Alle berichten van Chef

Mila bespreekt het wassen

Lieve allemaal, wat gaat de klok toch zo heel snel van dit jaar. Pas was ik nog jarig en kreeg ik allemaal lekkers en nou is het eind van deze week al weer November. Dan is er nog één maandje en dan begint het nieuwe jaar alweer.

Mij kop vind het zo heel moeilijk om de tijd zo bij te houden. De ene keer doe je je ooge dicht en wanneer je ze weer open doet is het inees zo heel veel later. Daar snap ik niks van en nou is het ook zo dat de klok zelf even terug is gegaan. Eerst was het drie uur in de nacht en daarna inees twee. Ik foel dat ik garnaale wil wegens het moeilijke allemaal. Ja ik doe eerst eefe garnaale en dan gaan we door met de blog.
Daar ben ik weer en mij buik is vol met fis en garnaale. De visboer had een prachtige grote gamba uit Argentienieje en die was zo heel erg lekker dat ik het meteen in één keer in mij bek deed. Dat was heel ontspanne en nou ben ik helemaal klaar voor de blog en de woordjes.

Huiskater

Allereerst wil ik eefe stilstaan bij Ollie, ons katermansje van mevrouw Bert. Hij is pas in ons midden gekoome en ik ben nou al zo heel erg tros op hem. Hij doet sins kort compjoeteren en hij weet al hoe hij een blog maakt met woordjes. Hij kan ook al zelfies doen voor op de feesboek en hij doet zo heel erg hard zijn best om huiskater te zijn.
Zo kreeg hij laatst een nieuwe meubel en hij wist meteen hoe dat moest, nou dat is toch super dapper en heel slim! Het is ook een hele mooie meubel met een hele zachte kussen erop. Nou ik denk dat hij daar heel erg lekker op kan dutten. Ik kijk elke dag en elke dag zie ik hoe Ollie zo heel mooi groeit. Ik ben zo heel erg tros op Ollie!

Wassen

Vandaag wil ik het ook over wassen hebben want misschien heb je het wel nodig of weet je niet meer presies hoe het werkt of heb je het geeneens gedaan dat kan ook nog. Als poesedame van twaalf jaar in leef-tijd ben ik zo heel erg netjes op mij vacht. Ik vind het belangrijk dat mij vacht schoon is want dat ruikt lekker. Maar het staat ook netjes en vriendelijk als je vacht mooi schoon is en je haartjes zitten goed.
Mij liefe Kever furkeer weet dit zo heel erg goed want hij neemt altijd een borsteltje mee als we een picknick doen in de tuin. Hier komen hele makkelijk tips en adfiesen zodat jij ook heel schoon kunt straale en het mooiste is, iedereen kan meedoen. Laten we beginnen!

Pootjes

Ik begin altijd bij mijn pootjes. Dat is gewoon slim, want die gebruik ik om de rest van mijn vacht mee te doen. Ik lik m’n pootjes net zolang tot ze helemaal schoon zijn, en dan ga ik met diezelfde poot heel precies over mijn snoet en snorharen heen. Ja, tot ik voel dat alles weer op de juiste plek zit. Dat is belangrijk, want stel je voor dat iemand naar je kijkt en je snoet is niet schoon, dat is niet zo netjes. Daarna doe ik mij buik want daarvoor moet ik eerst eefe zitten of liggen en wordt mij rug vies.
Voor mij buik neem ik de tijd want dat is mijn leefeswerk en daar ben ik altijd zuinig op omdat ik net zo mooie leefeswerk wil als mij mamavoelens ster Loes. Ik zorg dat alle haartjes in de goede richting staan, dat voel je wel als je gaat wassen.

