Alle berichten van Chef

Kever heeft een mening over fuurwerk

Van forige jaaren weet ik nog dat er vlak na kersmus al weer een ander mensenfeest is, iets met een nieuw jaar, helemaal snappen doe ik het niet want wat is een jaar en wannneer is een jaar af?, dat zijn fraagen waar ik best heel lang over na kan denken en waar ik nog steeds geen antwoord op heb gefonden, toen ik het aan mijn mensen froeg zeiden die dat het nau eenmaal zo is afgesproken tussen mensen.

Feest fieren

Een afspraak maken is prima, ik heb een afspraak met Mikkie en Pokon dat ze niet steeds mijn tuin in komen, met Mikkie werkt die afspraak goed, met Pokon iets minder maar wel een klein beetje, alleen snap ik nog steeds niet waarom je iets over af wilt spreken over jaaren en nieuwe jaaren, dat kan ik echt niet folgen.

Dat mensen feest fieren omdat ze denken dat een jaar is afgelopen find ik op zich nog geen probleem, maar waarom moet er dan zoveel lawaai en vuur en licht en rook bij komen, dat slaat toch nergens op?, mijn vrouw heeft me een keer ferteld dat het van froeger komt en te maken had met booze geesten, dat zijn een soort spooken en die zauden schrikken van harde geluiden en vuur enzo, maar toefallig weet ik dat spooken ferzonnen zijn door mensen, dus dat van dat lawaai slaat dus helemaal nergens op, want als spooken niet bestaat kunnen ze ook niet schrikken.

Vrienden

Maar weet je wie er WEL schrikken?, heel veel van mijn vrienden!, die zijn soms zo bang dat ze ferstopt in de kast of onder het bed zitten te trillen, veel andere dieren worden ook helemaal nerfeus en weeten niet wat ze moeten doen om weer feilig te zijn, sommige dieren gaan keihard rennen zonder dat ze weeten waar ze naar toe rennen, vogels fliegen zomaar heeeeeeel hoog de lucht in en zijn dan te moe om nog ferder te kunnen fliegen, en kleine beestjes kunnen zo bang worden dat hun hartje kapoo gaat.

Jullie weeten dat ik een friendelijke en rustige jongen ben, maar als je aan mijn vrienden komt dan word ik echt wel een beetje heel erg boos, ik find het niet eerlijk dat mijn vrienden zitten te bibberen omdat ze zo bang zijn, dat mag niet!, daarom had ik bedacht dat ik in mijn tuin ga staan als dat lawaai en die knallen er weer zijn, en dat ik dan heel streng ga kijken, en ook nog ga tetteren dat het op moet hauden, dat zau zeker weeten helpen.

Toen ik dat aan mijn vrouw fertelde zei ze No wee dat jij naar buiten gaat, jij moet binnen blijfen, het is buiten veel te gefaarlijk, en ze fertelde me dat mijn deurtje op slot gaat zodat ik ook niet stiekum naar buiten kan gaan, ja en toen wist ik het efentjes niet meer…

Pooster

Gelukkig had mijn vrouw een idee, ze stelde voor dat ik footoos bij mijn blog zet waarop ik boos kijk, iedereen kan er een pooster van maken en die ophangen, of als iemand met fuurwerk beezig is kan je mijn footoo laten zien!, ik fond het meteen een goed plan, dus hier zijn footoos waarvan je misschien een beetje bang wordt, dat hoeft niet hoor, ik keek zo omdat ik het niet leuk findt als mijn mensen footoos maken, maar ik denk dat mensen met fuurwerk snel wegrennen als ze die footoos zien!

Zelf ben ik niet bang voor fuurwerk, mijn mensen zeggen dat ik een rare druif ben omdat ik oferal bang voor ben alleen niet voor iets dat echt gefaarlijk is, maar ze zijn er blij mee, en ik ook natuurlijk, bang zijn is helemaal niet fijn, dus daarom hoop ik dat mijn footoos helpen, en dat niemand bang hoeft te zijn, dat we SAAME frolijk en blij kunnen zijn, of het nau een nieuw jaar is of niet, dat wens ik!!

