Lieve allemaal, vandaag is de laatste dag van dees maand April. Nou kan April niet meer doen wat hij wil tot volgenne jaar. Morgen is het de Mei maand en dan komen er overal eitjes bij de vogelsoorten. Dat vind ik mooi.

Want een mama of papa blijft dan op de eitjes passen en warm houden tot de beebie klaar is om uit het ei te komen. Nu heb ik als mienister van gefoelige saake een hele mooi updeet.

Krullen

Bij mevrouw Sylvia, van mijn vriendin Jafita, is er ook ei nieuws. Maar dan bij een mama. Mama Elina heb namelijk vier beebies kregen. Dees kwamen niet in een ei want dat doen alleen vogelsoorten. Nikita (oftewel Jiekie van onze Ammerdamse blogger Dorus) is de papa. Mevrouw Sylvia denkt dat de mama één poesje heeft en drie katermansen maar dit is nog niet zeker omdat de beebies nog veel te klein zijn om zien of het een poesje is of niet.
Dees kleintjes zijn krullenbollen net als Jafita, een Selkirk Rex. Dat is een best moeilijk en luuks woord voor krullenbol. Ze zijn heel klein en heel zacht. Eigenlijk lijken ze wel een beetje op een vogelsoort, de eend. De eend waggelt en dat doen kleine beebie kittens ook. Kleine waggelende buikjes. Mezelf vind dees echt heel schattig en geef ik zacht lieve likjes op hun kop dat ze maar groot groeien en gezond zijn!

Muis

In de blog van vandaag wil ik jullie mijn muis laten zien. Misschien weet je dit maar misschien ook niet, ik ben een vegetaariese katermans. Ik fang geen echte muisen. Dat vind ik zielig en ik ben bang van ze. Ze zijn te snel voor me en dan kan ik ze niet bij houden. Van me eigen heb ik best veel speelgoed muisen. Mijn faavooriet is die van Whiskas en dan vooral de grijse omdat ik daar lekker hard in kan bijte zonder dat het meteen kapot gaat. De paarse muis vind ik ook leuk en daar kan ik ook in bijte maar niet zoals ik in de grijse kan bijte. De grijse muis is dikker dan de paarse en de vacht van dees muisen is zacht en kort. Zoals een echte muis is.

Wiew

De eksjon winkel heeft ook muisen gehad in allemaal verschillende kleuren. Dees waren anders van vacht. Het was namelijk niet echt een vacht maar een soort touw. Net zoals van mijn krabpaal touw waar je je nagels aan kan scherpen. Voor mijn nagels zijn dees muisen wel heel fijn want ik kan ze met mijn poote meteen pakken en vasthouden. Met de zachte vacht is dat anders. Daar moet ik mijn nagel inzetten voordat ik hem vast kan houden. De eksjon muisen rammelen als je er mee schud. Mijn rode ekjson muis rammelt iets meer dan mijn groene eksjon muis. Dat doet de whiskas muis niet, die rammelt helemaal niet als je dees muis schud.
Ik heb ook nog een muis waar wiew in kan maar die vind ik niks. Ik wil wiew gewoon zo uit de bus hebben en niet in een muis. Want dan wil ik keihard wiewen en dat gaat niet omdat de muis te klein is. Met Kever’s kikkeroe kan dat wel. Daar kan ik helemaal mee los worden in mijn kop. Dat is een grote kikkeroe op maat zodat ik hem vast kan pakken en met mijn achter poote kan kikken, oftewel trappelen. Dees heb ik gekregen van Kever omdat hij niet wil kikken, hij vind wiew eng. Ik niet, ik hou van wiew maar dan wel groot en met een kleine muis kan je niet kikken.