Gimles

Als mij buik helemaal schoon is dan doe ik ook eefe mij hals en borst zodat dat ook helemaal netjes is met de rest van mij buik. Hier houden we eefe een pauze als je klaar bent want de rug en staart kost best wat beweging en enersjie. In de pauze blijf je gewoon eefe zitten zoals je zit of je gaat op alle vier je poten staan. Maar wacht eefe met eete of drinke anders maak je alles weer nat en vies. Als je er klaar voor bent dan gaan we beginnen. De rug is lastig want je moet je kop helemaal naar links draaien en dan van boven naar beneden een lik beweging maken met je tong.
Misschien helpt mijn gimles hierbij of misschien kan ik ook nog wel eens jooga les doen op de blog want dat is makkelijk voor als je je gaat wassen. En al krijg je het niet helemaal schoon de eerste keer dat geef helemaal niks want je ben aan het oefenen. Je leert het en dus gaat het elke keer een beetje beter. Als je linker rugkant hebt gedaan, probeer je dit ook bij de rechter kant. En als je voelt van ja ik ben schoon dan komt als laatste de staart aan de beurt. Dit is makkelijker want je gaat van je billen over de staart heen en dit doe je net zolang tot je staart schoon voelt.
Vergeet je billen niet mee te nemen want die horen er ook bij maar als aller-aller laatst!

En als je nu klaar bent dan zeg ik, goed gedaan! Je bent nou schoon en netjes. Ik hoop dat jullie wat aan de tips en adfiesen hebben. Ik ga de woordjes afsluiten met een fijne week wens. Zacht kopje voor iedereen!

Poot getekend, mienister van zachte zaake,

Milamuis

Minnie gaat naar boven en beneden


Op de dag met de zater er in zat Frau op de computer. Nou eh niet echt op de computer natuurlijk want dan zou die stuk gaan hihi. Wat zeg je Frau? Oh ok dat ik dat soort dingen niet mag mauwen. Straks denken jullie nog dat ze een puikie heeft. Ja echt dat zei ze. Nou toen heb ik maar heel snel teruggemauwd dat mijn liefe Loesjedinnie die nou een mooie ster is een heel mooi puikie had en dat je daar gewoon suuper trots op kan zijn.

Op de stoel

Maar goed ze zat dus bij de computer. Bla bla bla ze zat met andere mensen te praate en te geeme. Een beetje zoals wij poese fia Beestboek en zo ook met elkaar mauwen. Alleen en nou komt het, het was al helemaal donker buiten. En dat was het al best een tijdje. Dus mijn poezeklok had zoies van geeeuuuw het is wel tijd om te gaan slaape. Dus ik keek naar haar. Ze keek niet terug. Dus toen sprong ik op het buroo en liep foor het beeld langs. Ze aaide me oofer m’n ruggetje. Hee liefe Minnie zei ze. Kom je ook eefe kijken? Ik gaf haar een kopje en mauwde zachtjes dat het folgens mij allang bed tijd was geweest.
Ze keek me aan en zei maak je geen zorgen Min dat is wel ok. Nou en omdat ik zelf dus wel echt toe was aan een schoonheidsslaapje sprong ik maar weer fan het buroo af. Ik liep naar de oude buroostoel die nou mijn stoel was geworden omdat zij nu een nieuwe heeft. Ik sprong erop, draaide een paar keer in de rondte en vauwde mijn staartje op me heen. Toen deed ik m’n oogjes dicht en ging slaape.
Ik lag net lekker van een sappig muisje te dromen en toen ineens hoorde ik Frau nou doei ik ga slaape zeggen. Ze deed de computer uit en stond op. Ga je mee Min dan gaan we naar boofe. Dat zei ze. Met een half slaperig kopje dacht ik eerst nog nee lig net zo lekker. Maar ze wou toch graag dat ik mee kwam. Oh ok nou fooruit dan maar. Want tsja ikke weet dat ze als ik erbij lig of in de buurt ben feel beter slaapt.

Naar beneden

Dus we dribbelde saame naar boofe. Gingen liggen op de groote mensenmand en waren al snel allebei in droomeland. En nu hoor ik jullie mauwen he Minnie lig jij dan serieus 8 uur lang naast je mens te slaape? Nou nee natuurlijk. Wij katjes hebben een heel ander slaap ritme dan die tweebeners. Ikke lig op een kussen naast haar en na een uurtje of twee ga ik weer naar beneden. Beetje nachtfensterbank kontrole doen. En ook een slokje drinken en op een paar brokjes knabbelen. Wat soesellen op de bank. En natuurlijk met mijn pootje zwaaien naar alle mooie sterren die aan de hemel staan als het buiten donker is.
Als het dan bijna ochtend is dan dribbel ik weer naar boofe om bij Frau te gaan liggen. Soms gewoon naast haar. Soms op haar voet of been. Deese keer koos ik foor op het kussen. Alleen nou komt het. Mijn interne poezeklok mauwde naar me dat het noepie tijd was. En toen ik achter het gordijn keek in de fensterbank zag ik ook dat het al wat lichter begon te worden. Maar Frau was nog diep in slaap. Ik zat een tijdje naar haar te kijken of ze wakker zou worden. En net toen ik dacht ik ga met mijn pootje op haar wang tikken. Toen deed ze haar ogen open.