****

En ik tetter weer voor vreede, doen jullie mee?!?

 

Downlood de posters

Joep denkt na over het nieuwe cijfer

Nog drie nachtjes slapen, en dan is volgens m’n personeel dit jaar alweer voorbij. Gelukkig komt daar achteraan dan wel weer een heel nieuw jaar, alleen het laatste cijfer van de vier is dan anders. En dat is toch een hele geruststelling.

Het is nu maar één cijfer dat anders wordt. Maar het komt, zoals ik het begrepen heb, ook wel ‘s voor dat er twee cijfers veranderen, en heel erg soms drie. M’n personeel zegt dat zij al zó oud zijn dat ze meegemaakt hebben dat er een keer zelfs álle vier de cijfers op nieuwjaarsochtend anders waren dan de avond ervoor. Maar dat kan ik best moeilijk geloven, want volgens mij drijft m’n personeel soms wel ‘s een beetje over. Ze zeggen ook altijd dat m’n etensbak nog vol zit, terwijl ik zelf dan toch echt de bodem al kan zien…

Meer wereld

Eigenlijk zijn die driehonderdzesenzestig dagen van dit jaar echt wel omgevlogen. ‘t Voelt ook alsof ik al heel veel jaartjes meeloop, terwijl dit pas m’n tweede jaarwisseling gaat worden. Maar er is ook zoveel gebeurd.
Stel je voor, vorig jaar om deze tijd bestond mijn hele wereld uit de slaapkamer, de gang, de badkamer, de zijkamer, de woonkamer en de keuken. En heel veel vensterbanken, waar ik toen al heerlijk kon liggen dutten.
En dat ziet er nu heel anders uit, want aan de andere kant van de vensters bleek nog veel meer wereld te zitten! Zo was er ineens een voortuin, een voorpad en een parkeerplaats, waar enge dingen stonden die tweebeners opslokten en die dan een heel vreemd geluid maakten en uit m’n zicht verdwenen. Ik moest daar niks van hebben, want ik ben ook al drie keer opgegeten door zo’n brommend ding.
Gelukkig kan ik het nog namauwen, omdat m’n personeel erbij was. Want als die in de buurt zijn dan durf ik veel meer dan wanneer ik alleen ben. Maar dat blijft tussen ons hè, want ik heb inmiddels wel een naam hoog te houden in m’n buurt.

Hulp

Al snel leerde ik dat er, behalve een voorkant, ook een achterkant bij m’n huis hoorde. En die was zelfs nog veel leuker, want daar kwamen geen enge dingen die tweebeners opaten. Mijn wereld werd nog groter toen ik eenmaal die achterkant ontdekt had, met een tuin waar de zon bijna de hele dag in scheen, een achterpad om lekker over te rennen, een sloot waar ik m’n eerste zwemles nam en daarachter een heel groot weiland. Al duurde ‘t even voordat ik wist hoe ik daar moest komen, maar toen m’n personeel me had laten zien hoe ik dat kon doen ben ik zelf verder op ontdekkingstocht gegaan. Maar ik zorgde er wel voor dat ik m’n eigen huis altijd kon zien, omdat ik wist dat daar m’n eten- en drinkbak stond.
En in het begin kon ik m’n personeel natuurlijk ook niet te lang alleen laten, want die hadden m’n hulp nog met heel veel dingen nodig. Zoals het graven van kuilen in de tuin voor nieuwe plantjes, toezicht houden als ze in de achtertuin zaten, en zorgen dat er geen vreemde katten in m’n tuin of huis kwamen. Ik had daar in ‘t begin toen ik zelf naar buiten ging bijna een dagtaak aan, dus ik bleef nooit lang weg. En als ‘t donker werd wees ik ze de weg naar ‘t grote bed en bleef ik in de buurt als ze sliepen. Dat hoeft tegenwoordig allemaal niet meer want m’n personeel heeft al best veel bijgeleerd sinds ik ze in huis heb genomen.