Oer

En dan heb ik nog een blauwe muis. Dees rammelt ook maar niet zo erg als die van de eksjon. Folgens mij heeft mijn vrouw dees bij de dierenwinkel gehaald. De blauwe muis is voor als ik best oer ben. Dees muis heeft een lange vacht en een lange staart. De muis is donkerblauw met lichtblauw van kleur en dees is gestreept. De staart is langer dan de muis zelf maar dat vind ik niet echt. Soms is dees muis in de verharing en dan verliest hij allemaal vachthaar. Die spuug ik uit want ik vind vachthaar niet fijn in mijn bek. Van mijn vrouw mag ik dees ook niet opete anders moet ik naar de witte jas en dat wil ik niet. De muis past perfect in mijn bek. Dat is wanneer de muis goed in je bek past en je er ook mee kan lopen zonder dat je moe wordt of de muis laat vallen. Dan foelt het alsof ik een echt muis heb.
Als ik dan al mijn muisen zie dan is mijn aller faavoorietste de muis van whiskas, die staat op nummer één. Op de tweede plek komt de blauwe muis en als laatste de muisen van de eksjon. En dat is zo vanwege de vacht. Ik hou van een zachte vacht waar ik mijn wang tegen kan wrijven. Dat foelt gewoon goed. Ik wens iedereen een fijn wiekent en tot in Mei waar er allemaal eitjes zijn en beebies.

Lieve allemaal, van me eigen ben ik blij. De zon is er nu gewoon altijd en dat vind ik het fijnst. Voordat ik over vandaag ga praten, wil ik eerst even een bedankje plaatsen. Het gaat om Loesje en Dorus.

Misschien heb je het al gezien of was je er bij, maar Loesje en Dorus hebben een kei speesjaale hoedjessjoow gegeven. Dees was een Paashoedjessjoow. Dat is omdat het met de vorige blog paase was. Eerst werd er gedacht aan onze friende die over de regenboogbrug zijn gegaan en dat maak je hart warm. Daarna kwamen er kei mooie hoedjes voorbij. Zo was er een hoedje met allemaal eitjes erop maar ook een hoedje met bloeme en snoep. Ik vind ze allemaal kei mooi en dank jullie wel voor dees mooie hoedjesjoow. Ik geef jullie ekstra kopjes als dank je wel!

Bloeme

Vandaag ga ik het hebben over mooi zijn. Van mezelf ben ik een gefoelige kater en mienister van gefoelige saake. Maar ik ben ook een bloeme jonge. Dat wil zeggen dat ik van bloeme hou. Ik vind ze mooie en ze ruiken soms lekker. Soms ook niet. Maar bloeme jonge is voor mij ook dat ik van alle liefdes ben. Ik vind iedereen lief, poesemeisjes en katermansen. Voor mij is er geen verschil. Voor mijn vrouw ook niet. Zij vindt mij een knappe katermans en zij vind Mila een hele mooie poesemeisje. Zo heb ik een hele mooie friendin met één oog Jafita en ben ik ook flieft op Kevermans. Van mij kan en mag alles. Als mijn vrouw op bezoek komt dan gaan we kriebelen en begroeten. Meestal zegt ze zachtjes mijn naam en dan ben ik al kei blij en dan foel ik gewoon dat ik met mijn kop wil bonken. Dit gebeurt wanneer mijn vrouw aan tafel zit en ik op tafel loop. Ik loop dan naar haar toe en met kop gebogen zodat ik haar kin raak als ik langsloop. Dit moet ik gewoon een paar keer doen want ik wil gewoon zeker weten dat zij mij kopjes foelt en dat we allebei blij zijn. Heel vaak krijg ik een dikke kus op mijn kop geplant en dat vind ik fijn. Zo hoort het vind ik. Soms denkt mijn vrouw daar anders over. Als ik vervelend doe door te zeuren dan krijg ik niet altijd een kus op mijn kop. Dan zegt ze soms gewoon, ‘Brammie hou eens op’.

Mijn vacht

Laatst was het zo dat zij vond dat mijn vacht niet netjes zat. Ze vroeg of ik lekker had gedut. Nou dat had ik zeker. Overal is er zon en dan dut ik meer. Maar ik wist geen eens dat mijn vacht niet netjes was. Ze zei dat het vooral mijn kop was. Mijn kop vacht zat in de war. Dus mijn vrouw meteen de kast in op zoek naar borsteltjes en kammen. Als ik net wakker ben dan vind ik de borstel erg fijn. Dan mag mijn vrouw mij altijd kammen of borstelen. Maar er zijn ook sommige kammen die ik niet fijn vind. De tandjes van de kam zijn dan te scherp en dat krast op mijn huid. Dat foelt niet fijn. Maar ik was al even wakker toen mijn vrouw kwam.

