Lieve allemaal, Hier ben ik weer van me eigen op Brammie-Zaterdag. Forige week had ik hele mooie letters gemaakt voor Sinnerklaas. Ik deed een tekening maken voor Sinnerklaas en voor het paardje Ozosnel was er ook een wortel.

Nou is het gewoon wachten of Sinnerklaas naar Brabant kan komen op Ozosnel want Spanje is echt kei ver weg van Brabant. Ik ben trouwens heel erg nieuwsgierig naar wie er allemaal een schoen heeft gezet. Oh en ook wie er iets in de schoen heeft gekreege. Maar dat is oofer een paar daage en dan komt mij blog op de Zaterdag. Dus nou moeten we nog eefe wachten.

Kadootjes

Gisteren was mijn vrouw harig en ze kreeg kadootjes. Het was kei druk met allemaal mensen en dan vind ik dat kei eng. Ik wil dan meteen naar buiten of naar boven. Als ik allemaal mensen zie dan hoor ik kei veel ‘Brammie’ en dan wil iedereen knuffelen en kussen. En eerlijk is eerlijk, soms vind ik dat fijn maar niet altijd. Gisteren vond ik het niks wegens dat mijn vrouw dat al kei veel had gedaan en dan vind ik het genoeg.
Mila wou wel de hele tijd. Ik heb mijn brokjes gegeten en wat gesnekt en toen ben ik boven gebleefe tot iedereen weg was. Mijn vrouw vierde haar verhaardag saame met mijn manspersoon omdat ze heel dicht bij elkaar zijn met die dagen.

Oer

Vanmorgen kwam ik weer beneden en zag ik op tafel allemaal dingen liggen. Zo waren er mensen sneks, maar die heeft Ooma snel weggepakt. Ooferal stonden nog lange glazen en allemaal prulletjes. Er was ook iets heel groots. Het was een verpakking van een kadootje. Het is blauw van kleur met rose streepe. Daar wilde ik meteen iets mee doen. Ik wist alleen nog niet wat. Eerst deed ik snoffen want misschien kan ik iets ruiken, maar ik rook alleen maar papier. Er heeft geen snek in gezeten. En toen wilde het meteen doen. Gewoon BAM!, met mijn poot op het papier.
In mijn lijf voelde ik me oer worden. Mijn andere poot deed ook mee, BAM! Zo op het papier. Nu had ik het gefange. Met mijn twee voorpoote stond ik op het hele grote stuk papier en toen gebeurde er iets. Ik schoof weg, gewoon zomaar. Mijn voorpoote gingen helemaal vooruit en mijn achterpoote bleefe staan. Nu was ik een lange Brammieslang. Geen gefaarlijke hoor.

Tegnies

Ik ging eefe oer en tegnies bedenke hoe ik nou geen slang meer kon worden. Dat was makkelijker gemauwd dan gedaan want mijn poote schoven gewoon door. En toen wist ik het meteen eigenlijk. Van mijn oer uit dacht ik: ‘Brammie, spring gewoon met je billen!’En zo was het, BAM! Met mijn billen op het grote stuk papier. Nou had ik het helemaal goed gefange en nou schoof het niet meer weg. Mijn billen zaten heel goed op het stuk papier toen ik een geluid hoorde. ‘Krrrr’, ging het. Het maakte ook nog eens geluid. Nou had ik een beweegende kraakende papier gefange!
Mijn manspersoon was er ook en die zei meteen: Goed zo jonge, dat heb je goed gedaan! Toen ik ging meteen staan en met mijn voorpoote trappelen. Dat doe ik als ik blij ben. Mijn staart gaat dan ook in bibber-modus. Het papier deed weer ‘krrr’’ toen ik ging staan en bij elke poot die ik verzette kwam dat geluidje.

Kraak

Eigelijk vond ik het best leuk en stoer dat ik een krakend papiertje heb gefange. Mijn poote deden nog een beetje ekstra trappelen omdat ik zo leuk vond. Daarna ging ik er nog eefe op zitten. Mijn manspersoon deed mij kroelen omdat ik het zo goed had gedaan. Het was iets nieuws want dees papier was kei groot en ik had het gefange, zelfs toen het had bewooge. Nu was het van mij en ik merkte dat mijn poote warm werden als ik langer bleef zitten.
Toen ben ik erop gaan liggen want papier is best warm. Nou heb ik geleerd dat groot papier schuift en dat je het kan fange, maar ook dat dat ook warm is net als klein papier.

Freede

Van mij mag Sinnerklaas groot papier brenge want dat vind ik wel leuk. Dan kan ik daar ook mee spelen en het fange. Maar ik wil ook nepmuise en sneks. Maar mijn vrouw zegt dat ik wel geduld moet hebben en lief moet zijn. Nou dat doe ik wel.
Ik tetter mee voor freede ooferal en ik doe fanavond keihard swaaie naar onze sterfriende.