Plannen

Eigenlijk zou ik volgend jaar een dagboek bij moeten gaan houden zodat ik nog weet wanneer ik wat heb meegemaakt. Net zoals Mila, de zus van mijn vriend Brammiesaurus heeft gedaan. Tsjonge, wat kan die poezendame mooi schrijven, zeg. Ik heb nu nog niet alle verhalen voorgelezen gekregen, maar ik weet zeker dat Bram vanachter de Regenboogbrug  katertrots is op z’n zus.
Voor ‘t geval je het gemist hebt, in haar blog op eerste kerssemussedag schrijft ze erover, en daar kun je ook precies zien hoe je het boek kunt krijgen.
Ik heb al zoveel plannen voor in het nieuwe jaar, maar eigenlijk is er ook nog zoveel wat ik eerst op een rijtje wil krijgen voordat dit jaar voorbij is. Dingen die gebeurd zijn, en die ik al m’n negen kattenlevens lang nooit meer wil vergeten.
Zoals de mooie feesten waar ik dit jaar bij mocht zijn, de vrienden die ik ontmoet heb en alle leuke ontdekkingen in m’n eigen wereld waar ik blij van ben geworden. M’n werk bij Muisbezorgd, waar ik de fijne kneepjes van het muizenvanger geleerd heb van mijn vriend Japie, en alles wat ik van Chef Tiga van Haagse Katers heb mogen leren om de lekkerste muizensateetjes, ketnipsoep en nog zoveel meer lekkers ook zelf te kunnen maken.

Gevoel

Op de valreep van dit jaar wil ik dan ook al m’n vrienden en vriendinnen bedanken dat ze een stukje van m’n leven zijn geworden. Of jullie nu dichtbij op deze wereld of ver weg achter de Regenboogbrug wonen, we raken elkaar hopelijk nooit meer kwijt. En dat is een mooi gevoel om het oude jaar mee af te sluiten en volgende week het nieuwe jaar mee te beginnen. Saame op naar nog heel veel meer mooie momenten om waardevolle herinneringen van te maken!

Veilige jaarwisseling, zachte kopjes en een stevige poot,

Joep

Mila en Het warme en zachte dingen ieboek

Lieve allemaal, deze blog is anners dan annere bloggen en daar is een reden voor. Het is namelijk kerst. Vandaag is het eerste kerstdag, de dag van toen beebie Jesus geboren werd. Zelf ben ik geboren bij mijn mama en dat was in het jaar 2012 en dat is niet zo heel erg lang geleden. Ik ben pas twaalf van mijn leef-tijd hier op aarde. Me eigen vind kerst zo heel mooi en roomanties.

Zon

Buiten zijn oferal lampjes aan en als ik in mijn tuintje sta en de lucht op snof, voel ik de koude lucht in mijn snoet. De zon is aan de annere kant van de wereld en bij mij is het nou zo heel donker terwijl het nog niet eens de nacht is maar gewoon oferdag.
Maar ik heb nieuws en dat nieuws is voor de zoomer liefhebbers onner ons zo heel fijn. Het is namelijk dat sins vier dagen de zon stees weer een beetje langer komt. Goed hé?! Dat beteken dat je binnenkort weer fijn naar buiten kunt en dat de zon ook gewoon blijft. Het is een warme en fijne gedachte wat dan in je hoofd zo komt. We moeten nog wel eefe wachten want je merkt het pas wanneer het Maart is. Maar voor nu is het iets fijns waarvan je weet dat het gaat koome.