Kam

Dees keer heeft mijn vrouw een kammetje met borstel gevonden dat presies op mijn kop past. Het ziet er best fijn uit. Het is een klein borsteltje met aan de andere kant een kammetje. Ik heb dees nog nooit eerder gezien. Eerst doe ik er aan ruiken of ik iets ruik maar dat is niet zo. Er zit geen geur aan. Mijn vrouw brengt het borsteltje naar mijn kop en begint vanaf de hoogte van mij oog een lijn te maken naar mijn oore toe. Presies door het midden heen. Dit doet ze een paar keer tot ik mijn kop wegtrek. Eerst dacht ik dat het kei fijn is maar dees haartjes van de borstel zijn kei hard. En ik vind het helemaal niet fijn. Het foelt als schuurpapier over mijn kop. Nou dat hoef ik niet. Van mij moet het juist zacht zijn. En ik wil altijd mooi zijn maar ik hoef geen pijn te hebben met dees harde schuur borstel. Van me eigen wil ik dees niet meer en ik sla met mijn voorpoot tegen het borsteltje zodat mijn vrouw mijn kop niet meer kan borstelen. Daarna trek ik met mijn poot de borstel naar mijn bek en begin ik te bijte. Ik bijt keihard in dees haare want ik vind dit niks. Mijn vrouw ziet dat ik het niks vind en zegt ‘Brammie, het is al goed, we stoppen’. Ik moet nog één keer keihard bijte voordat ik de borstel los laat en terug geef.
Zo, dacht ik die heeft zijn lesje geleerd. Die komt niet meer op mijn kop. Mijn vrouw heeft me daarna met haar vingers mijn kop netjes gemaakt en er weer een kus op geplant. Het maakt ook niet uit of je vacht goed zit of niet, zolang je hart maar mooi is. Ik geef iedereen een zacht kopje en tetter mee voor vreede.

Bram

Lieve allemaal, vorige week was mij speesjaale week. Er zijn nu namelijk al honderd blogs uit en saame met Bertje hebben we een eeboek cadeau gedaan. Het is gratis en je kunt het nog steeds op Bertjes website krijgen. Ik hoop dat iedereen er van genoten heeft. Vandaag is er een kleine updeet voordat ik de blog ga doen.

Updeet

Fons is namelijk bij de tannedokter geweest en de dokter heeft best veel gedaan. Gelukkig heeft Fons de hele tijd mogen wiewen en slaape. Toen Fons thuis was deed hij ook kei veel wiewen en hij heeft ook al gegeten. Hij heeft likwitsneks op. Het gaat gelukkig goed met hem. Fons, ik geef je meega zachte kontjes (dat zijn kopstootjes maar dan tegen je billen aan) voor beterschap en dat je geen pijn hebt. Ik doe het wanneer niemand het ziet wegens preivussie en zo.

Tuinkontroole

Vandaag ben ik meega blij. Mijn kop is in mij tuin en mijn lijf is blij. Mijn staart is omhoog en bibbert soms een beetje omdat ik een fijne dag heb. Nou is het echt altijd weer warm weer. April doet wat hij wil maar Brammie ook! Ik vind achttien graade kei veel en super lekker warm. Dan wil ik gewoon persee de hele tijd in de tuin zijn.
Misschien weet je het al wel maar misschien ook niet maar als ik de tuin in ga, dan doe ik een tuinkontroole. Even een kleine uitleg. Bij een tuinkontroole kijk ik of alles nog klopt in mijn tuintje. Dat er geen verdwaalde dieren zijn die terug naar huis moeten.