Boofe

Goeiemorgen mauwde ik. Wat slaap jij lang het is allang noepie tijd geweest. Frau moest lachen. Snap je nauw waarom ik gister later naar bed ging? Nee dat snapte ik niet. Is dit weer tweebener logica mauwde ik terug. Misschien wel zei ze. Vannacht is de wintertijd in gegaan. Dus is de klok een uur terug gegaan in de tijd. Daarom kon ik wat later gaan slapen en toch genoeg hebben. Ik schudde met mijn kopje. Oh die gekke tijd weer. Pff dat snap ik niet hoor al die dingen. Ik ken maar twee tijden. Noepietijd en natvoertijd hihi. En oh ja jippiezeisterugfanbrokjesfurrdienentijd.
Dit was het weer voor deze keer. Ikke blijf nog altijd mee tetteren foor freede!

Pootje van Minnie

Lucky vertelt meer over Krullieland

Lieve allemaal, hier ben ik weer met het vervolg op mijn blog over alle belevenissen in Krullieland. Ik had vorige keer beloofd wat te vertellen over de eerste dagen dat we hier waren.

Je moet weten, hier heeft het huis drie verdiepingen. Dat is eigenlijk niet anders dan waar we eerst woonden maar toch ook weer wel. De verdieping waar je binnenkomt, heet begane grond natuurlijk maar je moet eerst buiten wel een trapje op om daar te komen. Als je uit het raam kijkt naar buiten, dan ligt daar alles lager. Als ik de tuin in kijk, ligt het gras lager en ook de planten en struiken maar de stoep aan de achterkant ligt wel lekker hoog. Dat is handig want dan kun je veel zien als je daar zit.
Er is ook een muurtje naast dat een perfecte uitkijkplek vormt. Jullie snappen het natuurlijk al, daar heb ik al gezeten. Niet meteen de eerste dagen al toen we hier waren want dat vonden mijn mensen te spannend. Ik niet natuurlijk want ik ben nog altijd een verkenner.

Spannend

Maar goed, de eerste dagen dat we hier waren mochten we op de zolder. Gewoon om even lekker rustig alles te kunnen besnuffelen en een beetje te wennen aan het huis. De zolder dat is dus de verdieping boven de begane grond in dit geval. Ik hoor jullie al zowat denken, waar is dan de derde verdieping? Nou, daarvoor ga je dus een trap af naar beneden en dan ben je in de kelder. Daar kom ik nu inmiddels iedere dag wel een keertje en het is daar een beetje koud soms maar wel heel spannend.
Kijk, de eerste dag dat we aankwamen was het al donker en liet mijn man ons op zolder. Molly en ik samen dus. Dropje kwam vrij snel daarna en zij mocht ook op zolder. Moos kwam daarna nog en hij heeft een eigen kamer gekregen. Dit was omdat hij waar we eerst woonden niet zo goed kon opschieten met Dropje. Dat heb je nu eenmaal wel eens dat je grotere vriendjes bent met een andere kat of juist helemaal niet. Moos was bang voor Dropje maar dat is overigens nu wel over. Hij loopt nu gewoon op de begane grond in alle kamers. En soms gaat hij ook op zolder of samen met mij in de kelder kijken. Dat vindt hij wel oké. Ook prettig want nu zit hij niet meer onder de bank. Wat trouwens niet meer kan want we hebben een andere bank en daar passen we geen een van allen meer onder. Die is dus anders dan eerst.