Evenwicht

Het is ook zo dat deze blog anners is voor nog een annere reden en hierna komt er nog eentje denk ik en dan zijn ze op. Reden twee is dat dit jaar bijna klaar is en toe is aan een nieuw jaar. Net zoals het gaat met beebieplantjes. Het oude stopt en het nieuwe komt dan in de plaats van het oude. Maar om zo heel eerlijk te zijn vind ik dit jaar maar vooral deze blog zo heel moeilijk. Het is mijn laatste blog van dit jaar maar ook van het jaar dat ik mijn broer Bram een sterretje heb zien worden.
De bekende mienister van gefoelige saake pakte in Maart dit jaar zijn koffertje voor zijn nieuwe baan in Regenboogland. Dat betekende twee dingen; ze hadden met spoed iemand nodig voor deze baan want er waren geen mienister van gefoelige saake in Regenboogland en hier op aarde hebben we zo heel erg veel meer aan zachtheid nodig. Het lijfje van Bram was op. Hij was zieker dan we wisten. Het ging inees zo heel vlug en ik vond het zo heel erg gemeen.
Maar is het ook gemeen? Eigenlijk niet want als je leef-tijd of je lijf ziek is of op is dan moet je ook verder kunnen gaan net als de beebie plantjes. Ik vond het eerst helemaal niks maar toen werd ik mienister van zachte zaake en nu snap ik ook waarom. De waarom is altijd belangrijk. Dan is er evenwicht.

Idee

Dan ben ik nou bij de reden drie en ik denk ook de laatste. Deze blog is anners omdat het eigenlijk geen blog is maar een saamevatting van afgelopen jaar. Zie je hem? SAAMEvatting! Afgelopen jaar is er werkelijk zo heel veel gebeurd. Er zijn oferal ontelbaar veel sterren bij gekoome. Sommige waren door hun leef-tijd heen, annere door ziek zijn en weer annere door oorlog of anner geweld. Toen gebeurde het dat onze blogger, allemans vriend, zeer tegniese, erfare huiskater, super zacht van binnen en toch een beetje stoer maar vooral heel erg dapper, Bertje zijn koffertje pakte. Bertje, de lijm van alle fijne dinge en van waar alles kan en mag. En dat iedereen ok is zoals die is. Bertje had me opgevange toen Bram een ster werd. Ik mocht bloggen en mij ferhaal doen en ik wilde iets terug doen. Bertje gaf me zachtheid en fertrouwe. Ik mailde mevrouw Bertje, die nu een nieuwe huiskater in training heeft, met de vraag van ik heb iets, kan dit? Niet veel later kreeg ik een berichtje dat dat een goed idee was.

Boek

Het heet: Het warme en zachte dingen ieboek. Het vertelt mijn leefesferhaal en hoe alles zo is gekoome. Daarnaast staan er zo heel veel mooie foto’s in en natuurlijk staan er hele leuke warme en zachte dingen in. Het was een hele puzzel want alles moest wel goed in elkaar. Ik heb zo heel erg mij best gedaan. Oh en natuurlijk is het allemaal gratis en kan je het gewoon downloaden. Ik hoop dat je er heel veel plezier aan hebt.

Klik hier voor de download

Dan wens ik jullie allemaal voor het laatst dit jaar warm en zachte dingen toe met wat ekstra neusjes en kopjes met wat glitter zodat jullie allemaal straale. Ik geef mega veel diegietale kopjes voor iedereen die wil en ook aan onze sterren. En ik geef een triljoen zachte pootjes voor wie het wil. Gewoon omdat het kan.

Poot getekend, mienister van zachte zaake,
Milamuis

pee ess
Zullen we met z’n alle kei en kei hard tetteren? Misschien komt er dan freede als we het met z’n alle doen. Tot in het nieuwe jaar!! ~Miauw!

Minnie kreeg een bijzondere doos

Zoals ik in mijn vorige blog al mauwde zouden Frau en mensenopa saame de kersemussboom neer gaan zetten en versieren. Afgeloope wiekent was het soofer. Dat is dus al een week geleden. Ikke kan er dus al zolang van genieten. En er onder zitten. En als Frau niet kijkt foorzichting een tikkie tegen de ballen doen hihi. Ok maar nu dus dan m’n furrhaaltje oofer hoe dat ging allemaal.