De struik

Eerst doe ik altijd aan de achterdeur zeuren, dat is mauwen met een lange mauw. Meestal weet mijn ooma en manspersoon wel wat ik wil. Zij maken dan de achterdeur open. Als eerst ga ik even kijken bij mijn nieuwe vlinderstruik. Dat doe ik met mijn staart omhoog want de zon schijnt en het is echt fijn weer. Ik ben blij en dan sprint ik een beetje huppelig naar mijn bak waar de vlinderstruik staat. Als ik er ben, kijk ik of er al groen knopjes aan zitten want dat wil zeggen dat er bloeme komen en blaadjes. Dees is zo. Ik geef kopjes aan de struik omdat ik de struik mooi vind. Daarna loop ik naar een andere struik. Dees is mijn krabstruik. Hier doe ik wel eens mijn nagels aan scherpen. Welke bloem dat is weet ik niet. Ik zet mijn voorpoote omhoog tegen de struik en beweeg met mijn billen naar achteren zodat ik een beetje mijn buik rek.
Dat is fijn omdat ik een beetje lui was voordat ik naar buiten ging. Nu ben ik weer aktief. In dees poose zet ik mijn nagels in de struik en trek mezelf een beetje omhoog maar ook weer omlaag. Nu ben ik heel erg aktief en mijn lijf is soepel.
Zo blijf ik even staan en in plaats van dat ik mijn lijf beweeg, beweeg ik alleen mijn voorpoote. Mijn nagels zitten nog steeds in de struik, en zo scherp ik mijn nagels aan de struik. Er komen krassen in de struik maar dees vind dat best okee. Ik beweeg een paar keer tot dat mijn kop zegt, ‘Brammie, je nagels zijn scherp’. Dan stop ik en ga ik verder op kontroole. Als eerst ga ik even bij de schutting kijken of er updeets zijn van de straat. Ik loop er heen en ga bukken zodat ik onder de schutting kan kijken.

Grote knop

Ineens komt er een herrie ding in de lucht voorbij. Het is een vliegtuig. Van me eigen vind ik dees maar rare dingen. Waarom doen ze alsof ze fogels zijn? Gelukkig zijn de echte fogels veel kleiner want stel je voor dat zo’n vliegtuig zaadjes komt eete in mij tuin? Dan is er geen tuin meer want dat past niet eens. En ze maken herrie en daar hou ik niet van. Als dees verder is gefloge, spiek ik even vlug onder de schutting door en ik krijg een updeet! Er is een struik met een grote knop. Het is de Rooderon of zo iets. Een moeilijke naam maar een hele mooie struik. Ik loop er snel heen en kijk goed rond. En jaa!, ik zie een grote knop. Met mijn kop ruik ik even aan de knop en het ruikt naar grond en naar lucht. Heel fris dus. En nu dat de zon er altijd gaat zijn, gaat dees knop echt kei mooi worden. Dees struik heeft rode bloeme en dees bloeme worden best groot. Even groot als mij kop. Dat is best groot. En de hommels en vlinders vinden dees bloeme ook mooi want hier doen ze op snuffelen en rusten. Als dees knop een bloem is, dan geef ik weer een updeet van hoe dees eruit ziet. Ik hoop dat iedereen mooie knoppen en bloeme krijgt. Het maakt alles vrolijk.
Heel fijn wiekent en tot de volgende blog.

Lieve allemaal, vorige week was mijn kop nog zwaar en vertelde ik dat ik ook een denkstruik heb naast dat ik een denksteen heb. Nu ben ik weer helemaal opgeladen en voel ik me kei goed. Het is vandaag een speesjaale dag en daar ga ik over praten.

Het is al best een tijdje geleden en in mijn vorige blog heb ik aan jullie gevraagd of dat jullie misschien geteld hebben hoeveel bloggen ik nou geschreven heb.

Trakteren

Niet schrikken he, maar het zijn er nu honderd! Dat is echt kei meega veel. Ik wist niet eens dat ik al zoveel bloggen gemaakt heb. Dat wil zeggen dat ik al honderd afontuure heb meegemaakt. Voordat ik dees blog ging maken bedacht ik me iets. Als je jarig bent of als je iets speesjaals hebt, dan mag je soms trakteren. Dat is wanneer je zelf kleine cadeautjes uitdeelt om iets te vieren. Ik meelde Bertje meteen met de fraag, ‘zal ik ook trakteren?’ Eigenlijk wist ik al wat ik wilde. Een tweede eeboek maar dan over dat ik al kei lang blog. Bertje vond het ook meteen een goed idee. Toen kwamen er ineens kei veel fraage in mij kop. Want hoe zat het ook alweer met het schrijven van een eeboek. En welke blogs ga ik gebruiken maar ook of er foto’s bij horen. Ik heb met Bertje wat heen en weer gemeeld met al dees fraage want Bertje is kei erfaren! Bertje vertelde me dat er foto’s bij horen en dat ik best grote foto’s mag gebruiken. En dat het misschien mooi is om een soort van top tien te maken.

