vrouw was thuis. Me Bert was aan ze werk op ze vensterbank. En hij heb ook de zorg voor ze vrouw dus dan is het fijn als ze dag gewoon is. Ik wist hoe me eigen dag eruit zou zien. Dan heb ik rust in me kop en geen zorgen of moeilijke gevoelens. En er is ook tonijn.

Ik kende hem niet

Nu denkt U misschien Loesje is een saaie huispoes. Maar ik wil U zeggen dat gewoon niet saai is van ze eigen. Gewoon is normaal. Alles is hetzelfde en ik snap me leven. Het is goed en er is ook rust. Me Bert en ik praten vaak over gewoon, we begrijpen elkaar. Ik vind het fijn dat me Bert nu een gewone Huiskater is. Vroeger was me Bert een jongen van de straat. Hij is nooit strietwais geweest van ze eigen. Ik kende hem niet. Hij leefde op straat en hij wist niet hoe ze dag zou zijn. Me Bert wist niets van mij bestaan want hij had nog geen Feesboek. Als je zwerft hebbie geen Feesboek want je heb geen kompjuuter. En ik wist het niet van me Bert en van ze leven. Het was gewoon zo.

Ze goede balans

Vroeger was gewoon dus anders. Me Bert heb nu ze vrouw en hij heb rust. Ik heb mij eigen leven en we hebben verkering. Me leven is in ze goede balans en ik heb vertrouwen. Ik zeg U eerlijk, ik ben geen poes voor de straat. Ik wil me wereld niet bestormen en me vrouw ongerust in huis achterlaten. Ik houd van gewoon, dat ik elke dag weet wat er gaat gebeuren en dat me vrouw er is. Als ze er niet is, is het toch anders. Gewoon is dat ik op de bak zit als me vrouw thuiskom van ze werk. Zij geef me dan wel me preifussie want dat vind ik belangrijk. Daarna gaan we knuffelen en krijg ik eindelijk me eten. Ik heb daar dan wel de hele nacht op moeten wachten en dat vind ik soms best moeilijk voor me eigen. Eten hoort gewoon bij mij leven. Zo begint me dag en zo eindigt me dag. Ik vind dat mijn normaalste zaak van me wereld.

Als me vis bekend is

gewoon en normaalNormaal is ook me tonijn, ik weet hoe het ruikt en ik weet hoe ze moote smaake. Soms vind ik het fijn om een andere vis te eten. Me vrouw heb de hele viszaak al bijna leeggekocht voor mij gezondheid. Ze zeg dat ze afwisseling belangrijk vindt in mij eetpatroon. Voor mij eigen hoef het niet, maar ik wil het best opeten. Ik wil mij visboer niet kwetse of mij vrouw teleurstellen.

Soms brengt ze kabbeljouw mee of ansjevis, soms ook makkereel of heilbotte. Ze bedoel het vast goed maar ik vind het moet wel eetbaar zijn. Me hartje trilt pas als me vis bekend is. Dat me vrouw ze tas openmaakt en dat ik het dan al ruik. Dan kan ik mij eigen verheugen want ik weet wat er komt. Ik vind verheugen fijn. Ik kan mij eigen uren verheugen want ik ben een rustige poes. Ik ben me eigen lekkerbek en ik houd gewoon van tonijn.

Me eigen

Gewoon in me bakje en als het kan iedere dag. Dan pas is me leven normaal en kan ik gewoon me eigen zijn. Ik vind gewoon het fijnste van me leven.

Liefs Loesje