Mensopa

Het was de dag met de zater er in. Ik zat al froeg bij de achterdeur op wacht. Zo deed ik fensterbank kontrole en op mensenopa wachten in een. Handig bedacht van mij toch? Ja soms ben ik wel een slim katje. Wat ik zoal zag foor dat raam? Een paar blaadjes die heen en weer dwarrelde. Een foogul die oofer vloog. Kek kek hoi lekker hapje! Kom je niet ff lekker hier in de tuin bij mij zitten? Nee helaas dat deed ie niet.
Frau kwam bij me zitten. Op de bank. Dus toen kroop ik even op schoot. Maar dan wel met mijn koppie naar de deur gericht. Zodat ik en naar de oofer fliegende fooguls kon kijken en de poort goed in de gaten kon houden. Zo zaten we voor een tijdje en nadat ze een paar keer mijn koppie had geaaid hoorde ik een geluid.
Ik spitste mijn oortjes. En ik keek goed naar de poort. Zag ik die nu bewegen? Ja hoor daar is mensopa! Ik gaf Frau een kopje en sprong op de leuning van de bank. En van daar op de fensterbank. Want dan zit ik precies goed om een aai oofer mijn kopje te krijgen van mensenopa als hij de deur open doet. En ik doe natuurlijk ook altijd een kleine poging om even de tuin in te snieken hihi. Maar deze keer deed ik het maar niet. Het is een beetje frips buiten en ook wat nattig. Dan blijft dit luukse poesje toch maar liever binnen hoor.

Boom

Nou goed mensenopa kwam dus door de deur en ja hoor ik kreeg mijn aaitje. Daarna sprong ik via de fensterbank en de leuning op de bank op de grond. En dribbelde ik naar de eettafel. Via de stoel sprong ik erop. Want ik had namelijk allang geroken wat er in de plestik tas zat die hij bij zich had. Lekkere noepies voor Minnie! Ikke dus. En natfoer en likwitsneks. En oh ja ook een lekkere koek voor Frau. Nou vooruit als er zoveel kerstlekkers voor mij in de tas zit dan mag zij ook wel wat.
Zij gingen dat vieze bruine spul wat ze koffie noemen drinken en ik kreeg een lekkere likwitsnek op mijn schoteltje. Jam jam zalm smaak. Om je snorharen bij af te likken. Dat heb ik duizend maal liever dan dat bruine goedje hihi. Toen ze het op hadden gingen ze de kersemusboom van boven halen. Maar er was iets mee. De boom kon niet meer goed rechtop blijven staan.
Frau zei tegen mij dat de boom al heel oud was. Dat ze die al had toen Moos en Max nog bij haar woonde. Nou dat is eggies waar wel heel lang ja. Dus ze besloot dat er een mooie nieuwe boom moest komen. Ze gingen de deur uit en ik ging ff een dutje doen. En op het huis passen. Allebei een beetje. Na een tijdje kwamen ze terug met een grote doos.

Doos

Ze gingen de doos uitpakken en er kwam een nieuwe boom uit. Deze stond wel mooi rechtop en met de lichtjes er ook al in. Hihi mauwde ik dan kan je die niet vergeten erin te hangen. Voor mij als kat zijnde ging mijn aandacht natuurlijk ergens anders naar uit. Terwijl zij alle ballen in de boom gingen hangen besnuffelde ik de doos waar het in had gezeten. En tsja dan gebeurt er natuurlijk iets wat oer is. Wat in elke kat zijn of haar DNA zit. Ik sprong in de doos! Op de foto kan je zien dat dat prima paste.
En zo kwam er aan deze dag ook weer een einde. Later toen het donker was deed Frau de lichtjes aan en gingen we er saame met zijn tweetjes van genieten. En daarmee ben ik aan het einde gekomen van deeze blog. Ikke wil jullie allemaal en ook jullie personeel een hele fijne kersemus wensen en een goeist 2025! Pee es, natuurlijk blijf ik ook nog door tetteren voor freede!.

Pootje van Minnie

Lucky over gezelligheid en fijne plekjes

Hoi lieve vriendjes, nu ik deze blog aan het maken ben schijnt zowaar eens het zonnetje en ik moet zeggen dat het erg prettig is om de warmte op mijn vachtje te voelen. De zon is de laatste weken een beetje afwezig, de donkere dagen voor Kerst noemt mijn vrouw dat dan, maar ik vind het persoonlijk toch meer de donkere weken voor Kerst moet ik eerlijk zeggen. Van mij mag de zon wel alle dagen schijnen, want dat vind ik gewoon het fijnste van allemaal. Daar is mijn broer Moos het trouwens ook roerend mee eens want ook hij houdt erg van warmte en al helemaal als je dan op de vensterbank of ergens anders in huis op een plekje kunt slapen waar het lekker warm is.