Bezig

Nou, die iedeejen heb ik gebruikt en ben ik best even bezig geweest achter de peecee. Mijn vrouw heeft me wel geholpen want sommige dingen waren een beetje moeilijk. Ik wist niet meer hoe je een foto in een eeboek moet zetten. Maar ook dat ik alle pagina’s een cijfer geef zodat je weet op welke bladzijde je bent. Dat is handig als je een andere keer verder wilt lezen. Dan onthou je gewoon het cijfer wat op de pagina staat en dan kan je daar de volgende keer naar terug. Zo mis je niks.

Hendikep

Dan wil ik het graag even hebben over welke blogs ik voor het eeboek gekozen heb. Dat is met een reden. Misschien weet je dit al of niet maar er is ook een eerste eeboek van mij. Het heet het leven met een hendikep door Bram. In dit eeboek vertel ik over wie ik ben en hoe mijn leven is met een hendikep. Ik heb dus maar één oog en in dat eeboek vertel ik hoe dat is. Omdat ik met een hendikep best veel kan, dus ook bloggen, dacht ik aan gefoelige onderwerpen voor mijn tweede eeboek. Een bloggende katermans met één oog kan best veel meemaken. Ik heb voor jullie tien verschillende bloggen uitgezocht voor het eeboek waarvan er misschien nog iets onzekers over hangt. Dat je denkt ‘als Bram dat kan, dan kan ik het ook’ of ‘ik durf het nog niet helemaal’ . Dat kan allebei. Dees bloggen gaan daarover.

De allereerste blog in dit eeboek, is ook de echte allereerste blog. Dat heb ik zo speesjaal gedaan omdat het de start is van kei veel bloggen. Toen was ik nog helemaal niet aan het bloggen. Ik wist niet eens wat bloggen was tot dat Bertje het aan me vroeg. Daarna leerde ik het kei snel wat bloggen is en wat je allemaal kunt zeggen. Het zijn afontuuren maar ook wel eens wat je denkt of voelt. Het is van alles eigenlijk een beetje. Wat je hobbies zijn en hoe je dagelijkse leven is. Wat je lekker vind van sneks of waar je het liefst dutjes doet. Het is echt kei veel.

Reejakzies

Allereerst wil ik jullie bedanken dat jullie altijd op de blog komen. Er zijn altijd kei liefe reejakzies. Dat doet me als katermans heel goed. Dan weet ik van ‘Bram, je vertelt fijne dingen’. Soms zijn er ferdrietige dingen maar dat hoort er ook bij. Alles is leven en leven kan bloggen.

Mijn tweede

Het is van mij en Bertje, voor jullie. Mijn tweede eeboek: Van blogger tot mienister.
Ik hoop dat jullie het een mooie eeboek vinden. Het is gratis en je kan hem gewoon dauwnlooden. klik hier en dan komt het!!

Er zitten ook kei mooie foto’s in. Heel fijn wiekent, ik tetter mee voor vreede, swaai naar de sterre vanavond en geef iedereen een super zacht kopje. Tot de volgende blog!

Bram

Lieve allemaal, als mienister van gefoelige saake wil ik graag weten hoe het met jullie allemaal gaat. Afgelopen weeke ware echt gewoon zwaar als in traane en in je kop. Er was veel verdriet omdat er ineens vriendjes van ons zomaar een koffertje pakte en naar regenboogland gingen. Iedereen had knuffels nodig en troostwoordjes. Ik geef nog even een ekstra kopje aan jullie, gewoon zodat je foelt, ‘ik ben niet alleen’.