Trap

Op zolder staat van alles wat onze mensen nog moeten opruimen maar dat is niet erg. Zo hadden ze bijvoorbeeld eerder deze week een nieuw kast gekocht, zo eentje met veel stof eromheen. Dat is helemaal geweldig want daar kun je natuurlijk in liggen. Na een paar dagen had ik het eerlijk gezegd wel een beetje gezien op zolder. De zolder is best groot en bestaat uit twee delen maar we mogen nog alleen maar op de plek komen waar spulletjes staan. Aan de andere kant is het koud en moet eerst het dak goed gemaakt worden. Ik ben er wel al een keer geweest natuurlijk, dat snappen jullie wel maar ik kan me daar zo goed verstoppen dat mijn mensen me echt niet meer kunnen vinden dus dat is geen goed idee als het er zo koud is.
Ik ben na een paar dagen zolder stilaan maar eens gaan kijken wat er verder hier allemaal te beleven is. Er was een deur die open stond met een trap naar beneden. Mijn mensen waren daar ook dus dat leek me veilig en ik ben naar beneden gegaan, pootje voor pootje. Of liever gezegd, tree voor tree. Het is zoiets dat ze een open trap noemen dus dat kan wel spannend zijn maar ik moet je zeggen, ik vind het fijn. Dan kan ik namelijk, waar ik ook zit, gewoon alle kanten opkijken en dat is reuze handig. Als ik ergens halverwege op de trap zit, kan ik naar buiten kijken naar de straat. Dat is erg leuk. Het is er niet zo heel druk maar er is altijd wel iets te beleven. Soms komt er een auto of fiets voorbij maar ik heb bijvoorbeeld ook al paardjes met een koetsje gezien.

Kamers

Zo ben ik stilaan verder gegaan naar alle andere kamers in huis. Ik kwam Moos ook steeds tegen en nu ga ik brokjes eten op de kamer van Moos. Hij krijgt dezelfde als ik maar het natvoer dat hij eet, nou daar vind ik dus niks aan. Dus ik heb wat geoefend met zielig kijken en met Molly afgesproken dat we samen op ons superzieligst miauwen als we wat lekkers willen. Dus nu krijgen we mousse…dat klinkt chique he? En het is super lekker.
Ik moet zeggen, het is hier zo gek nog niet. Mijn mensen brengen steeds wat lekkers mee van de grote dierenwinkel die hier is en dat vind ik wel oké. Op een van de foto’s ben ik al buiten…hoe dat zit, vertel ik later. En ik zal ook eens op een rijtje zetten wat er hier nu anders en wat er eigenlijk precies hetzelfde is als eerst. Dat is voor een katermans zoals ik wel belangrijk om te weten en Molly vindt altijd hetzelfde ook fijn. En ik luister netjes naar haar want Molly is slim en weet alles dus dat komt allemaal goed hier.

Knuffels van Lucky

Kever heeft een mening over fier jaaren

Folgens mijn vrouw woonde ik een paar daagen geleeden presies fier jaaren bij mijn mensen, op die dag fieren we ook maar mijn ferjaardag, dat is omdat niemand weet wanneer ik ben gebooren, ikzelf ook niet hoor, dat is al zooooo lang geleeden, wel ongefeer twaaluf jaaren!, maar enniewee: mijn mensen en ik hopen dat we nog heeeeeeel veel jaaren met zijn drietjes kunnen zijn, we hebben het zo fijn, dat mag wel altijd zo blijfen!, misschien fragen jullie je af of we een feestje hebben gefierd, dat fertel ik straks, ik kreeg op die dag wel allemaal meels en kaarten van vrienden, dankjulliewel, ik was er zooo blij mee!!

Tips

Eerst wil ik nu letters maken over wat ik allemaal heb geleerd in de tijd dat ik hier woon, in het begin was ik natuurlijk nog helemaal ferleegen, ik kende mijn mensen niet en ons huis en de tuin ook niet, net als Ollie nu heeft bij mevrouw Olliebert, je moet aan alles wennen en dat heeft tijd noodig, nau weet ik al lang hoe alles werkt, en daarom fertel ik wat ik heb geleerd, met tips erbij, misschien zijn sommige dingen ook handig voor Ollie.

Kopjes

Als eerste de situuietaa, of suutaaiet… situaatsie dat jij als kat iets wilt, maar het mag niet van je mensen, dat komt best vaak voor en wat doe je dan?, ik krijg bijfoorbeeld veeeeeels te weinig eeten, ik heb van alles geprobeerd en ik heb erfaaren dat het het beste werkt wanneer ik net als een beebiekitten heeeeeel hoog en heel zachtjes piep, alsof ik met mijn laatste kragten nog om een paar brokjes fraag, en als ik daarna niets meer zeg komen mijn mensen kijken wat er aan de hand is, dan ga ik meteen heel veel kopjes geefen en spinnen, zo van Ik find jullie zo lief, dankjulliewel dat ik brokjes krijg!, en dat werkt bijna altijd, probeer het maar eens!