Gezelschap

Ik wilde het deze keer eens hebben over fijne slaapplekjes. Kijk, als je als kat in een ander huis komt wonen dan is dat natuurlijk altijd eerst even wennen maar ik denk dat we alles hier al best snel kenden en nu ook precies weten waar je fijn kunt liggen en slapen. Heel eerlijk, ik lig het liefste in de buurt van mijn mensen of bij Molly. Dat vind ik het prettigste en ik ben gewoon niet graag alleen. Daar houd ik niet van. Dat is niet bij alle katten hetzelfde maar ik houd van gezelschap. Alleen vind ik niks aan. Als ik dan bij mijn mensen lig, kan dat op allerlei verschillende plekken zijn. Op de bank, op de eettafel (bij voorkeur als ze aan het eten zijn want wie weet is daar wat lekkers bij dat ik ook lust), op de salontafel of op het bureau als mijn vrouw aan de laptop zit. Dan zorg ik er zeker voor dat zij me kan aaien en niet te veel doet aan de laptop maar vooral mij aandacht geeft. Veel belangrijker natuurlijk ook.
Mijn vrouw was pas kaartjes aan het schrijven voor de kattenvriendjes en toen ben ik er gewoon bovenop gaan liggen. Heel goed mogelijk dus dat er iemand is die een kaart krijgt waarop nog een extra haar van mij te vinden is maar dat is vast niet zo erg. We hebben zelf ook al veel kaartjes gekregen en daar zijn we super blij mee. Dat hoort bij Kerst zeggen mijn mensen en ze kijken nu iedere dag of er nieuwe gekomen zijn. Onze naam staat er vaak ook op dus dat betekent dat ze ook voor ons zijn!

Fijne plekjes

Maar goed, ik dwaal af want ik wilde het over fijne plekjes in huis hebben. In een huis waar je nieuw woont moet je natuurlijk wel eerst op zoek gaan naar de fijnste plekjes om te zitten of te slapen. Dat hebben met name Moos en ik de afgelopen tijd vaak gedaan en ik moet zeggen, op zolder heb ik een super fluffy mand waarin ik vooral slaap als het nacht is. Dan ben ik dicht bij Molly en Dropje is er meestal ook. Daarnaast heb ik een plekje ontdekt waar je veel kunt zien, waar het warm is en waar ik zacht lig. Op de vensterbank staan nu ook spulletjes voor Kerst maar er ligt een heerlijk zacht kleedje waarop ik prima slapen kan. Dit kunnen jullie ook op de foto zien.
Daarnaast is er in de keuken een fantastische plek om te liggen… namelijk de aanrecht.
Dan zit je als kater zijnde dus precies recht voor het raam en kun je veel vogels spotten. Altijd goed natuurlijk. Moos staat op de foto zodat jullie precies kunnen zien wat daar zoal te doen en te zien is. Het is ook een goede plek om te slapen want er zit een rooster in waar warme lucht doorheen komt van de warme plaat. Zeker ook aan te raden deze plek! Moos slaapt nu ook meer op het bureau, als ik daar niet lig. Mijn vrouw heeft beloofd de kaartjes daar op te ruimen zodat we er samen kunnen liggen en anders pas ik daar ook nog prima op de vensterbank. Dan kan ik konijntje Jip ook meteen zien en alle vogels die gezellig zaadjes komen eten. En vooral niet te vergeten dat ik buurtpoes goed kan zien. Er zijn er inmiddels twee die regelmatig komen dus gezellig is het hier zeker wel.

We wensen alle kattenvriendjes, alle andere diertjes en mensen fijne feestdagen en we hopen vooral dat het lekker rustig blijft met Oud en Nieuw. Laten we allemaal lief zijn voor elkaar.

Heel veel knuffels van ons allemaal!