Lieve allemaal, er zijn veel friende ineens sterren geworden. Dat vind ik altijd moeilijk. Mijn kop gaat dan best lang nadenken en mijn hart snapt het dan ook even niet meer. Dan is het gewoon teveel ferdriet ineens en dat is wat dan moeilijk is.
Vorige week op de Brammieblog-dag had ik kei veel en kei hard geswaait naar onze sterren. Nu zijn ze allemaal saame en gelukkig. Dat is fijn. Fanavond doe ik soo-wie-soo swaaie omdat ik dat op dees dag gewoon fijn vindt. Onze sterfriende weete dat ik dan doe swaaie. De echte swaai-hoedjes sjow komt folgens mij in September maar dat weete Dorus en Loesje het beste. Ik doe wel mee want ik vind het altijd kei mooi!
Updeet
En dan een updeet: Onze eigenste Bertje, van mevrouw Bertje was gisteren jaarig!! Hij is vijftien jaar geworden. Bertje, van kei gefeliciteerd met je verjaardag! Wij thuis wensen jou een kei mooie dag met heel veel sneks en kadootjes. Stoere verjaardags kopjes van ons thuis voor jouw Bertje.
‘Hiep hiep hoeraaaaaa’.
Snektest
Oh, in dees blog was ik kei ondeugend en Ooma heeft mij betrapt. Vandaag ga ik vertellen over een snektest. Mijn vrouw, manspersoon en Ooma waren naar het Duitseland gegaan. Van me eigen weet ik niet waar dees is maar het is dus een andere land. Folgens mijn vrouw en de kaart van ons land ligt het Duitseland aan de rechter poot. Dus zet je poot op Neederland, en dan beweeg je hem naar rechts. Dan zie je een rood lijntje. Als je daar overheen gaat, dan ben je in het Duitseland. Daar praten ze en mauwen ze in het Duits. Ik ken alleen Brabants omdat ik een Brabantse katermans ben. Mijn mensen waren daar dus boodschappen doen. En toen ze thuis kwamen was ik kei blij want ik was best lang alleen en dat vind ik moeilijk.
Borstel
Er kwamen keiveel tassen op de tafel en natuurlijk moest ik er bij zijn want ik wil alles zien. En ik zag in de tassen allemaal stofjes en plestieke dingen maar ook spullen voor Brammie. Zo duwde ik mijn kop in een tas en foelde met mijn snorharen en wang dat er een borstel in zat. Mijn vrouw zag dat ik met mijn kop in de tas zat dus duwde ze mijn kop eruit. Toen pakte zij dat borsteltje en vroeg aan mij, ‘is dit wat je zoekt, Brammie?’.
Nou en of ik dat zoek. Ik wilde met mijn kop langs dat borsteltje afgaan en mijn vrouw hielp een beetje mee. Van mijn neus tot aan mijn achterste wang ging de borstel over mijn vacht heen. Dees is een seeriejeus fijne borstel. Daarna draaide mijn vrouw de borstel om want daar zitten ook spikkels van de borstel. Dees zijn geen borstelhaare maar keiharde spikkels van plestiek. Toen deed ze dees over mijn wang en dees is super fijn en ik wilde alleen maar meer geborsteld worden. Maar mijn vrouw wilde dat niet en vertelde dat ze nog meer hadden gekocht in het Duitseland.
Sneks
Er ging een andere tas open en de spullen kwamen op tafel. Mij ooge kon het niet geloofe maar er was een tas VOL met Brammie sneks. Echt waar! Er waren keiveel doosjes van Whiskas met sneks voor je tanne en voor je vacht maar ook voor je ooge en je buik. En toen zag ik iets speesjaals. Van het merk Vietaakraft. Het heet Triggels, ik weet niet wat dees in het Duits of Brabants beteken maar ze klinkt lekker. En er waren ook staafjes in allemaal andere smaken. Ook zat er krunsj eete bij. Dat zijn kleine mini kraakkoekjes voor over je eete. Die eet ik zo op omdat ik dat gewoon zo wil. Dees heb ik nu in twee smaake. Rund en fis. Mij bek lust ze allemaal. En oh, ik zag ook nog een ander doosje met sneks, gewoon om te snekken. Dees is in kaas en kip smaak. Die vind ik ook lekker.
Er waren dus heel veel Brammie sneks en natuurlijk ook voor Mila. Mijn vrouw is niet veel later met mijn manspersoon naar een feest gegaan en mijn Ooma was op de bank gegaan om tv te kijken. Maar mijn Ooma was best moe van de hele dag in het Duitseland wandelen en winkelen. Die is niet heel erg veel later naar bed gegaan.
Maar Ooma, mijn manspersoon en mijn vrouw waren iets vergeten. Namelijk de triggels van Vietaakraft. Dees lagen op tafel en toen moest ik even kijken wat dat was. Dees zakje met sneks rook erg lekker. Het ruikt een beetje naar kip. Dat vind ik altijd goed. Ik hou van sneks dus dan maakt de smaak niet zoveel uit. En dees wilde ik zelf heel graag testen en tegen mijn mensen mauwen hoe lekker ze waren.
Met mijn bek en voorpoote heb ik scheuren gemaakt in het zakje en toen ben ik de sneks gaan proefe. Eerst deed ik een beetje likken, daarna dacht ik ‘Brammie jongen, dit is lekker!!! Het is kalkoen, de dikke kip’. Toen moest ik gewoon een snek helemaal opeten en dat deed ik. En toen wilde ik er nog één, en nog één. En toen dacht ik: ‘als ik nu alles eet, heb ik morgen niks meer’. Dus ben ik gestopt met snekken en ben ik gaan dutten. ‘s Morgens toen Ooma wakker werd, hoorde ik ineens ‘Brammie! Potver….., heb je weer gesnekt zonder overleg’. Ik ben maar niet naar beneden gegaan tot dat mijn manspersoon ook wakker was. Dan weet ik dat ik kan haaibaaien als ik iets doe wat eigenlijk niet mag.
Mijn vrouw zei later op de dag, toen ze langskwam, ‘dat is niet Bram’s schuld maar de onze. We hadden het zakje moeten wegleggen’. Gelukkig was niemand heel erg boos en heb ik wel kopjes gehad en kriebels.
Fijn wiekent allemaal en tot de volgende blog.