Updeets

Mijn vrouw had twee ekzootieze katermansen op bezoek met kei moeilijke namen. Van hun manspersoon mag ik dit deele. Ze heten Anubis en Amunra. Anubis is een kleef kat en Amunra is bourgondier. Mijn vrouw kon niet alleen op haar bak want Anubis vond dat hij daarbij wilde zijn met de nodige poote werk onder de deur door. Amunra daarentegen, is geen dramakwien en vind het prima om gewoon in de zon te zijn, af en toe te klagen over dat Anubis weer ierietant is en gewoon lekker te eten. Dutten hoort er ook bij. Oja, en af en toe een kriebel vind hij ook prima. Eerlijk is eerlijk, mijn vrouw stinkt helemaal naar ze. Ik moest meteen eefe blaase omdat dees geuren nieuw zijn. Nu dat mijn vrouw oppas is, komen ze misschien vaker. Maar nu weet ik wie ze zijn.

Zelf was ik in mijn tuintje. Alles wordt weer mooi en groen. Sommige struiken in mij tuintje blijven altijd groen. Dat vind ik fijn. Naast mijn denksteen voor mij gedachte heb ik ook denkstruike. Daar ga ik vandaag over praten. Want wat zijn denkstruike? Dat is voor mij als mienister van gefoelige saake heel belangrijk. De meeste van jullie weete dat ik een gefoelige fieloosoofiese katermans ben. Dat wil zeggen dat ik denk met mijn hart. Mijn hart is kei groot en jullie allemaal zitten mij hart. Maar soms gebeurd er te veel voor mijn hart en dan moet ik even nadenken. Dat doe ik onder mijn denkstruik.

Naar buiten

Afgelopen week waren er heel veel traane overal en voor mij is dat best moeilijk. Mijn kop kan best lang verdrietig blijven terwijl ik eigenlijk heel vrolijk ben. Dan weet ik van mezelf, ‘Brammie, je foelt je echt zwaar in je kop ga even naar buiten denke’.
Mijn ooma en manspersoon weten dit dus als ik aan de deur sta te zeuren dan maken ze deur open. Eerst ga ik dan langs mijn bak voor een plasje. Dat hoort gewoon zo. Daarna ga loop ik gewoon op een struik af met blaadjes waar ik onder kan liggen. Mijn tuintje heeft vier struikjes. Meestal pak ik de struik waar niemand mij ziet. Dan kan ik even nadenke. Maar nu heeft mijn struik nog niet hele grote blaadjes omdat het nog niet zo lang warm is.

Onder de struik

Als ik mijn plekje heb gevonden onder de struik, waar denk ik dan over na? Nou dat is echt kei veel. Van mijn kop tot teen en staart erbij. Maar ook prievee dingen. Zoals dat mijn vrouw oppas is. Of dat zij misschien zelf een katermans gaat halen. Dan moet ik echt even nadenke hoe ik me voel. Want dees is allemaal best intens. Ben ik dan nog wel haar Brammie? En komt ze dan nog wel mij kriebelen? Maar dees is best moeilijk in mijn kop. Mijn hart weet gewoon dat ik van haar ben en zij van mij en dat het juist fijn is als er een andere katermans ook een liefe vrouw krijgt. Dan moet je saame dele. Ik ben nog niet klaar om saame te dele. Voor de eerste duizend jaar niet. Natuurlijk kan dat niet maar ik ben wel haar Brammie. Dat veranderd niet. Daarnaast denk ik veel na over mijn leven en over het leven van mijn vrienden die naar regenboogland gaan. Onder mijn denkstruik kan best lang nadenke over dees saake. Soms zolang dat ik in slaap val. Als ik dan wakker wordt, foel ik me wel ineens kei veel beter. Misschien is dat het wel. Dat ik vaker moet slapen onder een struik zodat ik weer helemaal opgeladen ben. Dat is een goed woord. Opgeladen. Dat is wanneer je kop weer fijn is en je lijf ook. Dat je weer door kunt gaan met je werk en kontrooles maar ook weer kunt kletsen met anderen. Als mienister van gefoelige saake ga ik dees zeker vaker doen. Gewoon even opladen. Ik denk dat dees voor iedereen wel goed is.
Volgende week is een speesjaale blog! Hint: heb je alle bloggen geteld?