Ik weet het echt even niet meer. De ene dag lig ik met de warme zon op m’n vacht in de vensterbank, ‘t volgende moment kijk ik m’n personeel aan met zo’n blik van ‘je denkt toch niet écht dat ik nu naar buiten ga’ als ze de achterdeur voor me open doen.
Nou ja, soms wil ik best wel even een frisse neus halen, maar nog voordat ze de deur weer dicht doen glip ik snel weer naar binnen. ‘t Lijkt gewoon niet te willen lukken met ‘t voorjaar…
Personeel
Dus eigenlijk heb ik de afgelopen week bijna niks beleefd, en intussen begin ik me toch wel een beetje te vervelen. Natuurlijk is er genoeg te doen in huis, want af en toe zwiep ik de ballen van links naar rechts door m’n verlengde knikkerbaan, en soms geef ik m’n vis die boven de bank hangt een lel en grijp ‘m dan weer vast. Of ren ik achter wat speelgoed aan dat m’n personeel de gang in gooit. Maar dat doe ik eigenlijk meer om hullie in beweging te 
houden want dat speelgoed terugbrengen, daar begin ik niet aan.
Al een tijdje ben ik ook bezig om m’n personeel nieuwe dingen te leren. Zo snappen ze nu eindelijk dat als ik naast m’n snektoren ga zitten dat ‘ie dan gevuld moet worden. Soms doen ze dat één keer per dag, maar ik ben nu ze aan het trainen om dat elke keer te doen als ik er naast ga zitten. Want snekkies zijn nou eenmaal toch lekkerderder dan m’n brokjes, zelfs als ik er moeite voor moet doen om ze te pakken te krijgen. Maar ze trappen daar nog steeds niet in. ‘t Is zelfs zó errug dat als m’n bakje natvoer niet leeg is ze gewoon hun stoel niet uitkomen om de voorraadtrommel met lekkers te pakken. Dan mauwen ze iets van ‘eerst eten, dan pas snekken’. Tsja, m’n personeel is heel lief, maar soms best wel een beetje streng.
Eten
O, en over eten gemauwd… Krijgen jullie thuis ook natvoer, of alleen maar brokjes?
Zelf heb ik ‘t geluk dat ik alle twee krijg. Brokjes staan er eigenlijk de hele dag door, vier smaken die in een grote schaal door mekaar heen gemengd worden. Daar krijg ik elke dag een maatlepel vol van, en als ze op zijn wordt m’n bakje weer bijgevuld. En met op zijn bedoel ik dan dat de bodem van m’n etensbak te zien is hè. Dan kunnen er nog best wel tien of twintig of meer brokjes in liggen, maar als ik de bodem zie is voor mij m’n bak leeg. En dat laat ik dan ook duidelijk horen, als m’n personeel dat zelf even nog niet in de gaten heeft.
Eigenlijk best wel gek, want m’n schaaltje natvoer eet ik wel bijna elke dag helemaal leeg. Tenzij er weer iets met worteltjes of een andere groente in ligt. Dat vond ik vroeger wel lekker, maar tegenwoordig wil ik gewoon vlees of vis met een sausje. Of in gelei, da’s ook heel errug lekker. Okee, ik wil ook best wel een uitzondering maken als er kaas doorheen zit, maar al dat spul met groenten erdoorheen eet m’n personeel maar lekker zelf maar op. Misschien dat ik het over een tijdje wel weer lust, maar ik ben er nu gewoon even op uitgekeken.
En weet je wat ik ook heerlijk vind? Een stukje kip of zalm. Of een eitje. Vers gebakken in een beetje kokosolie, uit de oven of gewoon gekookt. Zolang het maar genoeg afgekoeld is voordat het opgediend wordt, want ik kijk wel uit dat ik m’n bek niet verbrand.
Inmiddels loopt ‘t water me alweer door de bek als ik denk aan de verse muizensateetjes met ketnipsaus die Chef Tiga vorig jaar zo heerlijk kon klaarmaken op de Hibatsjie. En dan verlang ik alleen nog maar meer naar de zomer, met feesten en vrienden. Met lekker veel zon op m’n bast en lekkere lome temperaturen. Rennen door ‘t weiland, op zoek naar muizen. Lekker buiten zijn, en alleen naar binnen gaan om een hapje te eten. Want de terrasservice in m’n tuin was vorig jaar ronduit slecht, dus daar wil ik voor komende zomer nog ‘s serieus over gaan mauwen met m’n personeel. Er stond genoeg te drinken voor me, maar eten ho maar. Terwijl zij wel lekker aan de tuintafel zaten te eten. Dat kan toch niet?
Voorjaar
‘t Kan nou toch niet lang meer duren voordat ‘t voorjaar wordt. In m’n eigen tuin zitten er 
alweer knoppen in m’n kersenboom, en in de tuin van de gemeente staan rare gele toeters op lange groene stelen. En dan schijnt de lente er toch echt aan te komen. Dat mauwen de buurtkatten tenminste, en die lopen al heel wat meer jaartjes langer buiten als ik.
Voorlopig nu eerst maar even ontbijten en daarna lekker een dutje doen. En vanmiddag ga ik weer een eindje wandelen, ‘s kijken of ik nog meer groen in m’n buurt kan ontdekken.
Misschien sla ik dat dutje zelfs wel over en ga ik na ‘t eten gelijk weer naar buiten. ‘k Kan natuurlijk ook lekker luieren op m’n catwalk in de tuin, of op het dak van m’n schuur. Vandaag heb ik alle tijd, want m’n agenda is nog helemaal leeg.
Zachte kopjes en ‘n stevige poot,
Joep
Lieve allemaal, ik ben niet de enige die een tjek doet tijdens de boodschappen want iedereen wil snekken. Dus is het voor mij zo heel normaal dat ik een tjek doe. Pas was er iets anners. Ik was kwijt. Niet kwijt kwijt maar gewoon kwijt.
Ik vertrok naar de zolder en liep daar wat rond en toen vond ik mijn iedeejale dutplek. Ik kroop erin en mijn oogjes waren al dicht voordat ik eigenlijk goed lag. Ik had geen tijd om te trappelen of iets anders want de wiew was best sterk. Mijn motortje deed het nog steeds zo heel hard. En in mijn hoofd ging ik naar droomeland.
de wasmand te komen omdat het zo lekker lag.
De fagjes schoonmaak machine stond aan. Ik vind het fijn om daar boven op te gaan liggen. Die wordt namelijk na een tijdje lekker warm. En het apparaat kan ook spinnen. Heel fijn is dat. Frau zegt dat dat geen spinnen is maar sentriefuugeren. Mauw, het zal wel. Ikke find het gewoon fijn om bovenop te liggen.
Protest
hiermee te helpen. Na wat heen en weer gemauw krulde ik mezelf tevreden op op de groote mensenmand. Ik was helemaal moe van alles. Tijd foor een lekkere lange groote dut! Ik hoorde hoe de foordeur ging dus mooi dacht ik. Ga jij maar ff lekker buiten wat doen dan kan ik hier boofe ff lekker bijkomen.
Hoi lieve allemaal, hier zijn we weer met een nieuwe blog. Ik zeg expres we want ook Moos heeft deze keer meegeholpen. Zoals ik al gezegd heb krijgen Moos en ik dit jaar en dat duurt nog maar een paar maandjes, allebei dubbele cijfers want we worden dus allebei 10 jaar. Moos is als eerste jarig, in de maand maart. Het is als jullie dit lezen al de maand februari en mijn vrouw heeft verteld dat het de kortste maand van het hele jaar is. Niet dat wij ons daar nu veel van aantrekken hoe lang een maand duurt maar als het zo is dat er minder dagen in deze maand zitten dan in een andere, dan vind ik dat eigenlijk niet zo erg want dat betekent dan misschien ook dat het minder lang koud of nat is en dat we sneller voorjaar krijgen? Of zou dat zo niet werken denken jullie?
mijn eigen kamer maar om eerlijk te zijn had ik het daar zo bekeken want het was er niet zo heel groot en ik zag mijn mensen niet de hele tijd. Dus mocht ik verhuizen naar de rest van de benedenverdieping en intussen heb ik het hele huis gewoon al helemaal verkend natuurlijk. Drop en ik kunnen nu al een beetje beter samen en zij komt ook gewoon in de kamer als ik daar ergens lig. Ik ben zeker niet meer bang voor haar nu maar we proberen gewoon zoveel mogelijk ons eigen ding te doen, zoals de mensen dat dan noemen en dat gaat het wel oké hoor. En ach, soms kun je toch wel eens niet zulke goede vrienden met elkaar zijn, dat hoort er dan ook bij.
goed rond te snuffelen. Omdat er veel water gevallen is komt er water in de put in de kelder omhoog. Dat is heel spannend hoor maar nu spring ik er niet in. Voor mij geen natte pootjes hoor. Er zit een pomp in de put zodat het water er ook weer uit kan. Ik moet wel zeggen dat we samen sterk staan en dat we elkaar goed aanvullen als het om ontdekken gaat. Hij ontdekt vaak speelgoed dat we dan ook krijgen als we het eenmaal gevonden hebben, zodat we er lekker mee rond kunnen rennen. En ik zorg er dan weer voor dat werkelijk alle plekjes in huis besnuffeld en ontdekt worden. Zoals je op de foto kunt zien onder de trap…hoe ik daar gekomen ben weet mijn man niet maar hij vond het wel bijzonder dus ik mocht meteen weer op de foto.
Ongefeer een week geleeden moest ik net nadat ik had gegeeten overgeefen, dat gebeurde in het gangetje, ik at gewoon de brokjes die nog helemaal heel waren weer op, totdat ik mijn vrouw hoorde zeggen Ah Keef, wat ben jij nou aan het doen?, ik dacht Wat denk je?, maar liep wel snel naar binnen omdat ze nieuwe brokjes in mijn bakje deed, en die find ik toch lekkerder.
een grote spriet gras in, mijn vrouw belde de dokter en die zei dat ze mij in de gaaten moest hauden, maar ik foelde me heel normaal.