Aandagt

Wat ook best vaak voorkomt (hier in huis eigenlijk elke nacht wel een paar keeren) is dat ik mijn mensen noodig heb voor knuffels of aandagt of brokjes, maar dat mijn mensen slaapen, dat doen ze trauwens de hele nacht door, dat geloof je toch niet?, dat is veeeeels te lang voor mij, dat hau ik niet fol!, het is niet heel moeilijk om mijn mensen wakker te maken, dat kan op allerlei manieren, ik krab vaak keihard aan de laakens, ik toeter, ik klim op bed en ga mijn mensen kopjes geefen of ik speel natuurlijk spieraal, alleen moeten ze dan ook nog opstaan…, in het begin geloofde ik mijn mensen als ze zeiden Keef, we slapen!, maar inmiddels weet ik dat het juist beteekent dat ze NIET slapen, dus is het zaak om nog efen fol te hauden, en dat is ook zo als ze tegen elkaar zeggen Nau moet jij een keer opstaan voor Keef!

Kersmusmand

Ik heb hier ontdekt dat ik heel graag in een mand slaap, eerst dacht ik van niet maar dat kwam omdat ik niet de goede mand had, ik weet nu dat ik een hele spesjale mand noodig heb: een kersmusmand van mevrouw Tj-tjes!!, één zo een mand heb ik al helemaal kapoo geslaapen, nu heb ik twee hele grote ronde kersmusmanden staan, met kersmannetjes erop of van die witte flokken die uit de lucht fallen, van mevrouw Tj-tjes dus, en ik slaap er zo heerlijk in, ze zijn mijn allerfavoorietste plekken in huis!!

Furkering

Foordat ik hier kwam wonen wist ik niet veel van furkering, het leek me niet echt iets voor mij, totdat ik mijn Milamuisje zag, zij froeg mij om furkering en dat fond ik zo dapper van haar!, ik had ook nog vriendfurkering met mijn Brammievlinderleeuw en hij had weer furkering met Jafita, we waren met zijn fiertjes, alleen is Brammie een ster geworden, maar ik fergeet hem nooit en hij blijft altijd bij ons horen, en ik weet allang dat furkering fantasties is!!, o ja liefde is altijd liefde, het maakt niet uit of je een jongen en een meisje bent of twee jongens of twee meisjes, of een kat en een hond, als jullie gelukkig zijn is dat helemaal prima!

Loket

Omdat ik al fier jaaren een tuin heb en een echte tuinKever ben geworden heb ik geleerd dat ik zomer het allerfijnste find en herfst en winter juist stom, dan is het kaud en reegent het, daar is toch niets aan?, maar ik heb wel een plan gemaakt voor als het reegent, dat ik toch mijn tuin kan kontrooleren zonder nat te worden, mijn mensen zeggen altijd dat ik in mijn looket lig, en het is echt heel handig!

Maar het allerbelangrijkste dat ik heb geleerd is dat als je een THUIS hebt met lieve mensen en lieve vrienden elke dag een feestje is, of je nau jaarig bent of niet!!

***

Het maakt me niet uit hoe lang ik het fol moet hauden, maar ik blijf doortetteren voor vreede!!

Joep schreef 25 blogs

Nou, daar issie dan… M’n 25ste blog!
Wat is de tijd toch snel gegaan, ‘t lijkt wel alsof ‘t gisteren was dat ik met Junior achter de leptop mocht om m’n allereerste bijdrage aan de site van Huiskater Bert te mauwen. Ik was toen nog niet eens een jaar oud, maar Bert had in zijn oneindige wijsheid bedacht dat ik de aangewezen kittenkater was om de blogdag over te mogen nemen van Kater Bram, die een week eerder veel te vroeg over de Regenboogbrug was gegaan omdat zijn leef-tijd op was.

Spannend

Je mag best weten, ik vond het heel erg spannend om met schrijven te beginnen.
Want al mijn collegabloggers waren veel wijzerderder en ervarender dan dat ik was. En zouden de lezers van Bert z’n blogs wel op de belevenissen van zo’n jong, onervaren katertje zitten te wachten? Ik was nog maar net begonnen om m’n eerste stappen helemaal alleen buiten te mogen zetten dit voorjaar, dus eigenlijk had ik nog helemaal niet veel échte avonturen om over te mauwen. Maar Bert had er alle vertrouwen in dat ik het kon, dat bloggen. En ik voelde dat Brammie met me meekeek en meeluisterde, bij elk woord dat ik tegen Junior mauwde. ‘t Was alsof hij naast me zat en in de gaten hield of ‘t allemaal goed ging, want Junior en ik moesten nog heel veel leren over bloggen.
Gelukkig was Bert ook een hele goeie leermeester, want van hem leerde ik dat ik m’n blogs niet zo lang hoefde te maken en niet elke zin met een uitroepteken hoefde af te sluiten.

Reacties

M’n allereerste blog leverde me maar liefst 45 reacties op, en je snapt wel dat ik die week met de staart stoer omhoog door m’n huis liep. Het hele weekend heb ik m’n best gedaan om iedereen terug te mauwen maar ja, daar blijk ik achteraf niet altijd zo heel erg goed in geweest te zijn. Dus al die blogs later wil ik toch nog m’n excuses aanbieden aan iedereen die ik nooit teruggemauwd heb in de afgelopen maanden. Ik krijg al jullie mooie letters, met de nodige spellings- en gramaticafouten van Junior, altijd netjes doorgemauwd maar soms komt het er gewoon niet meer van om samen achter de leptop te gaan zitten en iedereen te beantmauwen. Ik hoop ook niet dat m’n moeder daar ooit achter komt want dan zou ik, zo groot als ik nu ben, alsnog een stevige poot om m’n oren krijgen van haar, omdat ze me echt wel netjes opgevoed heeft voordat ik op mezelf ging wonen.

Kitten

Intussen ben ik niet meer de kitten die zich eind maart voor het eerst voorstelde op de blog van Bert. ‘k Heb nieuwe lieve vrienden ontmoet, waar ik heel erg blij mee ben. Maar ik heb ook afscheid moeten nemen van vrienden die me dierbaar waren, en dat viel écht niet mee. Gelukkig kan ik elke avond naar ze zwaaien als er geen wolken in de lucht hangen, en dan zijn we weer even SAAME…
Ik heb m’n allereerste Grote Weilandfeest gehouden en geholpen om een tweede Weilandfeest te organiseren. Dat was best wel veel werk, maar zeker voor herhaling vatbaar om iedereen gezellig te ontmoeten en neus aan neus, oog in oog bij te mauwen.
Ik heb nagedacht over ouder worden, heb de hele zomer bijna dag en nacht buiten gezeten, genoten van de zon, de maan en de sterren en veel nieuwe dingen geleerd, buurkatten ontmoet en mooie plekjes in de buurt ontdekt. Allemaal belevenissen van een opgroeiende kittenkater die ik graag met jullie, de (voor-)lezers van m’n blog, gedeeld heb. En daar hoop ik nog heeeel lang mee te kunnen door gaan.

Binnen

Dankzij Ollie, die nu bij mevrouw Bert in huis woont sinds Bert over de Regenboogbrug naar zijn Loesje is gegaan, ben ik sinds kort weer terug om op zaterdag te bloggen. Maar dat hadden jullie vast al gemerkt. Wat ben ik blij dat Ollie ook een schrijver wil zijn, want daardoor heeft hij ons toch maar mooi weer bij elkaar gebracht. Niet alleen de vrienden die graag bloggen maar ook de vrienden die onze blogs graag lezen. Of voorgelezen krijgen. Want zeker nu ‘t buiten kouder gaat worden vind ik ‘t zelf ook heel gezellig om lekker binnen, op schoot bij m’n personeel, al die oude en nieuwe verhalen te horen en de foto’s te bekijken. En als ik dan ook nog zachtjes achter m’n oren of onder m’n kin gekriebeld wordt doe ik soms lekker even m’n ogen dicht en geniet van die heerlijke momenten terwijl ik lig te luisteren. Gewoon, omdat we weer saame zijn.

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep